ေရၾကည္ေရသန္႔ကို ရေအာင္ခပ္ပါ ဂမ္ဘာရီ
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီေတာ့ ျပန္ၿပီ။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီရဲ႕ ဒီသတၱမေျမာက္ခရီးစဥ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ခရီးေရာက္ႏိုင္ပါသလဲ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆဌမေျမာက္ခရီးစဥ္ႏွင့္ ဘယ္ေလာက္ ကြာျခားပါသလဲ။
တဆင့္ေတာ့ တိုးတက္လာတယ္လို႔ ယူဆလို႔ ရႏိုင္မလား။
ဒါမွမဟုတ္ ထူးမျခားနားပဲ ဆက္ျဖစ္သြားမလား။
ေမးခြန္းေတြ၊ ဆန္းစစ္ခ်က္ေတြ ….
ျမန္မာ့အေရးစိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ ဘယ္သူမဆိုရဲ႕ရင္ထဲမွာ စီၿပီး က်န္ခဲ့မယ္ထင္ပါတယ္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ဘယ္သူေတြႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ပါသလဲ။ က်ေနာ္တို႔ ၾကည့္ၾကရေအာင္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္၊ NLD CEC ေတြႏွင့္အတူ ေတြ႔ခြင့္ရတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ဂမ္ဘာရီႏွင့္ မေတြ႕ ဆံုခင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD CEC ကို (၁၅) မိနစ္ေလာက္ စကားေျပာခြင့္၊ ေဆြးေႏြးခြင့္ ေပးတယ္။ အဲဒီလို ေဆြးေႏြး ၿပီးေတာ့မွ မစၥတာဂမ္ဘာရီႏွင့္ ေတြ႕ၾကတာျဖစ္တယ္။ ေတြ႕ခ်ိန္ဟာ မိနစ္ (၉ဝ) ေလာက္ရွိမယ္လို႔ ဆိုတယ္။
ေတြ႕ဆံုပြဲမွာ NLD ဘက္က တင္ျပတာက ….
လက္ရွိအေျခအေနေတြအေပၚ သံုးသပ္ၾကၿပီး ဒီအၾကပ္အတည္းေတြက ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ….
(၁) ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး ခြၽင္းခ်က္မရွိ ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔လိုမယ္၊
(၂) ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚေပးဖို႔လိုမယ္၊
(၃) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပန္လည္သံုးသပ္ေရးေကာ္မတီဖြဲ႔ၿပီး ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကဖို႔လိုမယ္၊
(၄) အားလံုးပါဝင္တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြ လုပ္ဖို႔လိုမယ္၊
ဒီအခ်က္ (၄)ခ်က္ကို အႀကံျပဳတင္ျပပါတယ္။
တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ဒါကို NLD က ကေန႔အေျခအေန၊ ကေန႔အၾကပ္အတည္းကေန ေဖာက္ထြက္ႏိုင္တဲ့၊ ေက်ာ္လႊား သြားႏိုင္တဲ့ အစျပဳခ်က္ေတြ၊ နည္းလမ္းေတြအျဖစ္ တင္ျပလိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဒါေတြကို စစ္အစိုးရက ခဏမဆိုင္း ေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္း ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို ၾကမၼာဆိုးထဲကေန လက္တြဲၿပီးဆယ္တင္ၾကရေအာင္လို႔ တင္ျပလိုက္တာလည္းျဖစ္တယ္။ ဖိတ္ေခၚလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကေတာ့ သူ႔စတိုင္အတိုင္း ၿပဳံးၿပဳံး ၿပဳံးၿပဳံးႏွင့္၊ ေခါင္းေလး ၿငိမ့္ၿငိမ့္ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ နားေထာင္ေနမွာ က်ေနာ္ ျမင္ေယာင္ပါတယ္။
အနားထိတိုးၿပီးမ်ား နားေထာင္ၾကည့္ရင္ မစၥတာဂမ္ဘာရီရဲ႕ သက္ျပင္း ခိုးခုိးခ်မယ့္ အသံေတြကိုေတာင္ ၾကားေကာင္း ၾကားရႏိုင္ေလာက္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေအာက္ေမ့မိတယ္။
“သူတို႔ေျပာတာ ဟုတ္တာပဲ၊
ဒါေတြ အမွန္လုပ္ေပးသင့္တာပဲ၊
ဒါေပမယ့္ ငါ ဟိုပုဂၢိဳလ္ေတြကို နားဝင္သြားေအာင္၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ လက္ခံၿပီး လိုက္လုပ္လာေအာင္
ငါ ဘယ္လို နားခ်ရပါ့၊
ခက္လိုက္တာ” လို႔ စဥ္းစားေနေလမလား က်ေနာ္ ေတြးၾကည့္မိတယ္။
ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။
NLD ရဲ႕ တင္ျပခ်က္က အဆန္းတစ္လံုးမွ မပါဘူး၊ အသစ္လည္း တစ္ခုမွ မပါဘူး၊
ခုမွ ထြင္ၿပီး ႀကံဳတုန္း ေကာက္ကာငင္ကာ လက္တန္းေျပာခ်လိုက္တဲ့ စကားမ်ဳိးလည္း လံုးဝ မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာက္ေလ်ာက္ မနားတမ္းေျပာဆိုေနတဲ့ စကားေတြခ်ည္းပဲ။
ၿပီးေတာ့ အားလံုးဟာ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထိုက္တဲ့၊ တရားနည္းလမ္းက်တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ခ်ည္းပဲ၊
