ဤဘေလာ့သည္ ႐ိုးမ ၃ ၏ မူလ၀ဘ္ဆိုက္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္တြင္ ယာယီအသံုးျပဳၿပီး ပရိသတ္မ်ားကို တင္ျပေနျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ခ်လက္ခ် ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရွဳ အားေပးႏိုင္ပါသည္။
႐ုိးမ ၃ ဝုိင္းေတာ္သားမ်ား

Feb 14, 2009

ကရင့္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ပဒုိမန္းရွာလားဖန္း က်ဆုံးျခင္း တႏွစ္ျပည့္အခမ္းအနားက်င္းပ

႐ိုးမ ၃။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄၊ ၂၀၀၉
ကရင့္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ပဒိုမန္းရွာလားဖန္း က်ဆုံးျခင္းတႏွစ္ျပည့္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္အခမ္းအနားကို ထိုင္း-ျမန္မာနယ္တြင္ ယေန႔နံနက္ပိုင္းက က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

အဆိုပါအခမ္းအနားသို႔ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တုိင္းရင္းသား လူငယ္အဖြဲ႔ဝင္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။

ပဒုိမန္းရွာအား ရည္စူး၍ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းဆက္ကပ္လွဴဒါန္းေနာက္ တက္ေရာက္လာသည့္ အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမွတ္တရစကား ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။

“ပဒိုမန္းရွာဟာ တမ်ဳိးသားလံုးေတာ္လွန္ေရး ဖက္ဒရယ္တည္ေထာင္ေရးအေပၚမွာ တစုိက္မတ္မတ္ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္၊ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာလဲ တဖက္လူလက္ခံလာေအာင္ အခ်က္အလက္စံုလင္စြာနဲ႔ ရွင္းျပႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ရွိတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္လဲ သူ႔ကို လူတိုင္းက ေလးစားၾကတာျဖစ္တယ္” ဟု ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံးမွ မန္းၿငိမ္းေမာင္က ေျပာသည္။

ကရင္ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ ဆက္လက္တာဝန္ယူမည့္ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ပဒိုမန္းရွားလားဖန္းကို အတုယူကာ ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္သြားရန္ႏွင့္ ဇူလိုင္ (၁၉) သည္ အာဇာနည္ေန႔ျဖစ္သလို ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၄) ရက္ေန႔သည္လည္း အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ရင္း လုပ္ႀကံျခင္းခံလိုက္ရတဲ့ ကရင့္အာဇာနည္ေန႔ျဖစ္သည္ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။

ပဒိုမန္းရွာလုပ္ႀကံခံရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ “လုပ္ႀကံခံရတာက ေသနတ္သမားေတြက (DKBA) ကပါ၊ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္ နအဖရဲ႕ အစီအစဥ္ဆိုတာ သိရတယ္၊ မန္းရွာက ရန္ငါ ျပတ္ျပတ္သားသား ျမင္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုအၾကား ခုိင္မာတဲ့ ေပါင္းကူးတံတားႀကီး ျဖစ္တယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ေငြေၾကးနဲ႔ တျခားလိုအပ္တာေတြကို အေနာက္က ေထာက္ပံ့ၿပီး လုပ္ႀကံျခင္းျဖစ္ပါတယ္” ဟု (KNU) ဒုတိယဥကၠ႒ ပဒုိေဒးဗစ္သာကေပါက ဆာသူးေလ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ပဒုိမန္းရွာေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားတြင္ ေျပာသည္။

မတရားသည့္ဝါဒမ်ားတိုက္ဖ်က္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရးအေနျဖင့္ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ား အဖိႏွိပ္ခံဘဝက လြတ္ေျမာက္ဖို႔လိုအပ္ၿပီး အျခားေသာ တုိင္းရင္းသားအားလံုး ေတာ္လွန္ေရးကို ျပတ္ျပတ္သားသား တိုက္ပြဲဝင္သြားရန္တိုက္တြန္းလိုေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။

“က်မေျပာခ်င္တာက ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးေရာ၊ ကရင္အဖြဲ႔အစည္းေတြအားလံုးက သူရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာၿပီး ေတာ္လွန္ေရးကို ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္သြားဖို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္၊ သူရဲ႕ႀကိဳးစားမႈ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ လုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးနဲ႔ ဖက္ဒရယ္တည္ေဆာက္ေရး ေတာ္လွန္ေရး ၿပီးဆံုးေအာင္ သြားႏိုင္ဖို႔ ျမင္ပါတယ္” ဟု (KNU) အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ေျပာသည္။

ကရင့္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ပဒိုမန္းရွာလားဖန္းသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၄) ရက္ေန႔တြင္ ရန္သူ၏ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။

ပဒိုမန္းရွာလားဖန္းကို ဧရာဝတီတိုင္း၊ ပန္းတေနာ္ၿမဳိ႕နယ္၊ ေတာေက်ာင္းရြာတြင္ ၁၉၄၃ တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၁၉၆၄ တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ သမုိင္းဘာသာရပ္ျဖင့္ ဘြဲ႔ရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၆၄ တြင္ ကရင့္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ေသဆံုးခ်ိန္အထိ တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။

Feb 10, 2009

မံုရြာႏွင့္ ပခုကၠဴတြင္ ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္း သယ္ေဆာင္လာသူမ်ားကို ဖမ္းမိ

ၿဖိဳးႀကီး။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၀၊ ၂၀၀၉

ယခုလ (၈) ရက္ေန႔က မံုရြာၿမိဳ႕ႏွင့္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္ ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္မ်ား သယ္ေဆာင္လာသူမ်ားကို နယ္ေျမခံ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။

မံုရြာၿမိဳ႕ အေဝးေျပးကားဂိတ္အတြင္း အမည္မသိလူတဦး သယ္ေဆာင္လာသည့္ ေသတၱာကို တန္ဆာေဆာင္ရန္ ကားသမားကဖြင့္ၾကည့္စဥ္ ပစၥည္းပိုင္ရွင္မွာ ထြက္ေျပးသြားသျဖင့္ လိုက္လံဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ၎၏ အစစ္ခံခ်က္အရ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ ရာျပည့္ကားဂိတ္တြင္ အလားတူ ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းမ်ား ဆက္လက္ ဖမ္းဆီးမိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

“မံုရြာၿမိဳ႕က ကားဂိတ္မွာမိေတာ့ အဲဒီလူက အကုန္ေဖာ္လိုက္တာ၊ အဲဒါေတြကို ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္က သယ္လာတာလို႔ ေျပာတယ္၊ အဲဒါနဲ႔ ပခုကၠဴရဲစခန္းက မံုရြာနဲ႔ ပခုကၠဴကားဂိတ္ ေအာင္ခ်မ္းသာဘုရားနားက ရာျပည့္ဂိတ္မွာ ေစာင့္ဖမ္းတာ” ဟု ပခုကၠဴၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။

ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္ ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းမ်ားႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ားမွာ အသက္ (၁၅) ႏွစ္အရြယ္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားလူငယ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ သယ္ေဆာင္လာသည့္ ႂကြပ္ႂကြပ္အိပ္ထဲတြင္ ယမ္းမ်ားႏွင့္ စနက္တံမ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံက ဆက္ေျပာသည္။

“အဲဒီအိတ္သယ္လာတဲ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က ဗမာစကားလဲ သိပ္မေျပာတတ္ဘူး၊ သူတို႔က မင္းတပ္ဘက္ကလို႔ ေျပာတယ္၊ အဲဒီပစၥည္းေတြရဲ႕ပိုင္ရွင္ ဘယ္သူဆိုတာကိုေတာ့ မသိရေသးဘူး၊ ပစၥည္းေတြက (ကပစ)က ထုတ္တဲ့ဟာေတြလို႔ေတာ့ ေျပာေနၾကတယ္” ဟု ပခုကၠဴၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။

၎ကဲ့သုိ႔ ဖမ္းဆီးရမိျခင္းကို ပခုကၠဴၿမိဳ႕မရဲစခန္းမွ မွန္ကန္ေၾကာင္း အတည္ျပဳေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း အေျခအေနအေသးစိတ္ကို ေျပာဆိုရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။

ပခုကၠဴၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ယခုကဲ့သို႔ တႀကိမ္တခါမွ မျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္အတြက္ ၿမိဳ႕ခံမ်ားအေနျဖင့္ ၎ဖမ္းဆီးရမႈသည္ ၿမိဳ႕ေနလူထုကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ လွည့္ကြတ္တခုျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေနၾကၿပီး ယခင္ကထက္ လံုၿခံဳေရးမ်ားတင္းၾကပ္လာေၾကာင္း ေဒသခံက ေျပာသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းမ်ား ဖမ္းမိၿပီးေနာက္ ယမန္ေန႔ ညပိုင္းတြင္ မေကြးတိုင္း၊ တိုင္းမွဴး ဘုန္းေမာ္ေရႊကိုယ္တိုင္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ေပၚသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ကင္းလွည့္ကားမ်ားျဖင့္ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ စစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု ၿမိဳခံက ဆက္လက္ေျပာဆိုခဲ့သည္။

Feb 9, 2009

(ဗကသ)ေခါင္းေဆာင္ ကိုေက်ာ္ကိုကိုအား ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္

႐ုိးမ ၃။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၉၊ ၂၀၀၉
ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ဗကသ) ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္ကိုကိုႏွင့္အတူ ကိုဉာဏ္လင္းေအာင္တို႔အား ေထာင္ဒဏ္ (၃)ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။

ယေန႔ ေန႔လည္ (၁) နာရီခန္႔က မဂၤလာေတာင္ၫြန္႔တရား႐ံုးတြင္ ၎တို႔ႏွစ္ဦးအား ဗီြဒီယုိအက္ဥပေဒ ၃၂(ခ) ျဖင့္ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကိုေက်ာ္ကိုကို၏ ဖခင္ျဖစ္သူက ေျပာသည္။

“သူနဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရပါတယ္၊ သူေျပာတာက သူတို႔ကို ဥပေဒနဲ႔ အမိန္႔ခ်တာမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ခ်တာပါ၊ ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး ဆိုၿပီး ေျပာတယ္၊ အဖမ္းခံရတုန္းက သူ႔မွာ ဖုန္းတလံုးတည္းပါတာ၊ သူက ကိုဉာဏ္လင္းေအာင္ရဲ႕ အမႈတြဲပါ” ဟု ေျပာသည္။

ကိုေက်ာ္ကိုကိုအား ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၆) ရက္ေန႔တြင္ ကိုဉာဏ္လင္းေအာင္ေနအိမ္၌ ဖမ္းဆီးသြားျခင္းျဖစ္ၿပီး ကိုဉာဏ္လင္းေအာင္ အလုပ္ထဲမွ ဆင္ဆာမဲ့ ဗြီဒီယုိအေခြမ်ားကို သက္ေသခံအျဖစ္ ယူသြားကာ ယခုကဲ့သို႔ အမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆက္ေျပာသည္။

“ဗီြဒီယိုဆင္ဆာမဲ့ေတြ ေတြ႔တယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို စြဲတာ၊ ေက်ာ္ကိုကိုက အဲဒီအေခြက သူနဲ႔မဆိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး ထြက္ဆိုပါတယ္၊(စရဖ)က သက္ေသခံပစၥည္း (၉)မ်ဳိး တင္တဲ့အခါမွာလဲ ကိုဉာဏ္လင္းေအာင္ပစၥည္းေတြလို႔ ေရးထားပါတယ္၊ တကယ္ဆို သူ႔အမႈက လြတ္ႏိုင္ပါတယ္” ဟု ကိုေက်ာ္ကိုကို၏ဖခင္က ဆက္ေျပာသည္။

ကိုေက်ာ္ကိုကိုႏွင့္ ကိုဉာဏ္လင္းေအာင္တို႔အား ဖမ္းဆီးၿပီးေနာက္ (၃) လပိုင္း (၂၀) ရက္ေန႔တြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္၊ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ႐ံုးထုတ္၍ အျခား႐ံုးေျပာင္းမည္ဟုဆိုကာ အခ်ိန္ဆြဲထားခဲ့ၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာ (၂၁) ရက္ေန႔မွ မဂၤလာေတာင္ၫြန္႔ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးသို႔ ေျပာင္း၍ (၂၈) ရက္ေန႔မွစတင္ကာ စစ္ေဆးျခင္းျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။

ကိုေက်ာ္ကိုကို၏ က်န္းမာေရးအေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ “အင္းစိန္ေထာင္ေဆး႐ံုမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့လ (၃) ရက္ေန႔ကတည္းက တက္ေနတယ္၊ မ်က္လံုးေတြ ဝါေနတယ္၊ အသဲေရာင္အသားဝါ မေပ်ာက္ေသးပါဘူး၊ သူ႔ကို ဆရာဝန္က ေဆးျပန္စစ္ေပးဖို႔ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ အခုေတာ့ သူတို႔ကို အင္းစိန္ေထာင္မွာပဲ ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ကိုေက်ာ္ကိုကိုသည္ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္တြင္ မဟာဝါဏိစေဗဒဘာသာရပ္ျဖင့္ မဟာတန္းတက္ေနသည့္ ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္ၿပီး ကိုဉာဏ္လင္းေအာင္မွာ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္သည္။

၎တို႔အား ယခုကဲ့သို႔ ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းအေပၚ ဖခင္ျဖစ္သူက “ဖခင္တေယာက္အေနနဲ႔ကေတာ့ နအဖက ေၾကညာသလို ဥပေဒအရ အတိအက် လုပ္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့၊ က်ေနာ့္သားေျပာသလို ႏုိင္ငံေရးအရ ခ်လိုက္ေတာ့လဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ ေျပာလဲမေျပာခ်င္ပါဘူး” ဟု ဆက္လက္ေျပာဆိုခဲ့သည္။

