ဤဘေလာ့သည္ ႐ိုးမ ၃ ၏ မူလ၀ဘ္ဆိုက္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္တြင္ ယာယီအသံုးျပဳၿပီး ပရိသတ္မ်ားကို တင္ျပေနျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ခ်လက္ခ် ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရွဳ အားေပးႏိုင္ပါသည္။
႐ုိးမ ၃ ဝုိင္းေတာ္သားမ်ား
Showing posts with label newsarticle. Show all posts
Showing posts with label newsarticle. Show all posts

Sep 15, 2010

ဗိုလ္သန္းေရႊ တ႐ုတ္ျပည္ ခရီးစဥ္သတင္းေပၚက ေတြ႔ရတဲ့အခ်က္အလက္အခ်ိဳ႕

တူေမာင္ညိဳ

ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ရွိသလဲေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။

တပ္တြင္းက ေနရာခ်ထားေရးသတင္းေတြကို (နအဖ) စစ္အစိုးရက တိတိက်က်ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထုတ္ျပန္တာ မရွိပါဘူး။

အေျပာင္းအလဲရွိတယ္ဆိုရင္ ပထမဦးစြာ ေကာလဟလလုိလိုနဲ႔ သတင္းေတြထြက္လာတာကေန စတာပဲ။ ေနာက္ေတာ့မွ သတင္းစာထဲမွာ အဲဒီအေျပာင္းအလဲေတြကို လက္ေတြ႔သိၾကရတယ္။ (နအဖ) စစ္အုပ္စုရဲ႕လုပ္နည္းလုပ္ဟန္တစ္ခုလို႔ပဲ မွတ္သားထားရမွာပါ။

Aug 27, 2010

အေျဖနဲ႔ လက္ေတြ႔အလုပ္

တူေမာင္ညိဳ။ ၾသဂုတ္ ၂၇၊ ၂၀၁၀

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအင္အားစု (NDF) ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြက ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီလို႔ မီဒီယာေတြကို ေျပာပါတယ္။

“အျပစ္ေႂကြး (ပုဒ္ ၁၂၂ ၊ ၁၂၄) ကိုဆပ္ၿပီးၿပီတဲ့၊ ထပ္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးနဲ႔ခ်ီတယ္” တဲ့။

ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဒုတိယမၸိ အသနားခံစာ မတင္ေတာ့ဘဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၿပီလို႔ တရားဝင္ ေျပာဆိုပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ (၅) ရက္ေန႔က (ယူဒီပီ) ပါတီ ဥကၠ႒ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္း ပါတီဥကၠ႒ တာဝန္ကေန ႏႈတ္ထြက္သြားတယ္။

“ဒီေရြးေကာက္ပြဲက လြတ္လပ္တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ႏုိင္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲႏုိင္ငံေရးအခင္းက်င္းနဲ႔ ပါတီဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူေနမႈကေန ရပ္တန္႔လုိက္တာ” လုိ႔ ေျပာၿပီး ႏႈတ္ထြက္သြားခဲ့တယ္။

Aug 21, 2010

ေလးစားမႈျဖင့္ အၿမဲသတိတရရွိေနမည္သာ

ကြယ္လြန္သူ ဘဘဦးေရႊအံုးသုိ႔
(တူေမာင္ညိဳ)
(၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္)

ယခုစာ၏ ပထမစာပုိဒ္ကို ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစြာျဖင့္ စတင္ေရးသားရၿပီး။ ေနာက္ဆံုးစာပုိဒ္၏ အဆံုးသတ္ပုဒ္မကိုလည္း ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစြာျဖင့္ပင္ ခ်ရပါေတာ့မည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေလးစားမႈျဖင့္ အၿမဲသတိတရရွိေနမည္သာ။

Jul 20, 2010

ခင္ဗ်ားတို႔အေျခအေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔အေျဖ

တူေမာင္ညိဳ။ ဇူလိုင္ ၂၀၊ ၂၀၁၀

စည္းဝိုင္းထဲက ႏုိင္ငံေရးကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသံေတြ ဆူညံလာပါၿပီ။

ထူးျခားတာတစ္ခုက အသံတိတ္ေနတဲ့ (တစည) အသံထြက္လာတာပါ။ အရင္လိုၿငိမ္ခံေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ထြက္ေျပာမွျဖစ္ေတာ့ မယ္လို႔ (တစည)ေတြ ယူဆပံု ေပၚပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးခ်စ္လႈိင္နဲ႔ ပြဲစၿပီးထြက္လုိက္ပံု ေပၚပါတယ္။

Jun 29, 2010

စည္းဝိုင္းထဲက ႏိုင္ငံေရး

တူေမာင္ညိဳ။ ဇြန္လ ၂၉၊ ၂၀၁၀

(နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္ဆာလုပ္တဲ့ “ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း” ကေတာ့ တစ္စတစ္စ အသက္ဝင္လို႔ လာေနပါၿပီ။

မွတ္ပံုတင္ၿပီးတဲ့ ပါတီစုစုေပါင္းကလည္း (၃၃) ပါတီ ရွိလာေနပါၿပီ။ ဒီလိုမွတ္ပံုတင္ၾကတဲ့ပါတီေတြထဲမွာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ဖ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္က ကခ်င္ပါတီေတြကေတာ့ “တည္ေထာင္ခြင့္” လည္းမက်၊ “မွတ္ပံုတင္ခြင့္” လည္း မရေသးပါဘူး။ ဒီပံုအတုိင္းသာဆိုရင္ေတာ့ (နအဖ) စစ္အုပ္စုရဲ႕ “ပါတီစံု” ဆိုတာ ကခ်င္ပါတီေတြ မပါဝင္ရတဲ့ ပါတီစံုလို႔ ေျပာရေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ကယားပါတီ တည္ေထာင္တယ္/ မွတ္ပံုတင္တယ္လို႔လည္း မေတြ႔မိ မၾကားမိပါဘူး။

May 6, 2010

သိန္းစုိးေကာ္မရွင္၏ ေျဗာင္က်ေသာ ညစ္ပတ္မႈတစ္ခု

တူေမာင္ညဳိ

ေမလ (၅) ရက္ေန႔သတင္းစာတြင္ေဖၚျပခ်က္အရ -

ေမလ (၅) ရက္အထိ ႏုိင္ငံေရးပါတီ တည္ေထာင္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားသည့္ အဖြဲ႔ စုစုေပါင္း (၃၀) ရွိသည့္အနက္ (၂၄) ဖြဲ႔ကို ႏုိင္ငံေရးပါတီ တည္ေထာင္ခြင့္ျပဳၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေဖၚျပထားပါသည္။

သုိ႔ပါ၍ စိစစ္ေနဆဲ အဖြဲ႔ (၆) ဖြဲ႔ က်န္ရွိေနပါသည္။ ယင္းအဖြဲ႔မ်ားမွာ -
၁။ ကခ်င္ျပည္နယ္တိုးတက္ေရးပါတီ (၅ ဧၿပီ)
၂။ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းတိုးတက္ေရးပါတီ (Northern Shan State Progressive Party) (၂၃ ဧၿပီ)
၃။ ညီၫြတ္ေသာဒီမုိကေရစီပါတီ (ကခ်င္ျပည္နယ္) United Democracy Party (Kachin State) (၃၀ ဧၿပီ)
၄။ ညီၫြတ္ေသာ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ (UDP) (၃ ေမ)
၅။ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားတိုးတက္ေရးပါတီ ( ၄ ေမ )
၆။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီ ( ၄ ေမ)

Apr 19, 2010

ႏုိင္ငံေရးပါတီ ဆက္လက္တည္ေထာင္ခြင့္ႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားၾကျခင္း

တူေမာင္ညိဳ

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ မတ္လ (၈) ရက္ေန႔တြင္ (နအဖ) စစ္အစိုးရက ေအာက္ပါဥပေဒ (၅) ရပ္ကိုထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ပါသည္။
- ဥပေဒအမွတ္ (၁/၂၀၁၀)  ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥပေဒ
- ဥပေဒအမွတ္ (၂/၂၀၁၀)  ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပေဒ
- ဥပေဒအမွတ္ (၃/၂၀၁၀)  ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ
- ဥပေဒအမွတ္ (၄/၂၀၁၀)  အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ
- ဥပေဒအမွတ္ (၅/၂၀၁၀)တိုင္းေဒသၾကီးလႊတ္ေတာ္ သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ

Mar 11, 2010

ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မလဲ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္

တူေမာင္ညဳိ

“က်ေနာ္တို႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖို႔/မဝင္ဖို႔ဆိုတာ ဒီဥပေဒနဲ႔ တည္ၿပီးေတာ့ မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ဆုံးျဖတ္မွာက ႏိုင္ငံေရးေတာင္းဆိုခ်က္ေတြမွာ ဘယ္ေလာက္တု႔ံျပန္မႈရိွသလဲ၊ ႏိုင္ငံေရးေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ လိုက္ေလ်ာမႈရိွသလဲ ဆိုတဲ့အေပၚမွာ တည္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရး/ မဝင္ေရးကို ဆုံးျဖတ္မွာပါ။ ဒီဥပေဒဟာ ပါတီရပ္တည္ေရးအတြက္ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ဖို႔နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္/မဝင္ဆိုတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလိုက္ေလ်ာမႈေပၚမွာ တည္တယ္လို႔ ႏွစ္ပိုင္းခြဲ ေျပာခ်င္တယ္” ဟု အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ျဖစ္သူ ဦးဝင္းတင္က ေျပာၾကားသည္။ (၁၀ မတ္ ၂၀၁၀ - ေခတ္ၿပိဳင္ႏွင့္ ဦးဝင္းတင္ အင္တာဗ်ဴးမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္)

Feb 15, 2010

အလုပ္သမမ်ား ဆႏၵျပပြဲႏွင့္ စစ္အစုိးရ၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ

မမခင္

ဒီရက္ပုိင္းေတြမွာ ျမန္မာျပန္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လိႈင္သာယာစက္မႈဇုံက အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံ အလုပ္သမေလးေတြ လစာေငြတိုးျမႇင့္ရရွိေရး ဆႏၵျပပြဲ ဆင္ႏြဲေနၾကတာကို အားလုံးၾကားသိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္မ်ဳိးဟာ ျမန္မာျပည္က စက္႐ုံေတြမွာ ရရွိတဲ့ လစာေငြက သိပ္ကိုနဲပါးၾကတာမို႔ မၾကာခဏျဖစ္ေလျဖစ္ထ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ လုပ္အားခလစာနဲပါးမႈအေပၚ မေက်နပ္မႈ ဆႏၵျပပြဲဟာ ယခင္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပမႈေတြထက္ ပိုမိုျပင္းထန္လာတဲ့အသြင္ကို ေဆာင္ေနပါတယ္။ ဆႏၵျပရာမွာ ပါဝင္တဲ့ အင္အားကလည္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ရွိတာမို႔ အင္အားေတာင့္တင္းမႈကလည္း ယခင္ကျဖစ္ေလျဖစ္ထရွိခဲ့တဲ့ စက္႐ုံတြင္း ဆႏၵျပပြဲေတြထက္ ပိုပါတယ္။