ၿပီးေတာ့ ဒီအခ်က္(၄) ခ်က္ဟာ ျမန္မာျပည္သူအားလံုးရဲ႕ ဆႏၵႏွင့္လည္း ထပ္တူက်တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြျဖစ္တယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပအင္အားစုအသီးသီးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက တင္ျပေတာင္းဆိုေနတဲ့ အႀကံျပဳ ေမတၱာရပ္ေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြလည္း ျဖစ္တယ္။
ေျပာရရင္ အခု ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနတဲ့ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီတို႔၊ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းတို႔ရဲ႕ စဥ္းစားခ်က္ေတြ၊ UNSC ဥကၠဌရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ေတြ၊ UNGA ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြႏွင့္လည္း အလြန္အင္မတန္ နီးစပ္ဆီေလ်ာ္တဲ့ တင္ျပခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္။
မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းေျပာေျပာေနတဲ့ ‘သိသာျမင္သာတဲ့ တိုးတက္မႈတစံုတရာရွိမွ သူ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာမယ္’ ဆိုတဲ့ စကားႏွင့္ အဟပ္ညီတဲ့ တင္ျပခ်က္ေတြလည္း အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ….
ဒီ (၄) ခ်က္အေပၚ စစ္အုပ္စု ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မွာလဲ။
ေခါင္းၿငိမ့္မယ့္ အလားအလာ ရွိႏိုင္ မရွိႏိုင္၊
ဘယ္လိုထင္လဲ၊ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကေတာ့ ေခါင္းေတြ ကုပ္ေနၿပီ။
သူလည္း မ်က္စိႀကီး၊ နားႀကီးပဲေလ၊ အေပြးျမင္ အပင္သိ အေသြးျမင္ အသြင္သိႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အမ်ဳိးအစားေပပဲ၊ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီအဖို႔ သက္ျပင္းေတြသာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ရေတာ့မယ့္ ဇာတ္လမ္းပဲ ဆက္ျဖစ္ေတာ့မွာေလလား။
ဆက္ၿပီး အကဲခတ္ၾကည့္ၾကရေအာင္။
ေဆြးေႏြးပြဲအဆံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အခုလိုပဲ တိက်ျပတ္သားတဲ့ Massage ကို မစၥတာဘန္ကီမြန္းအတြက္ လက္ေဆာင္စကားအျဖစ္ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။
“အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို ခြၽင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးတာမ်ဳိးေလာက္ေတာ့ နအဖအစိုးရက လုပ္ေပး ရလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ သိသာျမင္သာတဲ့ တိုးတက္မႈဆိုတာ ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီလို အေနအထားမ်ဳိးရဲ႕ ေအာက္မွာ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းအေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို မလာသင့္ပါဘူး”
ဒီစကားကို ဘယ္လိုသေဘာရပါသလဲ။
ဒီစကားအေပၚ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းတေယာက္ ေထာက္ခံႏိုင္လိမ့္မယ္၊ သေဘာတူႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ ယူဆမိပါ တယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
နအဖစစ္အုပ္စုဆိုတာ ေစ်းဆစ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ ပထမတန္းပဲ။
NLD EC ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြ႕ခြင့္ေပးတာေတာင္ ဆရာဦးဝင္းတင္၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြႏွင့္ ဒုဥကၠဌ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ခ်န္ျဖစ္ေအာင္ ခ်န္ထားခဲ့ေသးတယ္။
တံဆိပ္တံုးမပါလို႔ လိုလို၊ သူႀကီးေထာက္ခံစာ မပါလို႔ လိုလို လုပ္ေနေသးတယ္။
NLD EC မွာ ဘယ္သူေတြ ပါဝင္သလဲဆိုတာ NLD EC ပါတီက ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ကိစၥ၊ သူက ၾကားထဲကဝင္ၿပီး ဘာမွ ဆံုးျဖတ္ ေပးစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ စည္းကေတာ့ အေတာ္ ေက်ာ္တဲ့လူ။
ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ၊ အဆံုးမွာေတာ့ ေၾကာက္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ နအဖစစ္အုပ္စု ေသြးပ်က္ေနတဲ့ကိစၥက ….