လက္ေတြ႔ဦးေ႐ႊအံုး၏ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး

မတတ္ႏုိင္ေတာ့ပါ၊
ယင္းကဲ့သုိ႔ပင္ ေခါင္းစဥ္တတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲမွ အလြန္လက္ေတြ႕က်ေသာတုန္႔ျပန္မႈ တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္ယူ ရပါေတာ့မည္။
အင္မတန္ျပတ္သားလွပါသည္၊
“ငရဲျပည္မွာေရာက္ေနရင္ ငရဲျပည္လိုပဲ က်င့္ႀကံရမွာပဲ” ဆိုပါသည္။
“ဒယ္အိုးထဲတြင္ပူ၍ မီးပုံထဲသုိ႔ခုန္ခ်ျခင္း” အျဖစ္မ်ိဳးသာမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဦးေ႐ႊအံုးအတြက္ ဆုေတာင္းေပး ရပါေတာ့မည္။
“မႏုိင္ရင္ သူ႔ေအာက္လွ်ိဳ၀င္လိုက္” ဆိုသူမ်ားႏွင့္ “ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ (Static) မဟုတ္ (Dynamic) ” ဟု ေျပာဆို ေနသူမ်ားအတြက္လည္း မွီျငမ္းကိုးကားစရာတစ္ခုျဖစ္ေနေလမလား မေျပာတတ္ပါ။
လက္ေတြ႔က်ေသာ ဦးေရႊအံုး၏ လက္ေတြ႔မ်ားကို လက္လွမ္းမီသ၍ ေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပလိုက္ပါသည္။
“အဲဒါကိုက်ေနာ္အစကတည္းကေျပာတယ္၊ မႀကိဳက္ဘူး၊မေထာက္ခံဘူး၊ ဒါေပမယ့္မလႊဲသာမေ႐ွာင္သာ လက္ခံတယ္၊ ေထာက္ခံတာနဲ႔ လက္ခံတာ တျခားစီပဲေလ၊ ေနာက္ဆံုးေ႐ြးေကာက္ပြဲ၊ ဆႏၵခံယူပြဲ က်ေနာ္တို႔ မေထာက္ခံဘူးလို႔ က်ေနာ္တို႔ေအာ္ေနတာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ၿပီးသြားၿပီ၊ ၿပီးသြားပံုၿပီးသြားနည္းကို ႀကိဳက္လည္း မႀကိဳက္ ဘူး၊ ဒါေပမယ့္အဲဒါကိုဖ်က္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔အင္အားမ႐ွိဘူး”
“ႏုိင္ငံေရးမွာ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို က်ေနာ္တို႔ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာဘာမွမဆိုင္ဘူး၊ မႀကိဳက္ရင္ လည္း ဖ်က္လို႔မရရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီအတုိင္းပဲ လက္ခံရမွာေပါ့၊ ဒါႏိုင္ငံေရးမွာေတာ့ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးေခၚတာေပါ့၊ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ ေကာင္းတာ၊ သိပ္ၿပီးေတာ့အက်ိဳး႐ွိတာ အဲဒါေတြစိတ္ကူးယဥ္ေနလို႔ မရဘူးေလ၊ အခုလက္႐ွိ ဘာျဖစ္ေနသလဲ၊ ျဖစ္ေနတဲ့ဟာကို ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနအေပၚမွာမူတည္ၿပီးလုပ္တာ အဲဒါမွလက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး ”
“အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးက နိဗၺာန္သြားဖို႔ဆိုၿပီးေျပာေနၿပီးေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ေရာက္ေနတာက ငရဲျပည္မွာေရာက္ေနတာ၊ ငရဲျပည္မွာေရာက္ေနရင္ ငရဲျပည္လိုပဲက်င့္ႀကံရမွာပဲ၊ နိဗၺာန္ ေရာက္ ေအာင္ေတာ့ သြားေတာ့သြားမွာေပါ့၊ နိဗၺာန္မေရာက္ေသးဘဲနဲ႔ငရဲျပည္မွာ နိဗၺာန္လိုက်င့္ေနမယ္ရင္ တလြဲစီျဖစ္ ေနမွာေပါ့ ၊ ဒါ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးမွ မဟုတ္ေတာ့တာ” (၂၀၀၉ ဇန္နဝါရီ ၃၁၊ (ဒီဗြီဘီ) သတင္းဌာနသုိ႔ေျပာၾကားခ်က္မွ) (ျပည္ေထာင္စုဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမည္ျဖင့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ရန္ ဇန္နဝါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔ စြဲျဖင့္ (နအဖ)ဥကၠဌ၊ ျပည္ထဲေရး နဲ႔ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလက္က်န္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မ႐ွင္ေတြထံ တရားဝင္စာေရး အေၾကာင္းၾကားထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း)

“ေမလ (၁၀) ရက္ေန႔ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္ ေနာက္ဆံုး ထြက္ေပါက္ ျဖစ္သည္။ ထိုထြက္ေပါက္မွ ေနာက္ဆံုး မထြက္ႏိုင္ၾကလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကံၾကမၼာသည္ ျပန္လမ္းရွိေတာ့မည္မဟုတ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆႏၵမဲေပးျခင္းကို မိမိႏွင့္မဆိုင္သလို လ်စ္လ်ဴမ႐ႈပါႏွင့္။ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးသည္ကို သေဘာေပါက္ၾကပါ။ မဲ႐ုံကိုသပိတ္ေမွာက္ၾကျခင္းသည္ထိေရာက္မႈမရွိႏိုင္။ ထြက္ေပါက္အတြက္ရရွိ ထားပါလ်က္ ေသာ့ကိုမသံုးတတ္သူျဖစ္သြားပါလိမ့္မည္။ မဲ႐ံုသို႔သြားၾကပါ။ ကန္႔ကြက္မဲဆက္ဆက္ေပးျခင္းျဖင့္မိမိတို႔၏ အသက္ ကို မိမိကိုယ္တိုင္ကယ္ၾကပါ” (ဦးေရႊအံုး၊ ႐ွမ္းဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔ပန္ၾကားခ်က္မွ )