Dec 17, 2009

ေ႐ႊဂံုတိုင္ကို အားမျဖည့္ဘဲ ေမွ်ာ္ၿမဲေမွ်ာ္ေနရင္ ေမွ်ာ္သူေမာမယ္

တူေမာင္ညိဳ

အေၾကာင္းမျပန္ဘူး၊ အေၾကာင္းမျပန္ဘူးနဲ႔ (နအဖ) ဥကၠ႒ထံ ႏုိဝင္ဘာ (၁၁) ရက္ ေန႔စြဲျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေပးစာကို ဒီဇင္ဘာ(၉) ရက္ေန႔ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ “ခ်မ္းျမေအး” ရဲ႕ “စိတ္ရင္းေစတနာ မွန္ၿပီး ႐ိုးသားမယ္ဆိုရင္” ေဆာင္းပါးကေနတဆင့္ ေၾကာင္းျပန္လိုက္ပါၿပီ။

ပထမဆံုးေျပာခ်င္တာက ေဆာင္းပါးရွင္ “ခ်မ္းျမေအး” ဟာ “ေနမ်ဳိးေဝ” ေလနဲ႔ အေတာ္ႀကီးတူေနတာပါပဲ။ ဒီ့မတိုင္ခင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ “ႏိုဝင္ဘာ (၁၁) ေပးစာ” နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အင္တာနက္ကေနတဆင့္ ေနမ်ိဳးေဝ ေရးတာကို ဖတ္လိုက္ရလို႔ပါ။ ေလကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ အထက္စီးကေန ေျပာတဲ့ “အခ်ဳိးျပင္” ဆိုတဲ့ ေလေပါ့။


“အႂကြင္းမ့ဲ ကၽြန္ဇာတ္သြင္းေရး ေက်ာင္းေတာ္သားအဖြဲ႔” ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး ေတာင္းဆိုမႈဟာ အေမရိကန္အလိုက် သေဘာေဆာင္ၿပီး မဟာဗ်ဴဟာမေျပာင္း၊ နည္းဗ်ဴဟာေျပာင္းကစားျခင္းသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူပါတယ္တဲ့။

ျမန္မာႏို္င္ငံရဲ႕ ပကတိအရွိတရား (Reality) “လမ္းစဥ္ (၇) ရပ္ ေအာင္ျမင္ေရး” ကို အေျခမခံဘဲ အေနာက္ဒီမိုကေရစီပုံစံကို ဇြတ္အတင္း ပုံေဖာ္လွ်င္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ ေနာက္ဆက္တဲြ ဒုကၡဆိုးက်ဳိးမ်ား ေပၚေပါက္လာမည့္ အေနအထား၊ အေမရိကန္အစိုးရႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ သေဘာထားအဖုံဖုံကို ျပည္သူမ်ား သိရွိေအာင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔မွ ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးသြားမယ္တဲ့။

ဒုတိယေျပာခ်င္တာကေတာ့ (နအဖ) စစ္အစုိးရဟာ “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး” နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဖိတ္ေခၚတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ (NLD) က ကမ္းလွမ္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား ပန္ၾကားတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဆိုျပဳတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ပယ္ခ်လိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို ပယ္ခ်တဲ့အခါတိုင္းမွာလည္း တုိက္႐ိုက္ျပန္ၾကားတာမလုပ္ဘဲ သူတို႔ေမြးထားတဲ့ ေမ်ာက္ေတြကတဆင့္ ျပန္ၾကားေလ့ရွိတာပါပဲ။

ဘယ္လိုပဲျပန္ၾကားသည္ျဖစ္ပါေစ အႏွစ္သာရကေတာ့ ကမ္းလွမ္းအဆိုျပဳသူေတြကို တစ္ဖက္သတ္ အျပစ္ပံုခ်တာေတြ လုပ္ၿပီး၊ ဆင္ေျခလိမ္ေတြ ေတာင္စဥ္ေရမရျပၿပီး “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး” ကို ပယ္ခ်တာပါပဲ။

ေျပာရရင္ (NLD)က ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ (နအဖ) စစ္အစုိးရမွာ Political Will မရွိဘူးဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ဒက္ထိကြက္တိပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ခက္ေနျပန္တာက အဲဒီလိုအကဲျဖတ္ခဲ့တဲ့ (NLD) ကိုယ္တိုင္ကပဲ “ေ႐ႊဂံုတုိင္ေၾကညာစာတမ္း” ကို အသက္ဝင္လႈပ္႐ွား အားပါလာေအာင္ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္တာ ဒီကေန႔အထိ မေတြ႔ရေသးဘဲ “လာႏုိးငယ္ေမွ်ာ္ေန”တာျဖစ္ပါတယ္။

အခုလည္း ကပ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက တရားဝင္ မျပန္ၾကားေသးဘူး” လို႔ ေျပာလို႔ရတာပဲမဟုတ္ပါလား။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကေတာ့ တရားဝင္ျပန္ၾကားလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔မထင္ပါ။ အေၾကာင္းျပန္မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

ဆက္ဆံေရးဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ကို တၿပိဳင္နက္ ပြဲထြက္ခုိင္းထားတာကလည္း ျပည္တြင္းျပည္ပက “ေမာင္ေမာင္မေခၚခင္ ဗ်ာထူးခ်င္သူေတြ” ကို ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ေအာင္နဲ႔ လွည္းစားဖို႔၊ အခ်ိန္ဆြဲဖို႔သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ရက္ကိုလစားၿပီး ႏွစ္တို႔ရွည္လ်ားခဲ့ပါၿပီ။ ၂၀၁၀ ကို ေရာက္ဖို႔ ရက္ပိုင္းပဲလိုပါေတာ့တယ္။

(နအဖ) စစ္အစုိးရလိုခ်င္တာက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ဖယ္ရွားေရးကိစၥသက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ တည္ရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ႏုိင္ငံေရးအရ တန္းတူရည္တူ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။

တကယ္ေဆြးေႏြးရမယ့္ ျပႆနာေတြက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး ႁခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆံုး ျပန္လႊတ္ေပးေရးနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ၂၀၀၈ ျပန္လည္သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြကို (နအဖ) စစ္အစိုးရ မတို႔ဝံ့၊ မထိဝံ့တာကလည္း ထင္ရွားတဲ့ သာဓကတစ္ခုပဲ မဟုတ္ပါလား။

အခုေတာ့ (နအဖ)စစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္စာပါ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ အႏွစ္သာရကိစၥေတြကို မေျပာဘဲ စာေပးပံုေပးနည္းကို ရမယ္ရွာၿပီး ယိုးမယ္ဖြဲ႔ေနပါတယ္။ မလာခ်င္လို႔သာလွ်င္ ခရီးေဝးေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ (နအဖ)စစ္အစုိးရနဲ႔ ျပည္သူဟာ မိဘနဲ႔သားသမီးမဟုတ္ပါဘူး။

(နအဖ) စစ္အစုိးရဟာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ ဖိႏွိပ္အုပ္စုိးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ပီပီျပင္ျပင္ က်င့္သံုးေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္အစုိးရျဖစ္ပါတယ္။

(နအဖ) စစ္အစိုးရဟာ ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ ခိုးသူ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူ ဆိုတဲ့ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးထဲက အသင္းဝင္စာရင္းဝင္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။ စစ္အုပ္စု၊ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱယား၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အကုန္အစင္ တုိက္ဖ်က္ပစ္ရမည္သာျဖစ္ပါတယ္။
× × × × ×

တူေမာင္ညိဳ
(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၉ ရက္)

Nov 21, 2009

အေမရိကန္အစုိးရပိုင္းက ေျပာေနတဲ့ “ဒီမိုကေရစီေရး ေရွ႕႐ႈတဲ့ စစ္မွန္ေသာတိုးတက္မႈ” ဆိုတာ ဘာေတြလဲ

တူေမာင္ညိဳ

ေကာင္းမြန္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ရဲ႕ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြေရာ၊ တခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အျပဳသေဘာ ဆက္ဆံေရးေတြေၾကာင့္ပါ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ တိုးတက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တုိက္႐ိုက္ဆက္ဆံေနပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေရးေရွ႕႐ႈတဲ့ စစ္မွန္ေသာ တိုးတက္မႈ မရွိေသးသမွ် အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈေတြ ဆက္လက္လုပ္ေနဦးမွာပဲလုိ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သတိေပးထားပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ဟာ ညီညြတ္ေသာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ၊ ခ်မ္းသာႂကြ၀ေသာ၊ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျဖစ္လာေရးကို ေထာက္ပံ့အားေပးပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ဦးတည္လာခဲ့ရင္ အမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ ဆက္ဆံေရး ျဖစ္ထြန္းလာႏိုင္ပါတယ္။ (အိုဘားမား၏ အာ႐ွ ၄ ႏုိင္ငံခရီးစဥ္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံတြင္ ေျပာၾကားခ်က္)

အေမရိကန္ အစုိးရပိုင္းက ေျပာေနတဲ့ “ဒီမိုကေရစီေရး ေရွ႕႐ႈတဲ့ စစ္မွန္ေသာ တိုးတက္မႈ” ဆိုတာ ဘာေတြလဲ။

“ဒီမိုကေရစီေရး ေရွ႕ရႈတဲ့ စစ္မွန္ေသာတိုးတက္မႈ” မ်ားကို ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္တိုင္းတာႏုိင္ပါသေလာ။

(က) ျပည္ေထာင္စု သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) သည္ စတင္ အာဏာတည္ျခင္း မရွိေသးေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္သံုးသပ္ႏုိင္ေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီက မိမိတို႔ကိုယ္တုိင္ ျပဌာန္းထားသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဥပေဒ၊ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ေၾကညာခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္အေနျဖင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကို အျမန္ဆံုး ေခၚယူဖြဲ႔စည္းေပးရန္၊

(ခ) မိမိႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးရ႐ွိရန္ အစဥ္တစုိက္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေၾကာင့္ ေနအိမ္မ်ားတြင္ ထိန္းသိမ္းျခင္းခံေနၾကရေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုတိယဥကၠဌ ဦးတင္ဦးႏွင့္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အား ႏုိင္ငံေတာ္၏ လိုအပ္ခ်က္အရ ႁခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆံုး လႊတ္ေပးရန္၊

(ဂ) တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား မပါဝင္ဘဲ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေဆာက္ႏုိင္မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ႐ွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ခြန္ထြန္းဦး၊ အတြင္းေရးမွဴး စုိင္းညြန္႔လြင္ႏွင့္ အျခားတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ႏွစ္႐ွည္လမ်ား ျပစ္ဒဏ္က်ခံေနရျခင္းမ ႁခြင္းခ်က္မ႐ွိ အျမန္ဆံုး လႊတ္ေပးရန္၊

(ဃ) မိမိတို႔၏ ႏုိင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားျခင္း၊ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းမ်ား ခံေနၾကရေသာ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ား၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား စသည့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးတို႔ကို ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားမ႐ွိဘဲ ႁခြင္းခ်က္ မ႐ွိ အျမန္ဆံုး လႊတ္ေပးရန္၊

(င) မိမိတို႔၏ ႏုိင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ျပစ္ဒဏ္က်ျခင္းခံေနၾကရေသာ မင္းကုိႏုိင္၊ ကိုကိုႀကီး စသည့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလံုးကို ႁခြင္းခ်က္မ႐ွိ အျမန္ဆံုး လႊတ္ေပးရန္၊