‘ဆရာဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ဆံုမိသြားၾကမယ့္ကိစၥ’လို႔ ထင္တယ္။
ဒီေခါင္းေဆာင္ (၂) ဦးေတြ႔မိၾကရင္ အေတြးသစ္၊ အျမင္သစ္ေတြ၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္းသစ္ေတြႏွင့္ အႀကံဥာဏ္သစ္ေတြ အမ်ား ႀကီးတိုင္ပင္ျဖစ္၊ ရွာေဖြျဖစ္သြားမွာကို စိုးရိမ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုအေတြးေခါင္ၿပီး ေၾကာက္တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
စစ္အုပ္စုေၾကာက္တတ္လိုက္ပံုမ်ား တကယ္ကို အံ့ေလာက္တာပါ။
ကဲ ထားေတာ့။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူေတြ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ေသးပါသလဲ။
ရွမ္းအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။
ဒါကေတာ့ ရရွိခ်က္အသစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီရဲ႕ ခရီးစဥ္ (၇) ေခါက္ထဲမွာ ဒါဟာ ပထမဆံုးေတြ႔ဆံုျခင္း ျဖစ္ပါ တယ္။
NLD တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုတဲ့အခါ ….
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကို NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ား တင္ျပၾကတာက ….
NLD က တင္ျပခ်က္ေတြႏွင့္ ထပ္တူပဲ။
အဲဒီတင္ျပခ်က္ေတြကို နအဖစစ္အစိုးရဘက္က ဘာမွလိုက္ေလ်ာျခင္း မလုပ္ဘူးဆိုရင္၊ နအဖရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျပင္ဆင္တာမ်ဳိး မလုပ္ဘူးဆိုရင္ နအဖက လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း လံုးဝ လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ တိက်တဲ့ သေဘာထားတရပ္ကိုပါ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကို ေဆြးေႏြးတင္ျပလိုက္ၾကပါတယ္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ခင္ဗ်ား ….
စစ္အုပ္စုရဲ႕ အဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြမွာ ညိႇမထားဘဲႏွင့္ေတာင္ အသံေတြ တူတူေနတက္တာ ေတြ႕ရတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အံ့အားသင့္သင့္ သြားရပါသလား။ မအံ့ၾသလိုက္ပါနဲ႔ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ….
တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးသမားျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ အရပ္သူအရပ္သား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ စစ္ဗိုလ္စစ္သား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ….
သူတို႔အားလံုးရဲ႕ အသံေတြဟာ ထပ္တူက်ေနတတ္ၾကပါတယ္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ဘာေတြ ပ်က္ကြက္ခဲ့သလဲ။
“ေတြ႔ခ်င္တယ္၊ ေျပာျပစရာေတြ ရွိတယ္” လုိ႔ တဖြဖြတင္ျပခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ဳိ႕ကိုေတြ႕ဖို႔ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။
သူတို႔က ၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အထင္ကရ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ျဖစ္ပါလွ်က္ႏွင့္၊ UNA, UNLD, CRPP, စတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ အလြန္အဓိပၸါယ္ႀကီးတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက တာဝန္ ႀကီးသူမ်ားျဖစ္ပါလွ်က္ႏွင့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ေတြ႕မသြားခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲ။
တေခါက္လည္း မက၊ ႏွစ္ေခါက္လည္း မက ….