“ယခင္ခ်မွတ္ၿပီးေသာ အေျခခံမူ (၁၀၄) ခ်က္သည္ ပႏၷက္႐ိုက္ျခင္း၊ အိမ္မႀကီးကိုေဆာက္ျခင္း၊ အခန္း ဖြဲ႔ျခင္းစေသာ အဓိကပင္မလုပ္ငန္းျဖစ္ပါသည္၊ ယခုဆက္လက္က်င္းပေနသည္မွာ ျပဴတင္းတံခါး တပ္ဆင္ျခင္း၊ ေရသြယ္ျခင္း၊ မီးဆင္ျခင္းစေသာ သာမန္လုပ္ငန္းမွ်သာျဖစ္ပါသည္၊ ဤပံုစံအတုိင္းဆက္ သြားခဲ့လွ်င္ (ဆက္သြား ရန္လည္းအလားအလာ႐ွိရာ) ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ ႏွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ ယာယီစစ္အစိုးရလက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္း (၄၀၀) မွ် အၿမဲတန္းစစ္အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ ခံၾကရဦးမည္ဟု သာျမင္မိပါသည္၊ အဂၤလိပ္ဥပမာလို ဒယ္အိုးထဲတြင္ပူ၍ မီးပုံထဲသုိ႔ခုန္ခ်ျခင္း ဟုခံစားမိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗမာေတြ စာမရီမ်ိဳး မွ စာကေလးမ်ိဳး ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနပါၿပီ၊ ဒို႔ဗမာသီခ်င္းထဲကလို ဒုိ႔ေခတ္တြင္မွ ညံ့ၾက ေတာ့မွာလား ဟုညည္းညဴရပါေတာ့မည္” (ဦးေ႐ႊအံုး၏ ၂၀၀၆ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာလ ၁ ရက္၊ “အမ်ိဳးသားညီလာခံႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မ်ား ဆက္သြယ္မႈသမိုင္းအက်ဥ္း” ဟူေသာ ေရးသားခ်က္မွ)

ဦးေ႐ႊအံုး၏လက္ေတြ႔မ်ားကုိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလ (၁) ရက္ေန႔ က ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ “ ျမန္မာ့ အေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္မ်ား၏ရပ္တည္ခ်က္သေဘာထား” ေၾကညာခ်က္မွေအာက္ပါ အခ်က္ျဖင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးလိုက္ပါသည္။

“မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္(နဝတ-နအဖ) လြတ္လပ္၍တရားမွ်တစြာ က်င္းပေပးခဲ့ေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ (၁၉၉၀) အေကာင္အထည္ေဖၚမေပးဘဲ၊ ေနာက္ထပ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ(၂၀၁၀) တစ္ရပ္ က်င္းပျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ အစဥ္အလာေကာင္းတစ္ရပ္ မျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ ရပ္ဆိုင္းေပးရန္”

×××××××
တူေမာင္ညိဳ
(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂ ရက္)

ႏိုင္ငံေရးမ်ဳိးဆက္သစ္ေတြက ႏြားကို သနားသတဲ့

ဒီတပတ္ထဲမွာ မမခင္အဖို႔အလုပ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားပါတယ္။ ပံုမွန္လုပ္ေနက် အလုပ္ေတြအျပင္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးေဖာ္ ေဆြးေႏြးဖက္၊ ျပည္ပသတင္းဌာနေတြက သတင္းေတြအေၾကာင္း ေျပာေဖာ္ေျပာဖက္ မိတ္ေဆြတေယာက္ရဲ႕နာေရး ျဖစ္လို႔ေလ။ လူမႈေရးကိစၥဆိုရင္ မေနတတ္တဲ့ မမခင္အဖို႔ အသုဘကိစၥအတြက္ သတင္းစာတိုက္ေျပးရ၊ ေရခဲတိုက္ေျပးရ၊ ပန္းေခြပန္းျခင္းေတြအတြက္ ေျပးရနဲ႔။ သြားသမွ်ခရီးကိုလဲ တကၠစီစီးၿပီး သြားရတာေလ။ ဒီေတာ့ တကၠစီဆရာနဲ႔ စကားဖလွယ္ျဖစ္တယ္ေပါ့။ ျမန္မာျပည္မွာ တကၠစီဆရာကို အထင္မေသးပါနဲ႔။ စစ္အစိုးရရဲ႕ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ စီမံခန္႔ခြဲပုံက ေကာင္းလြန္းလို႔ တကၠသိုလ္က ဘြဲ႔တဘြဲ႔၊ ႏွစ္ဘြဲ႔၊ သံုးဘြဲ႔ရေတြ၊ အရာရွိလူထြက္ေတြ၊ တခ်ဳိ႕မ်ား ဒုညႊန္မွဴး၊ ညႊန္မွဴးလူထြက္ေတြတကၠစီေမာင္းၿပီး အသက္ေမြး ဝမ္းေၾကာင္းေနၾကရတာသိၾကတယ္မဟုတ္လား။ ႏိုင္ငံျခား သေဘၤာသားေတြလဲ သေဘၤာမတက္ခင္ ေန႔တြက္ကုိက္ေအာင္တကၠစီကို တေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္း ဝင္ေမာင္းၿပီး စီးပြားရွာၾကရတာေလ။ အဲ- အဲ ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာက တကၠစီဒ႐ိုင္ ဘာေတြရဲ႕ ဘဝအေျခအေနအေၾကာင္း မဟုတ္ဘူးရွင့္။ မမခင္ တကယ္ေျပာခ်င္တာက တကၠစီထဲကို ထည့္ေမာင္းရတဲ့ ေလာင္စာဆီ အေၾကာင္းပါ။

တကၠစီ ဒ႐ိုင္ဘာက ေျပာပါတယ္။ အခု သူတို႔ ဓါတ္ဆီဆိုင္မွာ ဆီမထုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့။ အျပင္ ေစ်းကြက္ကပဲ ဝယ္ထည့္သတဲ့။ မမခင္က "ဘာလို႔လဲ" လို႔ ေမးေတာ့ "အစိုးရထုတ္ေစ်းထက္ အျပင္ေပါက္ေစ်းက သံုးရာ သက္သာေနၿပီ အမရဲ႕” တဲ့။ အင္း -- ဒီသတင္းမ်ဳိး မမခင္ မၾကားဘူးပါဘူး။ မမခင္တသက္လံုး အစိုးရထုတ္ေစ်းႏႈန္းထက္ အျပင္ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္က ေစ်းပိုႀကီးတာပဲ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒီတခါ ၾကားရတာသတင္းက အဆန္းပါပဲ။ စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တသက္တာမွာ ဒီလိုျဖစ္တာ ဒီတခါပဲ ၾကားဖူးပါတယ္။ ထူးလိုက္တာ။ ဆန္းလိုက္တာ။ ဒီ အထူးအဆန္းသတင္းကို အေပါင္းအေဖၚေတြနဲ႔ ပေဟဠိ အေျဖညႇိရဦးမယ္။ အဲဒီလိုေတြးၿပီး နာေရးထဲမွာ အားမနာ လွ်ာမက်ဳိး ေျပာၾကဆိုၾကတယ္။ ေသေသာသူကို အားမနာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသေသာသူကလဲ အသက္ရွင္စဥ္တံုးက ႏိုင္ငံထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္တာဆို သိပ္ကို စိတ္ဝင္စားပါတယ္။ အခုေန သူသာရွိရင္လဲ ဒီပြဲမွာ သူပါဝင္ေဆြးေႏြးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလိုသတင္းထူးရဲ႕သားနဲ႔ မမခင္က ၿငိမ္ေနရင္ေတာင္ သူက ၿငိမ္ေနရမလားလို႔ အျပစ္တင္ေကာင္း တင္ႏိုင္တယ္။ သူအျပစ္တင္တာေတာ့ မခံနိုင္ပါဘူး။ သူ႔နာေရးမွာ သူ႔သေဘာက် ေနျပရမွာ မိတ္ေဆြေကာင္းတို႔ဝတၱရားမဟုတ္လား။