(စ) ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒႏွင့္အညီ တရားဝင္ ရပ္တည္ေနေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ အဆင့္ဆင့္ေသာ စည္း႐ုံးေရးအဖဲြ႔႐ံုးမ်ားကို ဥပေဒႏွင့္ညီၫြတ္ျခင္းမ႐ွိဘဲ ေခတၱဟုဆိုၿပီး ယေန႔အထိ ငါးႏွစ္ေက်ာ္သည့္တုိင္ ကာလ႐ွည္ၾကာစြာ ခ်ိတ္ပိတ္ထားျခင္းမွ အျမန္ဆံုး ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ေပးရန္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ စည္း႐ံုးလႈပ္႐ွားခြင့္ေပးရန္၊

(ဆ) ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီအေထြေထြေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ အႏုိင္ရ႐ွိခဲ့ၿပီး ဖ်က္သိမ္းျခင္းခံထားၾကရေသာ တိုင္းရင္းသားႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအပါအဝင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားကို ျပန္လည္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ေပး၍ လြတ္လပ္စြာ စည္း႐ံုးလႈပ္႐ွားခြင့္မ်ား ေပးရန္။

x x x x x
တူေမာင္ညိဳ
(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာ ၁၅ ရက္)

Feb 9, 2009

လက္ေတြ႔ဦးေ႐ႊအံုး၏ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး

မတတ္ႏုိင္ေတာ့ပါ၊
ယင္းကဲ့သုိ႔ပင္ ေခါင္းစဥ္တတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲမွ အလြန္လက္ေတြ႕က်ေသာတုန္႔ျပန္မႈ တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္ယူ ရပါေတာ့မည္။
အင္မတန္ျပတ္သားလွပါသည္၊
“ငရဲျပည္မွာေရာက္ေနရင္ ငရဲျပည္လိုပဲ က်င့္ႀကံရမွာပဲ” ဆိုပါသည္။
“ဒယ္အိုးထဲတြင္ပူ၍ မီးပုံထဲသုိ႔ခုန္ခ်ျခင္း” အျဖစ္မ်ိဳးသာမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဦးေ႐ႊအံုးအတြက္ ဆုေတာင္းေပး ရပါေတာ့မည္။
“မႏုိင္ရင္ သူ႔ေအာက္လွ်ိဳ၀င္လိုက္” ဆိုသူမ်ားႏွင့္ “ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ (Static) မဟုတ္ (Dynamic) ” ဟု ေျပာဆို ေနသူမ်ားအတြက္လည္း မွီျငမ္းကိုးကားစရာတစ္ခုျဖစ္ေနေလမလား မေျပာတတ္ပါ။
လက္ေတြ႔က်ေသာ ဦးေရႊအံုး၏ လက္ေတြ႔မ်ားကို လက္လွမ္းမီသ၍ ေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပလိုက္ပါသည္။
“အဲဒါကိုက်ေနာ္အစကတည္းကေျပာတယ္၊ မႀကိဳက္ဘူး၊မေထာက္ခံဘူး၊ ဒါေပမယ့္မလႊဲသာမေ႐ွာင္သာ လက္ခံတယ္၊ ေထာက္ခံတာနဲ႔ လက္ခံတာ တျခားစီပဲေလ၊ ေနာက္ဆံုးေ႐ြးေကာက္ပြဲ၊ ဆႏၵခံယူပြဲ က်ေနာ္တို႔ မေထာက္ခံဘူးလို႔ က်ေနာ္တို႔ေအာ္ေနတာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ၿပီးသြားၿပီ၊ ၿပီးသြားပံုၿပီးသြားနည္းကို ႀကိဳက္လည္း မႀကိဳက္ ဘူး၊ ဒါေပမယ့္အဲဒါကိုဖ်က္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔အင္အားမ႐ွိဘူး”
“ႏုိင္ငံေရးမွာ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို က်ေနာ္တို႔ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာဘာမွမဆိုင္ဘူး၊ မႀကိဳက္ရင္ လည္း ဖ်က္လို႔မရရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီအတုိင္းပဲ လက္ခံရမွာေပါ့၊ ဒါႏိုင္ငံေရးမွာေတာ့ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးေခၚတာေပါ့၊ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ ေကာင္းတာ၊ သိပ္ၿပီးေတာ့အက်ိဳး႐ွိတာ အဲဒါေတြစိတ္ကူးယဥ္ေနလို႔ မရဘူးေလ၊ အခုလက္႐ွိ ဘာျဖစ္ေနသလဲ၊ ျဖစ္ေနတဲ့ဟာကို ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနအေပၚမွာမူတည္ၿပီးလုပ္တာ အဲဒါမွလက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး ”
“အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးက နိဗၺာန္သြားဖို႔ဆိုၿပီးေျပာေနၿပီးေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ေရာက္ေနတာက ငရဲျပည္မွာေရာက္ေနတာ၊ ငရဲျပည္မွာေရာက္ေနရင္ ငရဲျပည္လိုပဲက်င့္ႀကံရမွာပဲ၊ နိဗၺာန္ ေရာက္ ေအာင္ေတာ့ သြားေတာ့သြားမွာေပါ့၊ နိဗၺာန္မေရာက္ေသးဘဲနဲ႔ငရဲျပည္မွာ နိဗၺာန္လိုက်င့္ေနမယ္ရင္ တလြဲစီျဖစ္ ေနမွာေပါ့ ၊ ဒါ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးမွ မဟုတ္ေတာ့တာ” (၂၀၀၉ ဇန္နဝါရီ ၃၁၊ (ဒီဗြီဘီ) သတင္းဌာနသုိ႔ေျပာၾကားခ်က္မွ) (ျပည္ေထာင္စုဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမည္ျဖင့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ရန္ ဇန္နဝါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔ စြဲျဖင့္ (နအဖ)ဥကၠဌ၊ ျပည္ထဲေရး နဲ႔ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလက္က်န္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မ႐ွင္ေတြထံ တရားဝင္စာေရး အေၾကာင္းၾကားထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း)

“ေမလ (၁၀) ရက္ေန႔ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္ ေနာက္ဆံုး ထြက္ေပါက္ ျဖစ္သည္။ ထိုထြက္ေပါက္မွ ေနာက္ဆံုး မထြက္ႏိုင္ၾကလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကံၾကမၼာသည္ ျပန္လမ္းရွိေတာ့မည္မဟုတ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆႏၵမဲေပးျခင္းကို မိမိႏွင့္မဆိုင္သလို လ်စ္လ်ဴမ႐ႈပါႏွင့္။ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးသည္ကို သေဘာေပါက္ၾကပါ။ မဲ႐ုံကိုသပိတ္ေမွာက္ၾကျခင္းသည္ထိေရာက္မႈမရွိႏိုင္။ ထြက္ေပါက္အတြက္ရရွိ ထားပါလ်က္ ေသာ့ကိုမသံုးတတ္သူျဖစ္သြားပါလိမ့္မည္။ မဲ႐ံုသို႔သြားၾကပါ။ ကန္႔ကြက္မဲဆက္ဆက္ေပးျခင္းျဖင့္မိမိတို႔၏ အသက္ ကို မိမိကိုယ္တိုင္ကယ္ၾကပါ” (ဦးေရႊအံုး၊ ႐ွမ္းဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔ပန္ၾကားခ်က္မွ )

“ယခင္ခ်မွတ္ၿပီးေသာ အေျခခံမူ (၁၀၄) ခ်က္သည္ ပႏၷက္႐ိုက္ျခင္း၊ အိမ္မႀကီးကိုေဆာက္ျခင္း၊ အခန္း ဖြဲ႔ျခင္းစေသာ အဓိကပင္မလုပ္ငန္းျဖစ္ပါသည္၊ ယခုဆက္လက္က်င္းပေနသည္မွာ ျပဴတင္းတံခါး တပ္ဆင္ျခင္း၊ ေရသြယ္ျခင္း၊ မီးဆင္ျခင္းစေသာ သာမန္လုပ္ငန္းမွ်သာျဖစ္ပါသည္၊ ဤပံုစံအတုိင္းဆက္ သြားခဲ့လွ်င္ (ဆက္သြား ရန္လည္းအလားအလာ႐ွိရာ) ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ ႏွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ ယာယီစစ္အစိုးရလက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္း (၄၀၀) မွ် အၿမဲတန္းစစ္အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ ခံၾကရဦးမည္ဟု သာျမင္မိပါသည္၊ အဂၤလိပ္ဥပမာလို ဒယ္အိုးထဲတြင္ပူ၍ မီးပုံထဲသုိ႔ခုန္ခ်ျခင္း ဟုခံစားမိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗမာေတြ စာမရီမ်ိဳး မွ စာကေလးမ်ိဳး ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနပါၿပီ၊ ဒို႔ဗမာသီခ်င္းထဲကလို ဒုိ႔ေခတ္တြင္မွ ညံ့ၾက ေတာ့မွာလား ဟုညည္းညဴရပါေတာ့မည္” (ဦးေ႐ႊအံုး၏ ၂၀၀၆ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာလ ၁ ရက္၊ “အမ်ိဳးသားညီလာခံႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မ်ား ဆက္သြယ္မႈသမိုင္းအက်ဥ္း” ဟူေသာ ေရးသားခ်က္မွ)

ဦးေ႐ႊအံုး၏လက္ေတြ႔မ်ားကုိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလ (၁) ရက္ေန႔ က ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ “ ျမန္မာ့ အေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္မ်ား၏ရပ္တည္ခ်က္သေဘာထား” ေၾကညာခ်က္မွေအာက္ပါ အခ်က္ျဖင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးလိုက္ပါသည္။

“မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္(နဝတ-နအဖ) လြတ္လပ္၍တရားမွ်တစြာ က်င္းပေပးခဲ့ေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ (၁၉၉၀) အေကာင္အထည္ေဖၚမေပးဘဲ၊ ေနာက္ထပ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ(၂၀၁၀) တစ္ရပ္ က်င္းပျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ အစဥ္အလာေကာင္းတစ္ရပ္ မျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ ရပ္ဆိုင္းေပးရန္”

×××××××
တူေမာင္ညိဳ
(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂ ရက္)

Feb 5, 2009

ေရၾကည္ေရသန္႔ကို ရေအာင္ခပ္ပါ ဂမ္ဘာရီ


(၁)

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီေတာ့ ျပန္ၿပီ။
မစၥတာ ဂမ္ဘာရီရဲ႕ ဒီသတၱမေျမာက္ခရီးစဥ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ခရီးေရာက္ႏိုင္ပါသလဲ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆဌမေျမာက္ခရီးစဥ္ႏွင့္ ဘယ္ေလာက္ ကြာျခားပါသလဲ။
တဆင့္ေတာ့ တိုးတက္လာတယ္လို႔ ယူဆလို႔ ရႏိုင္မလား။
ဒါမွမဟုတ္ ထူးမျခားနားပဲ ဆက္ျဖစ္သြားမလား။

ေမးခြန္းေတြ၊ ဆန္းစစ္ခ်က္ေတြ ….
ျမန္မာ့အေရးစိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ ဘယ္သူမဆိုရဲ႕ရင္ထဲမွာ စီၿပီး က်န္ခဲ့မယ္ထင္ပါတယ္။

(၂)

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ဘယ္သူေတြႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ပါသလဲ။ က်ေနာ္တို႔ ၾကည့္ၾကရေအာင္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္၊ NLD CEC ေတြႏွင့္အတူ ေတြ႔ခြင့္ရတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ဂမ္ဘာရီႏွင့္ မေတြ႕ ဆံုခင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD CEC ကို (၁၅) မိနစ္ေလာက္ စကားေျပာခြင့္၊ ေဆြးေႏြးခြင့္ ေပးတယ္။ အဲဒီလို ေဆြးေႏြး ၿပီးေတာ့မွ မစၥတာဂမ္ဘာရီႏွင့္ ေတြ႕ၾကတာျဖစ္တယ္။ ေတြ႕ခ်ိန္ဟာ မိနစ္ (၉ဝ) ေလာက္ရွိမယ္လို႔ ဆိုတယ္။