ခုဆို (၇) ေခါက္တိုင္တိုင္ မေတြ႕ပဲ ျပန္ျပန္သြားခဲ့တာ ဘာသေဘာလဲ။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကိုယ္တိုင္က မေတြ႕ခ်င္တာလား၊ အထင္မႀကီးတာလား၊ တန္ဖိုးမေပးတာလား၊ အေလးမထားတာလား။
က်ေနာ္ ဒီလိုမထင္ဘူး။
ဒါဟာ စစ္အုပ္စု လက္ခ်က္ေသခ်ာတယ္။
ေျပာရရင္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီက သူ႔စိတ္ႏွင့္ သူ႔ကိုယ္ဆို ဒီလစ္ဟာသြားမႈကို တေခါက္မသိ တေခါက္ သိကိုသိႏိုင္တယ္။ သိကို သိႏိုင္တဲ့ သံတမန္မ်ဳိးလည္း အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ လူည့ံတေယာက္လံုးဝ မဟုတ္ပါ။ ဒီေလာက္ ဘယ္လိုမွ မညံ့ႏုိင္ပါ။
ၿပီးေတာ့ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြကို ဘယ္အေခါက္ကမွ ေတြ႕မသြားဘူး။
ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြဆိုတာ ….
အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးစစ္ပြဲကအစ ဒီေန႔ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး တုိက္ပြဲေတြအထိ စကၠန္႔မနား လူထုေရွ႕က ရပ္ၿပီး အေရးဆိုခဲ့ၾကသူေတြ။
ဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြဆီက
သူတို႔က ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔မဆိုရင္ေတာင္ အႀကံဉာဏ္ဝင္ေတာင္းသင့္တယ္ မဟုတ္ဘူးလား
ခုေတာ့ အႀကံဉာဏ္လည္းမေတာင္း၊ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုတာမ်ဳိးလည္း မရွိ၊ ရွိတယ္လို႔ေတာင္ သေဘာမထား။
ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ စိမ္းရတာလဲ။
ေသခ်ာပါတယ္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါလို႔ မရဘူးဆိုတာ။
“ဒီကိုသြားပါ၊ ဒီကိုေကြ႕ပါ၊ ဟိုဘက္ကို မၾကည့္နဲ႔၊ ဟိုဘက္ကို သြားလို႔မရဘူး” ဆိုတဲ့ အစိမ္းရင့္ေရာင္လမ္းၫႊန္ဆိုင္းဘုတ္ ေတြက ခြင့္ျပဳသေလာက္သာ ေရကို အနည္မထေအာင္ ၾကည့္ခပ္ေနရတဲ့ အခ်ဳိးထဲက ျဖစ္ပံုရပါတယ္။
အနည္မထေအာင္ ၾကည့္ခပ္တာကေတာ့ ေကာင္းတဲ့သတိပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ေရလည္း တစက္မွ မပါဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီအခ်ဳိးက သိပ္ေနရာက်မယ္ မထင္ဘူး။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူေတြကို ဆက္ၿပီး ေပးေတြ႕လိုက္သလဲ၊ ၾကည့္ၾကဦးစို႔။
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား (ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ) ဆိုတာႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ေပးတယ္။
ယံုၾကည္ခ်က္ကို အခြင့္အေရးေလး မျဖစ္စေလာက္ႏွင့္ တဲ့ခ်င္းလဲၿပီး ၈၈ အေရးေတာ္ပံု တပ္သားေတြရဲ႕ ဂုဏ္သေရကို ညႇိဳးေအာင္မွိန္ေအာင္ မိုက္ကမ္းစြာ ႀကဳိးစားဖ်က္ဆီးေနတဲ့ သူ႐ူးတခ်ဳိ႕စုဖြဲ႔ထားတဲ့ အဖြဲ႕ကေလး။
ၿပီးေတာ့ ဝံသာႏု NLD ႏွင့္ ေတြ႕တယ္။
မိခင္ပါတီကို သစၥာမဲ့ၿပီး စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအလိုက် ထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမရဇာတ္ကို ကေနတဲ့၊ သင္းကြဲျဖစ္ေနတဲ့လူ၊ ကိုယ့္ကို မဲထည့္ၿပီး ေ႐ြးခ်ယ္ေပးလိုက္တဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကိုမွ အားမနာ စစ္အုပ္စုႀကိဳးဆြဲရာ ကေနရတဲ့လူ၊ ၁၉၉ဝ ဂႏီၶေဟာ အလြန္ကာလ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ျဖတ္သန္းမႈေတြေၾကာင့္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ မတရားဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ပစ္ခံခဲ့ရဖူးတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေ႐ႊေရာင္သမိုင္းေတြကိုေတာင္ ေနာင္တရပါၿပီ ေနာက္မမွားေတာ့ပါဘူးဆိုတဲ့ ေလသံေတြပစ္ၿပီး ေမွာက္မွားခ်င္တိုင္း ေမွာက္မွားေနတဲ့လူ အဲဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး လူညံ့တခ်ဳိ႕ႏွင့္ စုဖြဲ႕ထားတဲ့ အစုအဖြဲ႕
ၿပီးေတာ Scientific Economy Study Group ႏွင့္ ေတြ႕တယ္။
ဒီလူေတြက အလံနီပ်က္ေတြ၊ အလံနီစစ္စစ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ႕သမိုင္းႏွင့္ သူ႕ကာလတခုမွာ ၾသဇာတခုႏွင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ ပါတီပါ။
အခုဟာက ….