သူက ေသခါနီးမွာေတာင္ "ဘီဘီစီ ဗြီအိုေအ မလာေသးဘူးလား" လို႔ ေမးသြားပါေသးတယ္။ အဲဒီလို ေမးသြားတာေလး သနားလြန္းလို႔ မမခင္တို႔ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ သူ႔အတြက္ ဂုဏ္ျပဳရာေတာင္ ေရာက္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တေယာက္ေသာ သူက " ကမၻာ့ေရနံစိမ္းေစ်းက က်ေနၿပီေလ၊ တက္တံုးကေတာ့ ကမၻာေရနံေစ်းနဲ႔အၿပိဳင္ တရက္ကေလးမွ မေစာင့္ႏိုင္ဘဲ စစ္အစိုးရက ေစ်းလိုက္တက္တာ၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ အခု ကမာၻ႔ေရနံစိမ္း ေစ်းႏႈန္းလဲက်ေရာ ေစ်းကို ခ်မေပးဘဲ မွိန္းၿပီးစားေနတာ။

ဟုတ္ပါရဲ႕.. ဟုတ္ပါရဲ႕၊ မမခင္လဲ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ကမာၻ႔ ေရနံစိမ္းေစ်း တစည္ကို ၁၄၀ ေဒၚလာ အထက္ကို ေရာက္သြားေတာ့ ေအာ္-- ကိုေရႊစစ္အစိုးရက ေလာင္စာဆီေစ်းကို ၂ ဆေလာက္ တက္ပစ္လိုက္တယ္။ အခု ေရနံစိမ္းေစ်းက တစည္ကို ေဒၚလာ ၅၀ ေအာက္ေလာက္ ေရာက္၊ ၄၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ကေလးပဲ ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ - ခပ္တည္တည္ဘဲ။ ေစ်းႏႈန္းကို ျပန္မခ်ေတာံဘဲ ျမတ္သမွ် အျမတ္ကို ပါးၿဖဲနားၿဖဲ စားေနတာ။ ဆီေစ်းကိုခ်ေပးလိုက္ရင္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္စရိတ္စက နည္းသြားလို႔ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်မွာ စိုးလို႔ထင္တယ္။ နအဖအစိုးရဟာ ျပည္သူေတြ သက္သာမွာကို ေတာ္ေတာ္ကိုေၾကာက္တဲ့ အစိုးရပါ။ တဏွာကဲၿပီး သဒၵါနည္းတဲ့ အစိုးရေလ။

သတင္းဂ်ာနယ္ေတြ၊ သတင္းေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံတကာက ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေလာင္စာဆီေစ်းကို ကမာၻ႔ေရနံစိမ္း ေစ်းက်ရင္ က်သလို ေစ်းခ်ေပးေနတာ ဖတ္ရမွတ္ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္မွာေတာင္ ေစ်းခ်ေပးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကေတာ Out of the world ျဖစ္ေနၿပီထင္ပါရဲ႕။ ကမာၻႀကီးဘာျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္က ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္။ ကမာၻနဲ႔မယွဥ္ဘူး။ ကမာၻ႔အျပင္မွာ ေနမယ္။ ေလာင္စာဆီကို သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္ လုပ္ေနတာကလဲ သူတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူခ်ခ် သူတို႔မခ်ဘူး။ အဲဒီလိုမူဝါဒနဲ႔ စားလို႔ရသမွ် ဆက္စားေနတဲ့ သေဘာပါပဲ။ အျပင္ေပါက္ေစ်း ေစ်းခ်ဳိေနတဲ့ အေၾကာင္းတခုက နယ္စပ္က ေလာင္စာဆီေတြ ေမွာင္ခိုဝင္လာတာကတေၾကာင္း။ ေနာက္တေၾကာင္းက စစ္ဘက္နဲ႔ပဲ ပတ္သက္ပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာ ေလာင္စာဆီအတြက္ စစ္တပ္ခြဲတမ္း သပ္သပ္ရွိေတာ့ တပ္ထဲက ပိုင္ရာဆိုင္ရာ တပ္မွဴး၊ တပ္မမွဴးေတြက အႀကံအဖန္လုပ္ၿပီး အျပင္ကို ထုတ္ေရာင္းစားၾကတာေလ။ သူတို႔တေတြက အလကားနီးပါးရေတာ့ ဓါတ္ဆီဆိုင္က သတ္မွတ္ေစ်းထက္ ေလ်ွာ့ေရာင္းႏိုင္တယ္။ အမယ္ေလး … စစ္တပ္က ခြဲတမ္းယူထားတာ ျပည္တြင္းဝယ္လိုအားရဲ႕ တဝက္ထက္ေတာင္ မ်ားေနေသးသလား မေျပာတတ္ပါဘူး။ အျပင္ဆိုင္ေတြမွာ ႀကဳိက္သေလာက္ဝယ္၊ အစိုးရ ဓါတ္ဆီဆိုင္က ေစ်းထက္ ေစ်းခ်ဳိတယ္ ျဖစ္ေနၿပီ။

