လူထုဦးလွ
(၁၉ ဇန္နဝါရီ ၁၉၁၀ - ၇ ၾသဂုတ္ ၁၉၈၂)
အမွတ္တရသစ္ပင္၊ ေက်ာက္တုံးထဲမွာ အ႐ုပ္ကရွိၿပီးသား၊ က်ဳပ္က မလိုတာ ခြာခ်ၿပီး အ႐ုပ္ကို လွပ္႐ုံပဲ။ မိုက္ကယ္ အိန္ဂ်လို ဒီလိုပဲ ဦးလွက လူငယ္ေတြ ထင္ေပၚေအာင္ ပြဲထုတ္ေပးခဲ့တယ္။
သမုိင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္း
လူထုဦးလွရဲ႕ စ်ာပနေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုက…. လူထုဘက္မွာ သစၥာရွိရွိ ရပ္တည္ခဲ့လို႔ သစၥာပန္း။ လူထုဘက္က သတၱိျပည့္ျပည့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့လို႔ အနီေရာင္။ သစၥာပန္းအနီေတြ စုစည္းၿပီး “လူထုခ်စ္သမွ် လူထုဦးလွ” စာတန္း။
ေတာ္ဘုရားကေလး (ေအာင္ေဇ)
ကိုလွေရ
ကိုလွ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ဟာ မေသးပါဘူး။ အင္မတန္ ႀကီးမားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဝမ္းနည္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေမာင္ႏု
ကိုလွက ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈတို႔၊ သမုိင္းတို႔ ျမန္မာစာေပတုိ႔မွာ ေျပာင္ေျမာက္တယ္။ သူေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ဘဝမွာပဲ သူ႔ကို ထားလိုက္ပါ။ သူ႔ကို သြားၿပီး မေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ႔။
သခင္သန္းထြန္း
စာေရးမွ ႀကိဳက္တယ္
ဦးေလးက သူသာ အလုပ္နဲ႔လက္ မျပတ္ေအာင္ လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ အနားရွိ လူအားလုံးကိုလည္း အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔ အၿမဲ ႏႈိးေဆာ္ေနတာပါ။ ေဒၚေဒၚ့ကိုလည္း အၿမဲတမ္း စာေရးေနမွ ဦးေလးက ႀကိဳက္တာ။ ေဒၚေဒၚ “ျပည္သူခ်စ္ေသာ အႏုပညာသည္မ်ား” စာအုပ္လို စာေတြ ေရးျဖစ္တာက ဦးေလးရဲ႕ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္။ လူငယ္ေတြျဖစ္တဲ့ တင္မိုးတို႔၊ ၾကည့္ေအာင္တို႔ အင္းဝကိုေလးတို႔ဆိုရင္ ကဗ်ာေတြမေရးျဖစ္တာ ၾကာသြားရင္ ဦးေလးအခန္းထဲ မသြားၾကဘူး။ ေဒၚေဒၚ့ အခန္းထဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခန္းေတြထဲသာ လာအခ်ိန္ျဖဳန္းရဲၾကတာ။ စာေရးဖို႔ အၿမဲလႈံ႕ေဆာ္ေပမယ့္ ဦးေလးက အေၾကာင္းအရာ မယ္မယ္ရရမရွိဘဲ စာျဖစ္ရင္ၿပီးေရာ ေရးတာမ်ဳိးကိုေတာ့ မႀကိဳက္ပါဘူး။
လူထုစိန္ဝင္း