အဲဒီပါတီထဲက မီးႀကိဳးေမာင္းပ်က္တခ်ဳိ႕ စုဖြဲ႕ထားတဲ့ လူ ၃ - ၄ - ၅ ေယာက္ပါတဲ့ လူအုပ္တအုပ္။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ခင္ဗ်ား ….
ခင္ဗ်ား ဒီလူေတြ၊ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြကို ဘယ္လိုထင္လို႔ သြားေတြ႕လိုက္တာလဲ။ လူထုကို တစံုတရာေတာ့ ကိုယ္စားျပဳ တန္ေကာင္းရဲ႕လို႔ ခင္ဗ်ား ထင္မ်ားထင္ေနတာလား။
က်ေနာ္ ရိပ္မိပါတယ္၊ ခင္ဗ်ား ဒီေလာက္ ဗဟုသုတ မနည္းပါဘူး။
ဦးေအးသာေအာင္တို႔၊ ဦးပူက်င့္ရွင္းထန္တို႔၊ သခင္ခ်န္ထြန္းတို႔ကိုေတာင္ ခင္ဗ်ား မေတြ႕ခဲ့ဘဲနဲ႔ ဒီလူေတြကိုမွ တခုတ္တရ သြားေတြ႕တယ္ဆိုတာ ….
ခင္ဗ်ားစိတ္ႏွင့္ ခင္ဗ်ားကိုယ္ မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ ထင္တာပဲ။
က်ေနာ္ ထင္တာလြဲသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ခင္ဗ်ား သတိထားေတာ့။
ခင္ဗ်ား ကုန္းေက်ာ္တံတားေအာက္က သံုးပံုဖဲသမားရဲ႕ အလံ႐ွဴးကို တကယ့္ လူႀကီးလူေကာင္းထင္ၿပီး အိမ္ေသာ့အပ္မိတဲ့ ကိန္း က်က်နန ဆိုက္ေတာ့တာပဲ။
အဲဒီလိုေတာ့ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ဗ်ာ။
ႏိုင္ငံတကာပတ္ၿပီး သံမႈသံခင္းလုပ္ေနတာ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊႏွင့္ေတြ႕မွ ပတ္တီးခ်ခံရရင္ ရွက္စရာေကာင္းလြန္းလို႔ပါ။
ၿပီးေတာ့ တစည ကို ေတြ႔တယ္။
ဒါေတာ့ သင့္ေလ်ာ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ စိတ္ႏွင့္မေတြ႕ေပမယ့္ သူလည္း ၉ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပဳိင္ခဲ့တဲ့ ပါတီ၊ အမတ္ေနရာတခ်ဳိ႕လည္း အႏိုင္ရရွိခဲ့တဲ့ ပါတီေပပဲ။
လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင့္ကို က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ႀကံ့ဖြံ႕ႏွွင့္ ေတြ႕တယ္။ ႀကံ့ဖြံ႕ကေတာ့ နအဖရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္၊ ဒီပဲယင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ယာဥ္ တန္းကို ကားလမ္းပိတ္ၿပီး ႐ိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့အဖြဲ႕အစည္း၊ ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာမွာ တုတ္တကိုင္ကိုင္၊ လက္သီးတျပင္ျပင္ႏွင့္ မစုစု ေႏြးတို႔လို အမ်ဳိးသမီးေလးေတြကိုေတာင္ အညႇာအတာမရွိ စစ္အုပ္စုအလိုက် လက္ရဲဇက္ရဲ ပြဲၾကမ္းခဲ့ၾကတဲ့သူေတြ၊
ခင္ဗ်ား သူတို႔ကို ေတြ႕တာေတာ့ က်ေနာ့္အျမင္ မသင့္ေလ်ာ္လွဘူး။
ၿပီးေတာ့ ….