တကယ္ေတာ့ ျပည္ပက တင္သြင္းလာတဲ့ ေလာင္စာဆီေစ်းကြက္ကိုတင္ သူတို႔ ကိုင္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္တြင္းမွာလဲ တခ်ဳိ႕ေနရာေဒသေတြက ေရနံထြက္ေသးတယ္ေလ။ ဟိုအရင္ ျမန္မာဘုရင္လက္ထက္ကတည္းက ေခ်ာက္တို႔၊ ေရနံေခ်ာင္းတို႔ဆိုတာ ေရနံတြင္း႐ိုး တြင္းစားေတြ အလြန္ေပါတဲ့ ေနရာပါ။ အဂၤလိပ္လက္ထက္မွာေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြက နည္းပညာအသစ္ေတြနဲ႔ တူးေဖၚၾကလို႔ ျပည္ပကိုေတာင္ တင္ပို႔ႏိုင္ခဲ့တာေလ။ အခုလဲ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ ေဒသတခ်ဳိ႕မွာ လက္ယက္တြင္းေတြက ဆက္ထြက္ေနတဲ့ေနရာေတြ ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီ ျပည္တြင္းကထြက္တဲ့ ေရနံေစ်းကြက္ကို ဘယ္သူေတြ လုပ္ခြင့္ရသလဲ။ ဟိုတေလာက ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ငါးရွန္ေတာင္ဆိုတဲ့ ေရနံေျမမွာ လုပ္ခြင့္ရတာ ဘယ္ကုမၸဏီလဲ။ ေမးၾကည့္ပါဦး။ "ေရႊသိန္းသန္း ကုမၸဏီ" ပါတဲ့။ ထိပ္ဆံုးမွာ ေရႊတလံုးပါတယ္။ ဘယ္က ေရႊလဲ။ ျမန္မာေရႊ၊ ယိုးဒယားေရႊ၊ ထိုင္ဝမ္ေရႊ၊ ဂ်ပန္ေရႊ၊ ကုလားေရႊ ဘယ္ေရႊျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္လဲ။ ျဖစ္ႏိုင္င္တာက ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ သမီးေတြထဲက ဝလခ်ီးေရႊ တေယာက္ေယာက္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ငါးရွန္ေတာင္မွာ ေရနံထြက္တယ္ၾကားတာနဲ႔ အာဏာပိုင္မ်ား ေရာက္လာၿပီး လယ္သမား၊ ယာသမား၊ ကိုင္းသမားေတြရဲ႕ ေျမေတြကို အတင္းသိမ္းၿပီး ေရႊသိန္းသန္းကုမၸဏီကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ခ်ေပး။ ကုမၸဏီရဲ႕ေျမစာေရးက ဆယ္ေပပတ္လည္ေျမတကြက္ကို သိန္းဘယ္ႏွစ္ဆယ္ေပး။ ေျမေစ်းက ေကာင္းလိုက္တာ။ ထမင္းဆိုင္တေနရာကို သိန္းငါးဆယ္ တရာတဲ့။

ေလာင္းကစားဒိုင္လို အရက္ဆိုင္လို ဖဦးထုပ္ေရးခ်အခန္းလိုမ်ဳိး ဖြင့္ခ်င္ရင္ ဒီထက္ေတာင္ ေစ်းႀကီးတယ္။ ေရနံတြင္းအတြက္က (၁၀) ေပပတ္လည္တက်င္းကို (၁၀) သိန္းအထက္။ ေရနံက ထြက္ခ်င္ထြက္ မထြက္ခ်င္ေန။ အဲဒါေတြ သူတို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူး။ ေရနံထြက္ရင္ သူတို႔ဆီမွာပဲ ေရာင္းရမယ္။ စည္းကမ္းခ်က္ပါတယ္။ ဝယ္မယ္။ အျပင္ေပါက္ေစ်း ေရနံတစည္ကို (၂) သိန္းဆိုရင္ ကုမၸဏီက (၉) ေသာင္းေပးတယ္။ သူတို႔အျမတ္က (၁) သိန္း (၁) ေသာင္း။ မေရာင္းခ်င္လို႔မရဘူး၊ ေရနံတူးခြင့္ ပိတ္မယ္။ သိတယ္မို႔လား ကုမၸဏီနဲ႔ အာဏာပိုင္ဆိုတာ လင္နဲ႔ မယား။ မိဘနဲ႔ သားသမီး၊ ဦးႀကီးနဲ႔ တူ တူမ၊ ေယာကၡမနဲ႔ သမက္၊ ပုလင္းတူတဲ့ ဗူးဆို႔ေတြ။

တကယ္ေတာ့ ေရနံထြက္တယ္ဆိုတာ အမွန္တကယ္ ေရနံေၾကာေတြ႔ၿပီး ထြက္တာမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေရနံေၾကာတခုက စိမ့္ထြက္လာတဲ့ ေရနံေတြဟာ ငါးရွန္ေတာင္တေၾကာရဲ႕ ေျမေအာက္ ေက်ာက္က်ဳိေက်ာက္ၾကားမွ ခ်ဳိင့္က်ဳိခ်ဳိင့္ၾကားမွာ အိုင္ကြက္ေလးေတြျဖစ္ၿပီး အဲဒါကို ေပတရာ ႏွစ္ရာေလာက္တူးရင္ ေရနံ ထြက္လာတယ္။ အိုင္ကြက္ထဲမွာ စုေနတာကုန္ရင္ ဆက္မထြက္ေတာ့ဘူး။ တခ်ဳိ႕ ဆယ္ေပပါေလာက္ စုပ္ယူၿပီးတာနဲ႔ ေရနံက ဆက္မလိုက္ေတာ့ဘူး။ တခ်ဳိ႕လဲ ေပပါႏွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ႔ ၿပီးရတယ္။ တခ်ဳိ႕မ်ား တြင္းသာတူးရတယ္၊ ေရနံက တစက္ကေလးမွ မထြက္ဘူး။ အဲဒီလိုျဖစ္ရင္ အႀကံအဖန္လုပ္ၿပီး တြင္းေဟာင္းထဲကို ေရနံေတြျပန္ေလာင္းထည့္ၿပီး အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ေလာဘသားကို ျပန္ေရာင္း။ ေဟာဒီတြင္းဟာ ေရနံထြက္ပါတယ္ဆိုတာ စက္နဲ႔ စုတ္ျပၿပီး ေစ်းေတာင္း။ မသိနားမလည္ေသးသူက ဝယ္။ ေရာင္းသူနဲ႔ ဝယ္သူ အ႐ႈတ္အရွင္းေတြ မ်ဳိးစံုျဖစ္ၾက။ ေငြအတြက္ လူသတ္မႈေတြလဲ ျဖစ္ၾက။ လူသတ္မႈျဖစ္ရင္လဲ ဘယ္မႈမွ မေပၚပါဘူး။ တျခားတျခား ဘယ္လိုအမႈမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္ အာဏာပိုင္ေတြက သူတို႔ပဲစားတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကေတာ့ ဘယ္လိုတြက္တြက္ အျမတ္ခ်ည္းပါဘဲ။