ေတြ႕ဆံုပြဲမွာ NLD ဘက္က တင္ျပတာက ….
လက္ရွိအေျခအေနေတြအေပၚ သံုးသပ္ၾကၿပီး ဒီအၾကပ္အတည္းေတြက ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ….
(၁) ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး ခြၽင္းခ်က္မရွိ ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔လိုမယ္၊
(၂) ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚေပးဖို႔လိုမယ္၊
(၃) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပန္လည္သံုးသပ္ေရးေကာ္မတီဖြဲ႔ၿပီး ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကဖို႔လိုမယ္၊
(၄) အားလံုးပါဝင္တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြ လုပ္ဖို႔လိုမယ္၊
ဒီအခ်က္ (၄)ခ်က္ကို အႀကံျပဳတင္ျပပါတယ္။

တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ဒါကို NLD က ကေန႔အေျခအေန၊ ကေန႔အၾကပ္အတည္းကေန ေဖာက္ထြက္ႏိုင္တဲ့၊ ေက်ာ္လႊား သြားႏိုင္တဲ့ အစျပဳခ်က္ေတြ၊ နည္းလမ္းေတြအျဖစ္ တင္ျပလိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဒါေတြကို စစ္အစိုးရက ခဏမဆိုင္း ေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္း ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို ၾကမၼာဆိုးထဲကေန လက္တြဲၿပီးဆယ္တင္ၾကရေအာင္လို႔ တင္ျပလိုက္တာလည္းျဖစ္တယ္။ ဖိတ္ေခၚလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကေတာ့ သူ႔စတိုင္အတိုင္း ၿပဳံးၿပဳံး ၿပဳံးၿပဳံးႏွင့္၊ ေခါင္းေလး ၿငိမ့္ၿငိမ့္ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ နားေထာင္ေနမွာ က်ေနာ္ ျမင္ေယာင္ပါတယ္။

အနားထိတိုးၿပီးမ်ား နားေထာင္ၾကည့္ရင္ မစၥတာဂမ္ဘာရီရဲ႕ သက္ျပင္း ခိုးခုိးခ်မယ့္ အသံေတြကိုေတာင္ ၾကားေကာင္း ၾကားရႏိုင္ေလာက္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေအာက္ေမ့မိတယ္။

“သူတို႔ေျပာတာ ဟုတ္တာပဲ၊
ဒါေတြ အမွန္လုပ္ေပးသင့္တာပဲ၊
ဒါေပမယ့္ ငါ ဟိုပုဂၢိဳလ္ေတြကို နားဝင္သြားေအာင္၊ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ လက္ခံၿပီး လိုက္လုပ္လာေအာင္
ငါ ဘယ္လို နားခ်ရပါ့၊
ခက္လိုက္တာ” လို႔ စဥ္းစားေနေလမလား က်ေနာ္ ေတြးၾကည့္မိတယ္။

ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။

NLD ရဲ႕ တင္ျပခ်က္က အဆန္းတစ္လံုးမွ မပါဘူး၊ အသစ္လည္း တစ္ခုမွ မပါဘူး၊
ခုမွ ထြင္ၿပီး ႀကံဳတုန္း ေကာက္ကာငင္ကာ လက္တန္းေျပာခ်လိုက္တဲ့ စကားမ်ဳိးလည္း လံုးဝ မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာက္ေလ်ာက္ မနားတမ္းေျပာဆိုေနတဲ့ စကားေတြခ်ည္းပဲ။

ၿပီးေတာ့ အားလံုးဟာ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထိုက္တဲ့၊ တရားနည္းလမ္းက်တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ခ်ည္းပဲ၊
ၿပီးေတာ့ ဒီအခ်က္(၄) ခ်က္ဟာ ျမန္မာျပည္သူအားလံုးရဲ႕ ဆႏၵႏွင့္လည္း ထပ္တူက်တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြျဖစ္တယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပအင္အားစုအသီးသီးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက တင္ျပေတာင္းဆိုေနတဲ့ အႀကံျပဳ ေမတၱာရပ္ေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြလည္း ျဖစ္တယ္။

ေျပာရရင္ အခု ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနတဲ့ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီတို႔၊ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းတို႔ရဲ႕ စဥ္းစားခ်က္ေတြ၊ UNSC ဥကၠဌရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ေတြ၊ UNGA ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြႏွင့္လည္း အလြန္အင္မတန္ နီးစပ္ဆီေလ်ာ္တဲ့ တင္ျပခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္။

မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းေျပာေျပာေနတဲ့ ‘သိသာျမင္သာတဲ့ တိုးတက္မႈတစံုတရာရွိမွ သူ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာမယ္’ ဆိုတဲ့ စကားႏွင့္ အဟပ္ညီတဲ့ တင္ျပခ်က္ေတြလည္း အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ….
ဒီ (၄) ခ်က္အေပၚ စစ္အုပ္စု ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မွာလဲ။
ေခါင္းၿငိမ့္မယ့္ အလားအလာ ရွိႏိုင္ မရွိႏိုင္၊
ဘယ္လိုထင္လဲ၊ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကေတာ့ ေခါင္းေတြ ကုပ္ေနၿပီ။

သူလည္း မ်က္စိႀကီး၊ နားႀကီးပဲေလ၊ အေပြးျမင္ အပင္သိ အေသြးျမင္ အသြင္သိႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အမ်ဳိးအစားေပပဲ၊ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီအဖို႔ သက္ျပင္းေတြသာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ရေတာ့မယ့္ ဇာတ္လမ္းပဲ ဆက္ျဖစ္ေတာ့မွာေလလား။

ဆက္ၿပီး အကဲခတ္ၾကည့္ၾကရေအာင္။

ေဆြးေႏြးပြဲအဆံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အခုလိုပဲ တိက်ျပတ္သားတဲ့ Massage ကို မစၥတာဘန္ကီမြန္းအတြက္ လက္ေဆာင္စကားအျဖစ္ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။

“အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို ခြၽင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးတာမ်ဳိးေလာက္ေတာ့ နအဖအစိုးရက လုပ္ေပး ရလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ သိသာျမင္သာတဲ့ တိုးတက္မႈဆိုတာ ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီလို အေနအထားမ်ဳိးရဲ႕ ေအာက္မွာ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းအေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို မလာသင့္ပါဘူး”

ဒီစကားကို ဘယ္လိုသေဘာရပါသလဲ။

ဒီစကားအေပၚ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းတေယာက္ ေထာက္ခံႏိုင္လိမ့္မယ္၊ သေဘာတူႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ ယူဆမိပါ တယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၃)

နအဖစစ္အုပ္စုဆိုတာ ေစ်းဆစ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ ပထမတန္းပဲ။

NLD EC ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြ႕ခြင့္ေပးတာေတာင္ ဆရာဦးဝင္းတင္၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြႏွင့္ ဒုဥကၠဌ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ခ်န္ျဖစ္ေအာင္ ခ်န္ထားခဲ့ေသးတယ္။

တံဆိပ္တံုးမပါလို႔ လိုလို၊ သူႀကီးေထာက္ခံစာ မပါလို႔ လိုလို လုပ္ေနေသးတယ္။

NLD EC မွာ ဘယ္သူေတြ ပါဝင္သလဲဆိုတာ NLD EC ပါတီက ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ကိစၥ၊ သူက ၾကားထဲကဝင္ၿပီး ဘာမွ ဆံုးျဖတ္ ေပးစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ စည္းကေတာ့ အေတာ္ ေက်ာ္တဲ့လူ။

ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ၊ အဆံုးမွာေတာ့ ေၾကာက္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ နအဖစစ္အုပ္စု ေသြးပ်က္ေနတဲ့ကိစၥက ….
‘ဆရာဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ဆံုမိသြားၾကမယ့္ကိစၥ’လို႔ ထင္တယ္။

ဒီေခါင္းေဆာင္ (၂) ဦးေတြ႔မိၾကရင္ အေတြးသစ္၊ အျမင္သစ္ေတြ၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္းသစ္ေတြႏွင့္ အႀကံဥာဏ္သစ္ေတြ အမ်ား ႀကီးတိုင္ပင္ျဖစ္၊ ရွာေဖြျဖစ္သြားမွာကို စိုးရိမ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုအေတြးေခါင္ၿပီး ေၾကာက္တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
စစ္အုပ္စုေၾကာက္တတ္လိုက္ပံုမ်ား တကယ္ကို အံ့ေလာက္တာပါ။

(၄)


ကဲ ထားေတာ့။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူေတြ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ေသးပါသလဲ။
ရွမ္းအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။
ဒါကေတာ့ ရရွိခ်က္အသစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီရဲ႕ ခရီးစဥ္ (၇) ေခါက္ထဲမွာ ဒါဟာ ပထမဆံုးေတြ႔ဆံုျခင္း ျဖစ္ပါ တယ္။

NLD တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုတဲ့အခါ ….

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကို NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ား တင္ျပၾကတာက ….
NLD က တင္ျပခ်က္ေတြႏွင့္ ထပ္တူပဲ။

အဲဒီတင္ျပခ်က္ေတြကို နအဖစစ္အစိုးရဘက္က ဘာမွလိုက္ေလ်ာျခင္း မလုပ္ဘူးဆိုရင္၊ နအဖရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျပင္ဆင္တာမ်ဳိး မလုပ္ဘူးဆိုရင္ နအဖက လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း လံုးဝ လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ တိက်တဲ့ သေဘာထားတရပ္ကိုပါ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကို ေဆြးေႏြးတင္ျပလိုက္ၾကပါတယ္။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ခင္ဗ်ား ….
စစ္အုပ္စုရဲ႕ အဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြမွာ ညိႇမထားဘဲႏွင့္ေတာင္ အသံေတြ တူတူေနတက္တာ ေတြ႕ရတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အံ့အားသင့္သင့္ သြားရပါသလား။ မအံ့ၾသလိုက္ပါနဲ႔ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ….

တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးသမားျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ အရပ္သူအရပ္သား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ စစ္ဗိုလ္စစ္သား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ….
သူတို႔အားလံုးရဲ႕ အသံေတြဟာ ထပ္တူက်ေနတတ္ၾကပါတယ္။

(၅)

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ဘာေတြ ပ်က္ကြက္ခဲ့သလဲ။

“ေတြ႔ခ်င္တယ္၊ ေျပာျပစရာေတြ ရွိတယ္” လုိ႔ တဖြဖြတင္ျပခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ဳိ႕ကိုေတြ႕ဖို႔ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။

သူတို႔က ၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အထင္ကရ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ျဖစ္ပါလွ်က္ႏွင့္၊ UNA, UNLD, CRPP, စတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ အလြန္အဓိပၸါယ္ႀကီးတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက တာဝန္ ႀကီးသူမ်ားျဖစ္ပါလွ်က္ႏွင့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ေတြ႕မသြားခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲ။

တေခါက္လည္း မက၊ ႏွစ္ေခါက္လည္း မက ….
ခုဆို (၇) ေခါက္တိုင္တိုင္ မေတြ႕ပဲ ျပန္ျပန္သြားခဲ့တာ ဘာသေဘာလဲ။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကိုယ္တိုင္က မေတြ႕ခ်င္တာလား၊ အထင္မႀကီးတာလား၊ တန္ဖိုးမေပးတာလား၊ အေလးမထားတာလား။

က်ေနာ္ ဒီလိုမထင္ဘူး။

ဒါဟာ စစ္အုပ္စု လက္ခ်က္ေသခ်ာတယ္။

ေျပာရရင္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီက သူ႔စိတ္ႏွင့္ သူ႔ကိုယ္ဆို ဒီလစ္ဟာသြားမႈကို တေခါက္မသိ တေခါက္ သိကိုသိႏိုင္တယ္။ သိကို သိႏိုင္တဲ့ သံတမန္မ်ဳိးလည္း အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ လူည့ံတေယာက္လံုးဝ မဟုတ္ပါ။ ဒီေလာက္ ဘယ္လိုမွ မညံ့ႏုိင္ပါ။

ၿပီးေတာ့ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြကို ဘယ္အေခါက္ကမွ ေတြ႕မသြားဘူး။

ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြဆိုတာ ….
အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးစစ္ပြဲကအစ ဒီေန႔ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး တုိက္ပြဲေတြအထိ စကၠန္႔မနား လူထုေရွ႕က ရပ္ၿပီး အေရးဆိုခဲ့ၾကသူေတြ။

ဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြဆီက
သူတို႔က ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔မဆိုရင္ေတာင္ အႀကံဉာဏ္ဝင္ေတာင္းသင့္တယ္ မဟုတ္ဘူးလား

ခုေတာ့ အႀကံဉာဏ္လည္းမေတာင္း၊ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုတာမ်ဳိးလည္း မရွိ၊ ရွိတယ္လို႔ေတာင္ သေဘာမထား။

ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ စိမ္းရတာလဲ။

ေသခ်ာပါတယ္။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီဟာ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါလို႔ မရဘူးဆိုတာ။

“ဒီကိုသြားပါ၊ ဒီကိုေကြ႕ပါ၊ ဟိုဘက္ကို မၾကည့္နဲ႔၊ ဟိုဘက္ကို သြားလို႔မရဘူး” ဆိုတဲ့ အစိမ္းရင့္ေရာင္လမ္းၫႊန္ဆိုင္းဘုတ္ ေတြက ခြင့္ျပဳသေလာက္သာ ေရကို အနည္မထေအာင္ ၾကည့္ခပ္ေနရတဲ့ အခ်ဳိးထဲက ျဖစ္ပံုရပါတယ္။

အနည္မထေအာင္ ၾကည့္ခပ္တာကေတာ့ ေကာင္းတဲ့သတိပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ေရလည္း တစက္မွ မပါဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီအခ်ဳိးက သိပ္ေနရာက်မယ္ မထင္ဘူး။

(၆)

ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူေတြကို ဆက္ၿပီး ေပးေတြ႕လိုက္သလဲ၊ ၾကည့္ၾကဦးစို႔။

၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား (ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ) ဆိုတာႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ေပးတယ္။

ယံုၾကည္ခ်က္ကို အခြင့္အေရးေလး မျဖစ္စေလာက္ႏွင့္ တဲ့ခ်င္းလဲၿပီး ၈၈ အေရးေတာ္ပံု တပ္သားေတြရဲ႕ ဂုဏ္သေရကို ညႇိဳးေအာင္မွိန္ေအာင္ မိုက္ကမ္းစြာ ႀကဳိးစားဖ်က္ဆီးေနတဲ့ သူ႐ူးတခ်ဳိ႕စုဖြဲ႔ထားတဲ့ အဖြဲ႕ကေလး။

ၿပီးေတာ့ ဝံသာႏု NLD ႏွင့္ ေတြ႕တယ္။

မိခင္ပါတီကို သစၥာမဲ့ၿပီး စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအလိုက် ထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမရဇာတ္ကို ကေနတဲ့၊ သင္းကြဲျဖစ္ေနတဲ့လူ၊ ကိုယ့္ကို မဲထည့္ၿပီး ေ႐ြးခ်ယ္ေပးလိုက္တဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကိုမွ အားမနာ စစ္အုပ္စုႀကိဳးဆြဲရာ ကေနရတဲ့လူ၊ ၁၉၉ဝ ဂႏီၶေဟာ အလြန္ကာလ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ျဖတ္သန္းမႈေတြေၾကာင့္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ မတရားဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ပစ္ခံခဲ့ရဖူးတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေ႐ႊေရာင္သမိုင္းေတြကိုေတာင္ ေနာင္တရပါၿပီ ေနာက္မမွားေတာ့ပါဘူးဆိုတဲ့ ေလသံေတြပစ္ၿပီး ေမွာက္မွားခ်င္တိုင္း ေမွာက္မွားေနတဲ့လူ အဲဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး လူညံ့တခ်ဳိ႕ႏွင့္ စုဖြဲ႕ထားတဲ့ အစုအဖြဲ႕
ၿပီးေတာ Scientific Economy Study Group ႏွင့္ ေတြ႕တယ္။

ဒီလူေတြက အလံနီပ်က္ေတြ၊ အလံနီစစ္စစ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ႕သမိုင္းႏွင့္ သူ႕ကာလတခုမွာ ၾသဇာတခုႏွင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ ပါတီပါ။

အခုဟာက ….
အဲဒီပါတီထဲက မီးႀကိဳးေမာင္းပ်က္တခ်ဳိ႕ စုဖြဲ႕ထားတဲ့ လူ ၃ - ၄ - ၅ ေယာက္ပါတဲ့ လူအုပ္တအုပ္။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ခင္ဗ်ား ….
ခင္ဗ်ား ဒီလူေတြ၊ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြကို ဘယ္လိုထင္လို႔ သြားေတြ႕လိုက္တာလဲ။ လူထုကို တစံုတရာေတာ့ ကိုယ္စားျပဳ တန္ေကာင္းရဲ႕လို႔ ခင္ဗ်ား ထင္မ်ားထင္ေနတာလား။

က်ေနာ္ ရိပ္မိပါတယ္၊ ခင္ဗ်ား ဒီေလာက္ ဗဟုသုတ မနည္းပါဘူး။

ဦးေအးသာေအာင္တို႔၊ ဦးပူက်င့္ရွင္းထန္တို႔၊ သခင္ခ်န္ထြန္းတို႔ကိုေတာင္ ခင္ဗ်ား မေတြ႕ခဲ့ဘဲနဲ႔ ဒီလူေတြကိုမွ တခုတ္တရ သြားေတြ႕တယ္ဆိုတာ ….
ခင္ဗ်ားစိတ္ႏွင့္ ခင္ဗ်ားကိုယ္ မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ ထင္တာပဲ။

က်ေနာ္ ထင္တာလြဲသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ခင္ဗ်ား သတိထားေတာ့။

ခင္ဗ်ား ကုန္းေက်ာ္တံတားေအာက္က သံုးပံုဖဲသမားရဲ႕ အလံ႐ွဴးကို တကယ့္ လူႀကီးလူေကာင္းထင္ၿပီး အိမ္ေသာ့အပ္မိတဲ့ ကိန္း က်က်နန ဆိုက္ေတာ့တာပဲ။

အဲဒီလိုေတာ့ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ဗ်ာ။

ႏိုင္ငံတကာပတ္ၿပီး သံမႈသံခင္းလုပ္ေနတာ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊႏွင့္ေတြ႕မွ ပတ္တီးခ်ခံရရင္ ရွက္စရာေကာင္းလြန္းလို႔ပါ။

(၇)

ၿပီးေတာ့ တစည ကို ေတြ႔တယ္။

ဒါေတာ့ သင့္ေလ်ာ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ စိတ္ႏွင့္မေတြ႕ေပမယ့္ သူလည္း ၉ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပဳိင္ခဲ့တဲ့ ပါတီ၊ အမတ္ေနရာတခ်ဳိ႕လည္း အႏိုင္ရရွိခဲ့တဲ့ ပါတီေပပဲ။

လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင့္ကို က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ႀကံ့ဖြံ႕ႏွွင့္ ေတြ႕တယ္။ ႀကံ့ဖြံ႕ကေတာ့ နအဖရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္၊ ဒီပဲယင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ယာဥ္ တန္းကို ကားလမ္းပိတ္ၿပီး ႐ိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့အဖြဲ႕အစည္း၊ ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာမွာ တုတ္တကိုင္ကိုင္၊ လက္သီးတျပင္ျပင္ႏွင့္ မစုစု ေႏြးတို႔လို အမ်ဳိးသမီးေလးေတြကိုေတာင္ အညႇာအတာမရွိ စစ္အုပ္စုအလိုက် လက္ရဲဇက္ရဲ ပြဲၾကမ္းခဲ့ၾကတဲ့သူေတြ၊
ခင္ဗ်ား သူတို႔ကို ေတြ႕တာေတာ့ က်ေနာ့္အျမင္ မသင့္ေလ်ာ္လွဘူး။

ၿပီးေတာ့ ….
စစ္အုပ္စုဝင္ေတြ၊
ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းကေန ဗိုလ္သိန္းစိန္အထိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕တာပါ။

ဗိုလ္ေမာင္ေအးႏွင့္ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊကေတာ့ ပုဏၰားကြယ္ေနာက္က ဇာတ္ၫႊန္းစာ႐ြက္ကိုင္ၿပီး “ဘာၿပီးရင္ ဘာထြက္၊ ဟိုဇာတ္ ႐ုပ္က ငိုျပ၊ ဒီဇာတ္႐ုပ္က ရယ္ျပ ဒါပဲ ေတာ္ၿပီ ကားလိပ္ခ်လိုက္ေတာ့” ဆိုတာေတြ ၫႊန္ၾကားရင္းႏွင့္ ေခ်ာင္းေျမာင္းၿပီးေတြ႕ေပါ့ေလ။

ေတြ႕ခဲ့့ၾကရတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ (၄) ရက္တာခရီးကေတာ့ ဒါပဲ။

ဗိုလ္သန္းေ႐ႊကို ခင္ဗ်ား ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာမွာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။

မေတြ႕တာကေတာ့ သူတို႔အေၾကာင္းႏွင့္ သူတို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့။

(၈)

အဲေတာ့ ဘယ္လိုနိဂံုးခ်ဳပ္မလဲ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ
စစ္အုပ္စုႏွင့္ ခင္ဗ်ားႏွင့္ ေတြ႕ေတာ့ သူတို႔ဘက္က ျပန္ေျပာလိုက္တာေလးေတြ သတၱဳခ်ၾကည့္ရင္ …
- NLD ဟာ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ေတာင္းဆိုေနတယ္
- ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးကဝင္ခဲ့ဖို႔ ခင္ဗ်ားက တိုက္တြန္းေပးပါ
- စီးပြားေရးတည္ၿငိမ္မွ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မွာမို႔လို႔ ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ အရင္ပြင့္ေအာင္ ဖြင့္ေပးပါ
- ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ နည္းပညာေတြ အကူအညီေပးမယ္ဆိုတာ အခုေပးပါ က်ေနာ္တို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာပဲ ျဖစ္ေနပါလားဗ်။

NLD တင္ျပတဲ့ တင္ျပခ်က္ေတြ၊ NLD ရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြ၊ ဝါရင့္ေတြႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ ေတြကိုေတာ့ ဖုတ္ေလတဲ့ ငါးပိ ရွိတယ္လို႔ကို မေအာက္ေမ့ပါလား။