စစ္အုပ္စုဝင္ေတြ၊
ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းကေန ဗိုလ္သိန္းစိန္အထိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕တာပါ။
ဗိုလ္ေမာင္ေအးႏွင့္ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊကေတာ့ ပုဏၰားကြယ္ေနာက္က ဇာတ္ၫႊန္းစာ႐ြက္ကိုင္ၿပီး “ဘာၿပီးရင္ ဘာထြက္၊ ဟိုဇာတ္ ႐ုပ္က ငိုျပ၊ ဒီဇာတ္႐ုပ္က ရယ္ျပ ဒါပဲ ေတာ္ၿပီ ကားလိပ္ခ်လိုက္ေတာ့” ဆိုတာေတြ ၫႊန္ၾကားရင္းႏွင့္ ေခ်ာင္းေျမာင္းၿပီးေတြ႕ေပါ့ေလ။
ေတြ႕ခဲ့့ၾကရတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ (၄) ရက္တာခရီးကေတာ့ ဒါပဲ။
ဗိုလ္သန္းေ႐ႊကို ခင္ဗ်ား ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာမွာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
မေတြ႕တာကေတာ့ သူတို႔အေၾကာင္းႏွင့္ သူတို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့။
အဲေတာ့ ဘယ္လိုနိဂံုးခ်ဳပ္မလဲ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ
စစ္အုပ္စုႏွင့္ ခင္ဗ်ားႏွင့္ ေတြ႕ေတာ့ သူတို႔ဘက္က ျပန္ေျပာလိုက္တာေလးေတြ သတၱဳခ်ၾကည့္ရင္ …
- NLD ဟာ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ေတာင္းဆိုေနတယ္
- ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးကဝင္ခဲ့ဖို႔ ခင္ဗ်ားက တိုက္တြန္းေပးပါ
- စီးပြားေရးတည္ၿငိမ္မွ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မွာမို႔လို႔ ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ အရင္ပြင့္ေအာင္ ဖြင့္ေပးပါ
- ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ နည္းပညာေတြ အကူအညီေပးမယ္ဆိုတာ အခုေပးပါ က်ေနာ္တို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာပဲ ျဖစ္ေနပါလားဗ်။
NLD တင္ျပတဲ့ တင္ျပခ်က္ေတြ၊ NLD ရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြ၊ ဝါရင့္ေတြႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ ေတြကိုေတာ့ ဖုတ္ေလတဲ့ ငါးပိ ရွိတယ္လို႔ကို မေအာက္ေမ့ပါလား။
ဒီလိုပံုႏွင့္ေတာ့ ေရပါ ပါ့မလား ကိုယ့္လူေရ။
အနည္လည္း မထ၊ ေရလည္း မပါ ဆိုရင္ေတာ့ “သတၱမသည္ ဆ႒မႏွင့္ ထူးမျခားနားပါပဲ ခင္ဗ်ား” လို႔ သူမ်ားေတြ ေျပာကုန္ ၾကေတာ့မယ္။
“တကယ္ျမင္ရင္ ျမင္တဲ့အတိုင္း
တကယ္ၾကားရင္ ၾကားတဲ့အတိုင္း
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္႐ႈၿပီး နိဂံုးမွန္မွန္ခ်ဳပ္ႏုိင္ပါေစ” ဒါပဲ က်ေနာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ။
မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းႀကီး မေယာင္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာ၊ ေနာက္ေတာ့ လူကဲ့ရဲ႕စရာျဖစ္ၿပီး ျပန္သြားဆိုရင္ေတာ့ ကုလသမဂၢ သိကၡာက်လွပါတယ္။
အဲဒီလို မျဖစ္ေလာက္ေပဘူးလို႔ဘဲ က်ေနာ္ ေအာက္ေမ့လိုက္ပါ့မယ္။
အက်ဳိးမ်ားေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္သူတိုင္းကို အက်ဳိးခံစားရသူအေပါင္းက ေကာင္းခ်ီးေပးၾကမွာအမွန္ပါ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ။ ။
ဇြန္မႈိင္း
၄၊ ၂၊ ၂၀၀၉