နယ္နယ္အရပ္ရပ္က ေရာက္လာၾကတဲ့လူေတြ သိန္းနဲ႔ခ်ီေတာ့ လုပ္ငန္းခြန္၊ လိုင္စင္ခြန္၊ ညအိပ္ညဥ့္ေနပါမစ္ စသျဖင့္ ေကာက္ခံတာက တမ်ဳိး။ အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္၊ ဇယ္ေတာက္ခံု၊ ဘိလိယက္ခံု၊ တလံုး ႏွစ္လံုး သံုးလံုးဒိုင္၊ ဖဲဒိုင္၊ ၾကက္ဝိုင္းေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ဆက္ေၾကးေတာင္းတာက တမ်ဳိး။ ၾကက္ ၾကက္ ဆိုလို႔ တၾကက္ထဲ မထင္နဲ႔။ ခြပ္တဲ့ၾကက္ေကာ၊ ႏႈတ္ခမ္းနီပါးနီ ဆိုးတဲ့ ၾကက္ေကာ သူတို႔အတြက္ လာဘ္လာဘေပး။ ေရရွည္မွာ ျပည္သူလူထုအတြက္ HIV ဗိုင္းရပ္စ္ ကင္းေဝးေရးဆိုတာေတြ ဘာေတြ စစ္အစိုးရက ေခါင္းထဲ ထည့္မစဥ္းစားပါဘူး။ မဟုတ္မေတာ္တေရာ္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ႏိုင္ငံေရးသာ မလုပ္နဲ႔။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ တမင္သက္သက္လုပ္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဏာရွိသူေတြဘက္က မမွန္တာ၊ မဟုတ္တာလုပ္လို႔ အဲဒါကို မႀကိဳက္လို႔၊ မႏွစ္ၿမိဳလို႔၊ မခံခ်င္လို႔ အရွိကို အရွိတိုင္း ထုတ္ေျပာရင္၊ လုပ္ရင္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္သြားတာပါပဲ။

အခုရက္ပိုင္းမွာ ၾကားၾကတယ္မဟုတ္လား။ ပခုကၠဴနယ္၊ ၿမိဳင္ေရနံေျမမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသမီးနဲ႔ ေျမးကို သိန္းသံုးေထာင္ေပးၿပီး လုပ္စားေနတဲ့ "ေကာင္းေဇာ္ဟိန္းကုမၸဏီ" က ထြက္လာတဲ့ ေရနံေတြကို ေစ်းအဆမတန္ ႏွိမ္ဝယ္လို႔ မေက်နပ္တဲ့ ေဒသခံ အလုပ္သမားေတြက ကုမၸဏီပိုင္ အေဆာက္အဦးနဲ႔ ကားကို မီး႐ႈိ႕ပစ္တာ။ ေကာင္းေဇာ္ဟိန္းဆိုေပမဲ့ မေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ ေဇာ္ေနဟိန္းေနလို႔ ျပည္သူက ဒဏ္ေပးလိုက္တာေလ။ အဲဒီလိုလုပ္ေတာ့ အာဏာပိုင္ေေတြဘက္က စစ္တပ္လႊတ္ၿပီး ပစ္လို႔ ေဒသခံေတြထဲက ဒဏ္ရာရသူေတြေတာင္ ရွိတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို တႏိုင္ငံလံုးက စိတ္ဝင္စားပါတယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ေရွ႕က ႏိုင္ငံေရးလို႔ အမည္တပ္ခံသြားၾကရသူေတြလဲ ဒီလိုပါဘဲ။ မတရားတာကို မတရားဘူးလို႔ ထုတ္ေဖာ္ျပသၾက႐ံုနဲ႔ ျပည္ပကို ထြက္ခြါၾကရ၊ ျပည္တြင္းမွာ ေထာင္က်ခံၾကရတာေလ။ အုပ္စိုးသူနဲ႔ အုပ္စိုးခံၾကားမွာ မမွ်တရင္ မမ်ွတဘူးလို႔ ေျပာတာ၊ လုပ္တာ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆရာနဲ႔ တပည့္ၾကားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေရာင္းသူနဲ႔ ဝယ္သူၾကားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အုပ္စိုးသူနဲ႔ အုပ္စိုးခံၾကားပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ဘို႔ ကိုယ့္ဘို႔ ဘို႔ႏွစ္ခုကို ထားရပါမယ္။

မမခင္ကေတာ့ ကိုယ့္သားသမီးေတြကိုလဲ ေလာကအလယ္မွာ မွ်မွ်တတေနတတ္ေအာင္ သင္ၾကားပါတယ္။ လူဆိုတာ ကိုယ့္ဘို႔ခ်ည္း မသိရဘူး။ သူ႔ဘို႔ ကိုယ့္ဘို႔ ႏွစ္ဘို႔သိရတယ္။ မိသားစုထဲမွာ ေမာင္ႏွမေတြ မုန္႔ႏွစ္ခုရွိရင္ တေယာက္တခု ေဝစား၊ တခုပဲရွိရင္ တေယာက္တဝက္ ေဝစား။ တျခား ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ားနဲ႔မွ်စား။ ကိုယ့္ဘို႔ပဲသိၿပီး သူတပါးဘို႔မသိဘဲ "ဘို႔တဘို႔”တည္းထားရင္ လူေတြထဲမွာ ႏြားဟဲ့လို႔ ဆံုးမထားပါတယ္။

အထက္က ေျပာခဲ့သလို ကမာၻ႔ေလာင္စာဆီေစ်း တက္တံုးကေတာ့ တက္ယူၿပီး ေစ်းက်တဲ့အခါက်ေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး အျမတ္ႀကီးႀကီး ယူေနတာတို႔၊ ျပည္တြင္းက ေရနံေျမေတြမွာ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ႀကီးစားေနတာတို႔ဆိုတာ "ဘို႔တဘို႔”တည္းထားေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊတို႔မိသားစုဟာ ကိုယ့္သမီး၊ ကိုယ့္သား၊ ကိုယ့္ေျမး၊ ကိုယ့္သမက္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေဖၚလံဖားေနသူေတြအဖို႔ "ဘို႔တဘို႔”ေလာက္ပဲ သိရင္ ကိုယ့္ဖာသာကို စဥ္းစား၊ ဘာျဖစ္သြားမလဲ ဆိုတာ။ အဲဒီလို တဘို႔တည္းသမားကို ေထာက္ခံေနတဲ့ ေအာက္က “သခင္အားရ ကၽြန္စာဝ” လုပ္ေန သူေတြဟာလဲ အေရးႀကံဳရင္၊ အခ်ိန္တန္ရင္၊ အလွည့္က်ရင္ "ႏြားမေတြ လွည္းေကာက္ရတတ္တယ္” ဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္သိထားသင့္တယ္။

မမခင္က ဒီစကားေတြကို ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က လူအားလံုးကိုသာမက လူစီစီျဖစ္တာနဲ႔ ေျပာတတ္ပါတယ္။ ဟိုတေန႔က မမခင္ ေဝယ်ာဝစၥလုပ္ေပးေနတဲ့ နာေရးအိမ္မွာ သတင္းလာေမးတဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာမွ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ဝင္စားလာၾကတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေလးေတြ ေလးငါးေယာက္ေရွ႕မွာ ေျပာမိပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူငယ္ေတြက ဘာျပန္ေျပာၾကသလဲ မသိခ်င္ၾကဘူးလား။ မမခင္နားမွာ ၾကားလိုက္ရတဲ့ သူတို႔စကားေၾကာင့္ မမခင္ျဖင့္ အားလဲ ေတာ္ေတာ္ရွိသြားပါတယ္။ ေရွ႕ဆက္ရမဲ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဟာ အလားအလာေကာင္းေနဆဲပါလား၊ အမွန္တရားကို ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါလားလို႔ေပ့ါ။ သူတို႔ေလးေတြ ေျပာၾကတာက "အန္တီရယ္… အန္တီ့စကား မွားေနၿပီထင္တယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊကို ႏြားနဲ႔ မႏႈိင္းပါနဲ႔၊ ႏြားက သူ႔ဖာသာ ျမက္ပဲစားၿပီး လူေတြကို တကယ့္ကို အက်ဳိးျပဳေနတဲ့ သတၱဝါပါ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊတို႔အုပ္စု မတရားတာက ႏြားနဲ႔ ႏိႈင္းစရာစကား မဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ ဘို႔တဘို႔တည္းခ်င္း တူေပမဲ့ ႏြားေတြ မေတာ္မတရားလုပ္တာ က်ေနာ္ က်မတို႔ေတြ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ ႏြားကို သနားပါတယ္” တဲ့ရွင္။