ဒီလိုပံုႏွင့္ေတာ့ ေရပါ ပါ့မလား ကိုယ့္လူေရ။

အနည္လည္း မထ၊ ေရလည္း မပါ ဆိုရင္ေတာ့ “သတၱမသည္ ဆ႒မႏွင့္ ထူးမျခားနားပါပဲ ခင္ဗ်ား” လို႔ သူမ်ားေတြ ေျပာကုန္ ၾကေတာ့မယ္။

“တကယ္ျမင္ရင္ ျမင္တဲ့အတိုင္း
တကယ္ၾကားရင္ ၾကားတဲ့အတိုင္း
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္႐ႈၿပီး နိဂံုးမွန္မွန္ခ်ဳပ္ႏုိင္ပါေစ” ဒါပဲ က်ေနာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ။

မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းႀကီး မေယာင္မလည္ႏွင့္ ေရာက္လာ၊ ေနာက္ေတာ့ လူကဲ့ရဲ႕စရာျဖစ္ၿပီး ျပန္သြားဆိုရင္ေတာ့ ကုလသမဂၢ သိကၡာက်လွပါတယ္။

အဲဒီလို မျဖစ္ေလာက္ေပဘူးလို႔ဘဲ က်ေနာ္ ေအာက္ေမ့လိုက္ပါ့မယ္။

အက်ဳိးမ်ားေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္သူတိုင္းကို အက်ဳိးခံစားရသူအေပါင္းက ေကာင္းခ်ီးေပးၾကမွာအမွန္ပါ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ။ ။

*********

ဇြန္မႈိင္း
၄၊ ၂၊ ၂၀၀၉

Feb 4, 2009

ရွင္သန္ႏိုးၾကားေနသည့္ သာဓကတခု (သို႔မဟုတ္) လက္ေတြ႔က်က် စဥ္းစားၾကေစခ်င္တယ္

ဇန္နဝါရီလ (၂၁) ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ၏ ရွည္လ်ားလွေသာ “လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ခ်မွတ္က်င့္သံုးသည့္ အေျခခံျဖင့္ တရားဝင္မႈကို ရွာေဖြႏိုင္ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရး လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔စည္း၍ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအစိုးရတရပ္ ေပၚေပါက္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားသင့္ေၾကာင္း လူထုတစ္ရပ္လံုးသို႔ အဆိုျပဳတင္ျပခ်က္” ဆိုသည္ကို အင္တာနက္အီးေမးလ္ အုပ္စုမ်ားမွတဆင့္ လက္ခံရရွိပါသည္။

ယင္း ရွည္လ်ားလွေသာ အဆိုျပဳတင္ျပခ်က္သည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီက ၎၏အဖြဲ႔ဝင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသို႔ ေပးပို႔ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ ယခင္အဆိုျပဳတင္ျပခ်က္ႏွင့္ အခ်ဳိ႕ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ မတူညီမႈမ်ားရွိသည္ဟု ေျပာဆိုသံကိုလည္း ၾကားရပါသည္။ အခ်ဳိ႕ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားကဆိုလွ်င္ (၂၁) ရက္ ေန႔စြဲျဖင့္ ေပးပို႔ရာတြင္ (Cover Letter)၌ (NCUB Letter Head) ပါေသာ္လည္း ယခင္လို တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴး(၁)၏ လက္မွတ္မပါရွိေၾကာင္းကိုပင္ ေထာက္ျပၾကပါသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးသို႔ အဆိုျပဳတင္ျပလာသည္ျဖစ္သျဖင့္ ျပည္သူလူထုဘက္က ရပ္တည္သူမ်ားကလည္း ျပည္သူမ်ားဘက္က ရပ္တည္ကိုယ္စားျပဳ၍ ျပန္လည္ေဆြးေႏြး ေဝဖန္ဆန္းစစ္ရေပါေတာ့မည္။

အဆိုတင္ျပခ်က္၏ အစမွာပင္ “ပိုအားေကာင္းေသာညီညြတ္မႈ တည္ေဆာက္ရန္ နည္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြမႈမ်ားကို ပိုမိုရွင္းလင္းရန္ တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္” ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ယင္းအခ်က္မွ ေအာက္ပါ ေကာက္ခ်က္ (၂) ရပ္ကုိ ရရွိပါသည္။

* ပိုမိုအားေကာင္းေသာ ညီညြတ္မႈ တည္ေဆာက္ရန္လိုအပ္သည္။
* ညီညြတ္မႈတည္ေဆာက္ရန္ နည္းလမ္းမ်ားစြာရွိသည္။

ယင္းေကာက္ခ်က္အတုိင္းဆိုလွ်င္ ယခုအဆိုျပဳတင္ျပခ်က္ကိုလည္း ညီညြတ္မႈတည္ေဆာက္ရန္ နည္းလမ္းမ်ားစြာရွိသည့္အနက္မွ နည္းလမ္းတခုအျဖစ္သာလွ်င္ ျဖစ္သည္ဟုသာ သေဘာထားရေပေတာ့မည္။ ယင္းသို႔ သေဘာထားရမည္ကို ခိုင္လံုေစသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားလည္း အဆိုပါ အဆိုျပဳတင္ျပခ်က္၏ စာမ်က္ႏွာ (၁) အခ်က္အမွတ္ (က)၊ (ဂ)၊ (ဃ) တုိ႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။

ယင္းသို႔ တင္ျပထားေသာ္လည္း အဆိုပါ အဆိုျပဳတင္ျပခ်က္၏ စာမ်က္ႏွာ (၃)ႏွင့္ (၄)တြင္ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားႏွင့္ ေရွ႕ေနာက္မညီဘဲ ဆန္႔က်င္ကြဲလြဲေနျပန္သည္။

* တပ္ေပါင္းစုသေဘာေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အမ်ားအျပားတည္ရွိျခင္း
* ႏိုင္ငံေရးအရ အဓိက အသံတသံတည္းမထြက္သည့္ အေနအထားကို မလြဲမေသြ ႀကံဳေတြ႕လာျခင္း
* တပ္ေပါင္းစုအေနအထားသို႔ ေရာက္ေနသည့္ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးမ်ားအားလံုးကို ဖ်က္သိမ္းကာ တဖြဲ႔ခ်င္းပါဝင္ႏိုင္သည့္ တခုတည္းေသာ ႏိုင္ငံေရးတပ္ေပါင္းစု ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေရရွည္လုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္ရန္

အထက္ပါအခ်က္မ်ားသည္ လက္ရွိတည္ရွိေနေသာ တပ္ေပါင္းစုႏွင့္ တပ္ေပါင္းစုသေဘာေဆာင္ေသာ အဖြ႔ဲအစည္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎တို႔၏သေဘာထားကို ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္ျပေနပါသည္။

ႏိုင္ငံေရးအရ တသံတည္းမထြက္ျခင္းသည္ ကိုယ္စားျပဳရပ္တည္မႈ၊ ရင္ဆိုင္ရသည့္အေျခအေနႏွင့္ ျပႆနာအမ်ဳိးအစားေပၚ မူတည္သည္။ အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္သည့္ ကုိယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္မႈႏွင့္ ေရြးခ်ယ္မႈကိုယ္စီ ရွိပါသည္။ မည္သူကမွ် ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္ထား၍ မရႏုိင္ပါ။

“ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈႀကီးတြင္ တေသြးတသံတမိန္႔ပံုေဆာင္သည့္ အႂကြင္းမဲ့ ညီညြတ္ေရးဟူသည္ မရွိႏိုင္ပါ။ မတူညီေသာ ရပ္တည္ခ်က္၊ အျမင္၊ နည္းနာမ်ားရွိသည္မွာ သဘာဝက်ပါသည္။ ဤသည္မွာ အာဏာရွင္စနစ္ကို တိုက္ပြဲဝင္ေနစဥ္အတြင္း ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးျခင္းသာျဖစ္သည္” မဟုတ္ပါေလာ။

စစ္အစိုးရကို တိုင္းရင္းသားအင္အားစုတိုင္းက၊ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းတိုင္းက ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ေနသည္၊ ဘံုရန္သူကို တိုက္ႏိုင္ဖို႔ ဘံုရန္သူဆန္႔က်င္ေရးတပ္ေပါင္းစုကို ဖြဲ႔စည္းၾကရမည္။ “တပ္ေပါင္းစုျဖင့္ ေအာင္ပြဲခံမည္” ဟု ေရွ႕က ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူ႔တို႔၏ ျဖတ္သန္းမႈအေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရ ညႊန္ျပထားခဲ့ၾကၿပီ။

“တပ္ေပါင္းစုအေနအထားသို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးမ်ားအားလံုးကို ဖ်တ္သိမ္းရန္” မည္သူ႔တြင္ အခြင့္အာဏာရွိေနပါသနည္း။ ႏိုင္ငံေရးတပ္ေပါင္းစုမဖြဲ႔ဘဲ လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔ရမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ရမည့္အခြင့္အာဏာ မည္သူ႔တြင္ ရွိပါသနည္း။

မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ရန္ ရည္ရြယ္ေျပာဆိုေနတာပါလဲ။ ယင္းသို႔ေျပာဆိုရန္ သင့္ပါသလား။ ယင္းေျပာဆိုခ်က္သည္ တည္ရွိေနေသာ စုဖြဲ႔မႈမ်ားကို စိန္ေခၚလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ပါ၍ အထက္ပါအခ်က္မ်ားသည္ “သဘာဝက်ပါသည္၊ အာဏာရွင္စနစ္ကို တိုက္ခိုက္ေနစဥ္အတြင္း ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးျခင္းသာျဖစ္သည္” ဟူေသာ အဆိုျပဳတင္ျပခ်က္ေပၚတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသြဖီေနပါသည္။

ထို႔အျပင္ စာမ်က္ႏွာ (၄)တြင္ “လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔စည္းေဆာင္ရြက္ရတြင္မူ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံ ရၿပီး ျဖစ္လွ်င္၊ သတ္မွတ္တာဝန္ေပးခံရၿပီးလွ်င္ျဖစ္ေစ အဓိကအေျချပဳမႈမွာ သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းတြင္ မတည္ရွိေတာ့ပါ” ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ယင္းသို႔ဆိုလွ်င္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ပါဝင္အေရြးခံခံရသည့္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားသည္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြ႔ဲခ်ဳပ္ကို ကုိယ္စားျပဳရန္၊ အေျချပဳရန္ မလုိအပ္ဟု ေျပာဆုိလိုျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ မည္သည့္ႏုိင္ငံ တြင္ ျပဌာန္းသတ္မွတ္ထားတာရွိလွ်င္ ေလ့လာသိရွိႏုိင္ရန္အလို႔ငွာ ေဖာ္ျပေပးသင့္ပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဆက္လက္ေရးသားရာတြင္ “ထိုလႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ မိခင္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက မိမိတို႔၏ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးမႈမ်ား အတိုင္းအတာႏွင့္အညီ ဆက္လက္တည္ရွိေနၿမဲျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ မိမိတို႔တဦးခ်င္း အႀကံျပဳလိုသည့္ ဥေပဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားအျပင္ မိခင္ပါတီမ်ားက တင္သြင္းေစလိုေသာ ဥပေဒမူၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကိုလည္း လႊတ္ေတာ္တြင္ တင္သြင္းၾကသည္” ဟု ေရွ႕ေနာက္မညီ ေျပာဆိုထားျပန္သည္။