×××××××
မမခင္ (၁၈.၁.၀၉)

Feb 8, 2009

ကုမၸဏီမ်ားက ေဒသခံမ်ားအေပၚ ကူညီရာမေရာက္ဘဲ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု ဆို

ၿဖိဳးႀကီး။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၈၊ ၂၀၀၉

နာဂစ္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး တာဝန္ယူလုပ္ကိုင္ေနသည့္ ကုမၸဏီမ်ားက ေဒသခံမ်ားအေပၚ အမွန္တကယ္ ကူညီရာမေရာက္ဘဲ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားကေျပာသည္။

ဧရာဝတီတိုင္း၊ ေမာ္လၿမိဳင္ကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး တာဝန္ယူထားသည့္ ထူးထေရးဒင္း၊ ေအဝမ္းကုမၸဏီမ်ားက ေဒသခံျပည္သူမ်ားအား လုပ္အားေပးခုိင္းေစျခင္းမ်ား၊ ေျမယာသိမ္းဆည္းျခင္းမ်ားပင္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု ေျပာသည္။

“ေမာ္လၿမိဳင္ကြၽန္းၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေရွာက္ေခ်ာင္းေက်းရြာအုပ္စု ေငြဇင္ေယာ္ရြာေတြက နာဂစ္မွာပ်က္စီးသြားတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို ေအဝမ္းကုမၸဏီက ေဆာက္လုပ္ေပးေနတာ၊ အဲဒီကုမၸဏီက ရြာသားေတြကို (၂) ရက္ျခားဆိုသလို လုပ္အားေပးဆင့္ေခၚတာေတြ လုပ္တယ္” ဟု ေဒသခံရြာသားတဦးက ေျပာသည္။

အဆုိပါ ေအဝမ္းကုမၸဏီ၏ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကို တင့္ေဇာ္ဦးက ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး လက္သမားအဖြဲ႔မ်ားအား လုပ္အားခေပးရာတြင္ ေလွ်ာ့ေပးခဲ့သျဖင့္ လက္သမားမ်ားက မေက်မနပ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေဒသခံက ဆက္ေျပာသည္။

“လက္သမားအဖြဲ႕ေတြကိုလည္း အိမ္တလံုးေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးရင္ ေငြ (၁) သိန္းခြဲေပးမယ္ဆိုၿပီး တကယ္တမ္းေတာ့ (၈) ေသာင္းခြဲ၊ (၉) ေသာင္းပဲ ေပးတယ္။ အဲဒီက လက္သမားေတြလည္း အေတာ္စိတ္ညစ္ေနၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ေဒသခံရြာသားမ်ားမွာ ေသာက္သံုးေရႏွင့္ စားဝတ္ေနေရးအခက္အခဲမ်ား ယေန႔အထိ ႀကံဳေတြ႔ေနရၿပီး ေရျပင္ေပၚတြင္ တဲထိုးေနရေၾကာင္း ၎ကဆက္ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္၊ ဧရာဒိုင္နယ္၊ ပဒဲေကာဒိုင္နယ္မ်ားတြင္ ထူးထေရးဒင္းကုမၸဏီက ေဒသခံျပည္သူမ်ားကို အိမ္ရာအသစ္ ေဆာက္လုပ္ရန္အတြက္ ေနအိမ္မ်ားမွ ဖယ္ရွားေပးရန္ ေျပာဆိုေနသျဖင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္။

“ထူးထေရးဒင္းက ေက်းလက္ေဒသေတြမွာရွိတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြလုပ္ေပးဖို႔ တာဝန္ယူထားတာ၊ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ တိတိက်က် ေဆာင္ရြက္တာမရွိဘူး၊ သူတို႔က သစ္ (၁၀)တန္ ကုန္မယ္ဆိုရင္ တန္ (၂၀) ေလာက္ျပတာ၊ အျပင္ေစ်းက (၆) သိန္းေလာက္ရွိတာ၊ သူတို႔က ထုတ္ေစ်း (၂) သိန္းခြဲေလာက္နဲ႔ ရတာ၊ သူတို႔အျမတ္ေတြရလို႔ လုပ္တာ၊ အဲဒါက ကူညီတာမဟုတ္ဘူး” ဟု ေဒသခံရြာသားတဦးက ေျပာသည္။

ဘိုကေလးၿမိဳ႕ေပၚရွိ (၇) လမ္း၊ (၈) လမ္းတို႔တြင္ (IOM) က ေနအိမ္မ်ားေဆာက္လုပ္ေပးေနေသာ္လည္း အၿပီးအစီး ေဆာက္လုပ္ေပးျခင္း မဟုတ္သည့္အျပင္ အခ်ဳိ႕ရပ္ကြက္မ်ားတြင္ မဲႏႈိက္ကာ ေဆာက္လုပ္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။

“ဘိုကေလးၿမိဳ႕ေပၚက (၁၁) လမ္းဘက္မွာဆို အိမ္ (၃၅) လံုးေဆာက္မွာ၊ အခုထိေတာ့ မေဆာက္ရေသးဘူး၊ တခ်ဳိ႕ ေဆာက္လက္စေတြေတာ့ရွိတယ္၊ အဲဒါက အမိုးပဲပါတာ၊ အကာေတြ အခင္းေတြ မပါဘူး၊ မီးဖိုေခ်ာင္တို႔ ဖိနပ္ခၽြတ္တို႔က ကိုယ့္ဟာကုိယ္ လုပ္ရမွာ” ဟု ဘိုကေလးၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။

နာဂစ္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္အစိုးရပိုင္ သတင္းမီဒီယာမ်ားက အားလံုး ပံုမွန္အတိုင္းျပန္ျဖစ္ေနေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာ ေျပာဆိုေနေသာ္လည္း ယခုလက္ရွိတြင္မူ မုန္းတိုင္းသင့္ေဒသမ်ားတြင္ သံုးပံုတပံုခန္႔သာ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၿပီးေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။