သက္ဆိုင္ရာပါတီက ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္သည္ သက္ဆိုင္ရာ မိခင္ပါတီကိုသာ နာခံရမည္မဟုတ္ပါေလာ။ ယင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး ကႀကီး ခေခြး ကိစၥပင္ ျဖစ္သည္။

ယင္းသို႔ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု၊ အခ်က္အလက္တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေရွ႕ေနာက္မညီ ဆန္႔က်င္ေသြဖီေနသည့္ ကိစၥမ်ားကို ဤတြင္တခန္းရပ္၍ တရားဝင္ အသိမွတ္ျပဳမႈ (Legitimacy) ဆိုသည့္ ကိစၥမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔။

အာဏာသည္ လူထုထံက ဆင္းသက္လာသည္၊ တရားဝင္အသိမွတ္ျပဳမႈကို ျပည္သူလူထုထံမွ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားမွတဆင့္ ရယူၾကရမည္။ ဤသည္မွာ လူတိုင္းနားလည္ေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။

“လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ခ်မွတ္က်င့္သံုးသည့္ အေျခခံျဖင့္ တရားဝင္မႈကို ရွာေဖြႏိုင္ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးလႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႔စည္း၍ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအစိုးရတရပ္ ေပၚေပါက္လာေအာင္” မည္ကဲ့သို႔ ေဖာ္ေဆာင္ၾကမည္နည္း။

“လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးခ်မွတ္က်င့္သံုးသည့္ အေျခခံျဖင့္” ဆိုေသာ စကားလံုးသည္ ေဝဝါးေနေသာ စကားလံုးပင္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ ေနရာေဒသတြင္ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ခ်မွတ္က်င့္သံုးမည္နည္း။ ယင္းသို႔ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ “တရားဝင္မႈ”ကို မည္သို႔ရွာေဖြမည္နည္း။ ႐ႈပ္ေထြးေဝဝါးလြန္းလွပါသည္။

အစိုးရတစ္ရပ္ဖြဲ႔စည္းဖို႔ဆိုလွ်င္ အစိုးရတစ္ရပ္ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ေလာက္သည့္ ေရေျမအေနအထား ျပည့္စံုဖို႔လိုအပ္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ လူရယ္စရာျဖစ္လိမ့္မည္။ ၁၉၈၈ မွ ယေန႔အထိ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ကာလအတြင္း ေတာ္လွန္ေရးေဒသမ်ား ေသးႀကံဳ႕သြားသည့္ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ရဲရဲ ၾကည့္ဖို႔လိုအပ္ပါသည္။ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲက (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)ဆိုတာ အဆိုပါ ကြင္းစကြင္းပိတ္(-----)ထဲမွာေလာက္သာ က်ယ္ဝန္းသည္ကို မိတ္ေဆြလည္း သိသည္။ က်ေနာ္လည္းသိသည္။

ဒါေၾကာင့္ တစံုတရာေသာ နယ္ေျမအက်ယ္အဝန္း၊ တစံုတရာေသာ လူဦးေရပမာဏ၊ တစံုတရာေသာ လူမႈစီးပြားေရး အေဆာက္အဦ စေသာ ေရေျမအေနအထားမ်ား မရွိဘဲ မည္သို႔ေသာ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ခ်မွတ္က်င့္သံုးမွာလဲ။ တရားဝင္ အသိမွတ္ျပဳမႈ (Legitimacy) ကို မည္ကဲ့သို႔ ရွာေဖြမွာလဲ။ ဒီလိုေျပာေတာ့ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းသလို ျဖစ္ေတာ့မည္။

တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ာရဲ႕ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမဆိုတာေတြကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး ေျပာေနတာလား။ ထိုေဒသမ်ားသည္ ယခင္ကလို တစံုတရာ တည္ၿငိမ္မႈမရွိေတာ့ဘဲ ရန္သူနဲ႔ မိမိထဲမွာ ခြဲထြက္သူမ်ားက အခ်ိန္မေရြး စစ္ေရးအရ ၿခိမ္းေျခာက္တာကို ခံေနရသည့္ အေနအထားျဖစ္ပါသည္။ ယင္းကို ခုခံကာကြယ္ေနရသည့္ အေျခအေနျဖစ္ပါသည္။

မ်က္စိမွိတ္ၿပီး အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအစိုးရဖြဲ႔ၾကၿပီဆိုၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါစို႔။

အဲဒီအစိုးရရဲ႕ အဓိကအေျချပဳရာနယ္ေျမေတြ ႏိုင္ငံတကာကို ထုတ္ျပန္ေၾကျငာလုိက္ၿပီ ဆိုပါစို႔။ အဲဒီနယ္ေျမေဒသေတြကို ရန္သူက ထိုးစစ္ႀကီးေတြ၊ စစ္ဆင္ေရးႀကီးေတြ ဆင္လာၿပီဆိုပါစို႔။ ဘယ္လို ခုခံကာကြယ္စစ္ ဆင္ႏႊဲမလဲ။

ဘယ္မွာလဲ စစ္လက္နက္ပစၥည္းနဲ႔ ရိကၡာ။ ဒီကိစၥေတြဟာ စိတ္ကူးယဥ္စရာကိစၥမဟုတ္ဘူး။ အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြးေတြနဲ႔ ရင္းရမဲ့ ကိစၥေတြပါ။ တိုက္ခိုက္ၾကလို႔ ေသဆံုးဒဏ္ရာရသူေတြ၊ မွီခိုသူမိသားစုေတြ၊ သူတို႔ကို ဘယ္လို ေဆးဝါးကုသေပးမလဲ။ ဘယ္လို ေထာက္ပံ့ကူညီၾကမလဲ။ တိုက္ပြဲႀကီးေတြျဖစ္လာလို႔ မီွတင္းေနထိုင္ရာေဒသေတြကို စြန္႔ခြါထြက္ေျပးလာရမည့္ လူထုေတြအတြက္ ဘယ္မွာလဲ ေနစရာ၊ စားစရာ။

ဒီအဆိုျပဳတင္ျပခ်က္ထဲမွာ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တလံုးတပါဒမွ် ေရးသားေဖာ္ျပထားတာ မေတြ႔ရပါဘူး။ တမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ကိစၥကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားမည္ဆိုရင္ ဒီလိုျဖစ္လာႏိုင္ေျခရွိတဲ့ အဆိုးအေကာင္းကိစၥေတြကိုပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားတင္ျပရန္ လိုအပ္ပါသည္။ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈကို ျပသဖို႔ လိုအပ္သည္။

အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးလႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးအစိုးရကို သစၥာရွိရွိ ခုခံကာကြယ္ဖို႔ “အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ႀကီး” တရပ္လည္း မလိုအပ္ဘူးလား၊ အေျခခံအားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္၊ အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ အေျခခံအဂၤါရပ္တစ္ခုပဲမဟုတ္ပါလား။

ေနာက္ဆံုးတခုကေတာ့ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရအတြက္ ဘ႑ာေငြဘယ္ကရမလဲဆိုတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ အခြန္ေတာ္ေငြေတြ ဘယ္လိုစည္းၾကပ္ေကာက္ခံၾကမလဲ။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ကာကြယ္ေရး၊ လူမႈဖူလံုေရးကိစၥေတြမွာ ဘယ္လို က်ခံသံုးစြဲၾကမည္လဲ။

အေျခခံလူထုကလဲမရွိ၊ ေျမကလည္းမရွိ၊ ေငြကလည္းမရွိ တပ္မေတာ္လည္းမရွိရင္ေတာ့……

လက္ရွိတပ္ေပါင္းစုက အလုပ္မျဖစ္ဘူး၊ ရန္သူကို စုစည္းညီညြတ္စြာ မထိုးႏွက္ႏိုင္ဘူးလို႔ သံုးသပ္မိတယ္ဆိုရင္ တပ္ေပါင္းစုကို ဘယ္လိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမလဲဆိုတာကိုပဲ လက္ေတြ႔က်က် စဥ္းစားအဆိုျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနက ေတာင္းဆိုေနသည္ကို လက္ေတြ႔က်က် တုန္႔ျပန္ႏိုင္မည့္ တပ္ေပါင္းစုတစ္ရပ္ျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။

ခိုင္မာက်ယ္ျပန္႔သည့္ တပ္ေပါင္းစုတစ္ရပ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကို ရည္ရြယ္႐ိုးမွန္ရင္ လက္ေတြ႔က်က်စဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။

ယင္းသို႔မဟုတ္ရင္ “ဖြတ္မရ ဓါးမဆံုး” မည့္ကိန္း ဆိုက္ပါလိမ့္မည္။

*************

တူေမာင္ညဳိ
(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၄ ရက္)

Feb 1, 2009

အာဏာအတြက္ အာဃာတမုန္တိုင္း

ေကတီဦး။ ႏုိဝင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၀၈

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ရန္ကုန္တိုင္းနဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္း ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသေတြမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂) ရက္ေန႔က ဆိုးဆိုးရြားရြား၊ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းႀကီးကိုေတာ့ တကမၻာလံုးက သိခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေပါင္းတသိန္းခြဲေလာက္ ေသေက်ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး လူသန္းနဲ႔ခ်ီ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္၊ ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္၊ စီးပြားဥစၥာပစၥည္းေတြ ဆံုး႐ႈံးမႈျဖစ္ခဲ့ၾကရတာမို႔ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအားလံုး အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ၿပီး စိတ္ႏွလံုး ညႇဳိးႏြမ္းခဲ့ၾကရပါတယ္၊။ ဒါကို ကမၻာကသိၾကလို႔လဲ ဝိုင္းဝန္းကူညီခဲ့ၾကတယ္။ ေဖးမခဲ့ၾကတယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္းေတြမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေတြနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့ၾကတယ္။


အဲဒီ နာဂစ္မုန္တိုင္းလိုပဲ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္နွလံုးကို အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ေစၿပီး ေၾကကြဲဝမ္းနည္းေစခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ မုန္တိုင္းတခု ျမန္မာျပည္ထဲမွာ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ နိုဝင္ဘာလထဲမွာ တိုက္ခတ္ခဲ့ေသးတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကမၻာႀကီးက ဘယ္ေလာက္သိႏုိင္ခဲ့သလဲဆိုတာ မေျပာနိုင္ပါဘူး။ အဲဒီမုန္တိုင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္မွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဆီက ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြႏိုးၾကားသူေတြအေပၚ အၿငႇဳိးတႀကီး တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ အာဃာတမုန္တိုင္းၾကီးပါပဲ။

ႏိုဝင္ဘာလ တလလံုးလိုလိုပါပဲ။ အေစာပိုင္းမွာ တနွစ္ေက်ာ္ၾကာ အေၾကာင္းမဲ့ ဖမ္းဆီးထားခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့ၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ အမႈေတြကို လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနေတြကို အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာ ေထာင္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ယခင့္ယခင္တုန္းက တရားခံျဖစ္သြားေသာ ေရွ႕ေနဆိုတာ ၾကားသာၾကားဖူးခဲ့ၿပီး မႀကံဳဖူးခဲ့ဘူး။ ျမန္မာစစ္အစိုးရလက္ထက္မွာေတာ့ ဒါဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ။ ေရွ႕ေနေတြကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာဟာ စစ္အစိုးရက နိုင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ စီမံကိန္းခ် ဖိႏွိပ္မႈရဲ႕ အစပါ။

ေရွ႕ေနေတြကို အရင္ဆံုး ျဖဳတ္ထုတ္ ေထာင္ခ်ၿပီးမွ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္း ေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏုိင္နဲ႔ အဖြဲ႔ကို တရား႐ုံးကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳတယ္လို႔ မတရားစြပ္စြဲၿပီး ေထာင္ ၆ လ ခ်ကာ မအူပင္ေထာင္ကို ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျပာင္းေရႊပစ္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ မ်က္ကြယ္၊ မိသားစုေတြရဲ႕ မ်က္ကြယ္၊ တ၇ား႐ုံးမွာမဟုတ္ဘဲ ႀကီးေလးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြကို ခ်မ်တ္ခဲ့တယ္။ ခ်မ်တ္လိုက္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကလဲ တရားလက္လြတ္၊ လူသားခ်င္းမစာမနာ၊ အၾကင္နာတရား ဆိတ္သုဥ္း၊ အမုန္းတရားကို ေရွ႕တန္းတင္၊ ေသခ်င္သလိုသာ ေသၾကေစဆိုတဲ့ သေဘာထားမ်ဳိးနဲ႔ တေယာက္တေယာက္ကို ခ်လိုက္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္က ၆၅ ႏွစ္စီတဲ့။ တကယ္ပဲ အျပစ္ရွိၾကတယ္ ဆိုၾကပါဦးေတာ့၊ ျဖစ္သင့္တာက အမ်ားဆံုးျပစ္ဒဏ္ထဲမွာ အနည္းငယ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေတြ အက်ဳိးဝင္ၿပီး တေပါင္းတစီးထဲသာ က်ခံေစရမွာပါ။ အခုေတာ့ ျပစ္ဒဏ္တိုင္း အတြက္ တသီးတျခားစီ က်ခံေစခဲ့တယ္။ အမႈေတြကလဲ ႀကံဖန္လုပ္ႀကံလီဆယ္ထားတဲ့ အမႈ ေတြ။ ဒါတင္မကပါ။ ၈၈ အုပ္စုတခုလံုးကို ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္ေထာင္မွာမထားေတာ့ဘဲ မိဘ ေဆြမ်ဳိးမ်ားနဲ႔ ေဝးကြာလွတဲ့ ျမန္မာျပည္ အစြန္အဖ်ားက အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီ လူစုခြဲ ပို႔ပစ္ခဲ့ျပန္တယ္။

ထို႔နည္းအတူပါပဲ၊ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဂမၻီရနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္သံဃာေတာ္ေတြကိုလဲ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ် မွတ္ခဲ့ျပန္တယ္။ အရွင္ဂမၻီရကိုခ်မွတ္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္က ၆၈ နွစ္တဲ့။ ဒါဟာ အမ်ားျပည္သူအက်ဳိး အတြက္ ေမတၱာပို႔ခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္တပါးအေပၚ ရက္စက္စြာ ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ပါပဲ။ အျခား ေသာ ထိပ္တန္း နိုင္ငံေရးတက္ႂကြႏုိးၾကားသူ ရာဂဏန္းေလာက္ကိုလဲ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ အသီးသီးနဲ႔အတူ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အစြန္အဖ်ားေဒသေတြဆီကိုပို႔တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကိုပါ ေနာက္ဆက္တြဲ ခ်မွတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ဆက္တိုက္ က်ဴးလြန္ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပို႔တဲ့အခါမွာလဲ မိသားစု ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကုိ လံုးဝ အေၾကာင္းၾကားသိရွိေစျခင္းမရွိ။ သူတို႔ပို႔ခ်င္သလို ပို႔မယ္၊ စီမံ ခ်င္သလို စီမံမယ္၊ တို႔လုပ္ခ်င္သလို လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒလက္လြတ္၊ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳ၊ ထင္ရာစိုင္းၿပီး ႐ိုင္းခ်င္တိုင္း႐ိုင္းေနတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာျဖင့္ သမ႐ိုးက်သေဘာမ်ဳိးကို မေဆာင္ေတာ့ဘဲ အၿငႇိဳးအေတး အာဃာတကို အေျခခံေနတဲ့ သေဘာမ်ဳိး သာျဖစ္လို႔ ဒီလုပ္ရပ္ကို အာဃာတမုန္တိုင္းလို႔ပဲ ေခၚဆိုပါရေစ။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဒီမိုကေရစီလိုလားသူေတြဟာ ဘာအျပစ္မွ လုပ္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုမင္းကိုႏုိင္ဦးေဆာင္တဲ့ ၈၈ အုပ္စုက ေလာင္စာဆီေစ်းတက္လို႔ အမ်ား ျပည္သူေတြရဲ႕ သြားလာ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္စရိတ္စကေတြ တက္သြားတဲ့အခါ ဘတ္စ္ကားခ ႀကီးျမင့္မႈေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး လမ္းမေပၚထြက္ လမ္းေလွ်ာက္႐ံုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

အရွင္ဂမၻီရနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြကလဲ စားဝတ္ေနေရးေျပလည္ေရး၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားမ်ား လႊတ္ေပးေရးအတြက္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ၾက႐ံုမွ် သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဤမွ်ႀကီးေလးလွတဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားလွစြာေသာ ေထာင္ ဒဏ္ေတြကို ေပးအပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ စဥ္းစား၍မရႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ျပည္သူလူထု အားလံုးက ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ဒီလုပ္ရပ္အေပၚ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းခဲ့ၾကရပါတယ္။

ဒီျဖစ္ရပ္ေတြရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ အေျခခံ အခြင့္အေရးအတြက္ ပါးစပ္နဲ႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾက႐ံုမွ်ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပါးစပ္ပဲပါတဲ့ လူကို ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ငါတို႔ရဲ႕ အာဏာကို မထိပါးနဲ႔၊ ထိပါးလာရင္ ဒီလို ခံရမယ္လို႔ တမင္သက္သက္ အာဏာျပ ထင္တိုင္းက်ဲၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာပါပဲ။ ဒီလို အၿငႇဳိး အေတးေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြသူေတြအေပၚ အာဃာတမုန္တိုင္းဆင္ေနတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရက ၂၀၁၀ ခု ေရြးေကာက္ပြဲကို တရားမွ်တစြာ လုပ္မယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ယံုၾကည္ၾကရမွာ လဲ။ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္ဆိုတာလဲ ျမန္မာနဲ႔ ကမၻာကို လိမ္လည္ဖို႔ ႀကဳိးစားမႈ အစီအစဥ္ႀကီးတရပ္သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားသည္ထက္ ထင္ရွားေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ အင္အားျပင္းျပင္း၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ဖိနွိပ္မႈမုန္တိုင္းအရွိန္ေၾကာင့္ နိုင္ငံေရးသမား မိသားစုေတြ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကရတယ္ဆိုတာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕က နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ အင္းစိန္ေတာရ ေထာင္ဘူးဝကို လာၾကည့္ရင္ သိျမင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အာဃာတမုန္တိုင္းရဲ႕ ဗဟိုခ်က္မျဖစ္တဲ့ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ေရွ႕မွာ ေထာင္ခ်ခံရၿပီးေနာက္ ဘယ္အရပ္ ဘယ္ ေဒသသို႔ အပို႔ခံရမွန္းမသိလို႔ သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အသက္ ၈၀ ဝန္းက်င္ အေမေတြ၊ သမီး ေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အေဖေတြ၊ အေဖေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ သားသမီးေတြ၊ အစ္ကိုေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ ႏွမေလးေတြ၊ ခင္ပြန္းေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ ဇနီးသည္ေတြကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ဇနီးသည္ေတြဆိုရင္ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာနဲ႔။ တခ်ဳိ႕လဲ ရင္ခြင္ပိုက္ကေလးငယ္ကို လက္ဆြဲလို႔။ သူတို႔အားလုံးဟာ မုန္တိုင္းနဲ႔အတူ လြင့္ပါၿပီး ဘယ္ကိုပို႔လို႔ ဘယ္ကိုေရာက္သြားမွန္း မသိရတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြကို နံနက္မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ သတင္းၾကားရႏိုးႏိုးနဲ႔ ေစာင့္စားရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနၾကရတယ္။ ကိုယ့္သား၊ ကိုယ့္သမီး၊ ကိုယ့္အစ္ကို၊ ကိုယ့္ေမာင္၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းကို ျမင္ေတြ႔ရႏိုးႏိုး ေစာင့္စားရင္းနဲ႔ ေထာင္ဘူးဝေရွ႕မွာ ထမင္းထုပ္ကေလး ဆြဲသူ လဲ ဆြဲလို႔။ ေသာက္ေရသန္႔ဗူးေလးကိုင္ရင္း ဟိုအရိပ္ ခိုရေတာ့မလို၊ ဒီအရိပ္မွာ နားရေတာ့မလို။ ၿပီးေတာ့ ဟိုသတင္းက အမွန္လား။ ဒီသတင္းက အတည္လား။ ဘာမွ ေရေရရာရာမရွိလွတဲ့ အေျခအေနၾကားမွာ သိပ္ကို ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၾကပါၿပီ။

ဒီအေျခအေနအမွန္ကို ကမၻာတဝွမ္းက ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ သိႏုိင္ၾကားႏိုင္သလဲေတာ့ မသိနိုင္ပါ။ ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕က အင္းစိန္ေတာရမွာေတာ့ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ အာဃာတမုန္တိုင္းႀကီးဟာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း၊ ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆက္လက္တိုက္ခတ္ေနဆဲပါ။

ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ စည္းစည္းလံုးလံုး လုပ္ၾကရေအာင္

တူေမာင္ညဳိ။ ဇြန္ ၅၊ ၂၀၀၈

သူတို႔ (Mandate) စကားေျပာလာၾကၿပီ။

ေမလ (၂၉) ရက္မတိုင္ခင္က (နဝတ-နအဖ)စစ္အစိုးရအဖို႔ (Mandate) ဆိုတဲ့ အသံ ၾကားရင္ တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေသြးေလေျခာက္ျခားေနခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ (Mandate)၊ ၁၉၉၀ ျပည့္၊ ေမလ (၂၇) ရက္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဆိုတဲ့ ဆူးက (နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုးရရဲ႕ အသည္းႏွလံုးကို စူးေနခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ (Mandate) ဆိုရင္ သူတုိ႔အဖို႔ ထိတ္လန္႔ေနခဲ့ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း (နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုးရဟာ ဒီရလဒ္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ႏုိင္ဖို႔ အႏုနည္း၊ အၾကမ္းနည္း၊ နည္းလမ္း ေပါင္းစံု ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

(၁/၉၀) ေၾကညာရတာ၊ အမ်ဳိးသားညီလာခံ က်င္းပတာ၊ အေရြးခ်ယ္ခံကိုယ္စားလွယ္ ေတြကို နည္းလမ္းေပါင္းစံုသံုးၿပီး ႏႈတ္ထြက္ေစတာ၊ ဖမ္းဆီးၿပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ခ်ခဲ့တာ၊ (CRPP) ဖ်က္သိမ္းခုိင္းတာ၊ ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈႀကီး က်ဴးလြန္ခဲ့တာ၊ လမ္းျပေျမပံု ေၾကညာခဲ့တာ၊ ယခုေနာက္ဆံုး ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပေပးတာအထိ အားလံုးဟာ ၁၉၉၀ ျပည့္၊ ေမလ (၂၇) ရက္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဆိုတဲ့ (Mandate) ဖ်က္သိမ္းပစ္ႏုိင္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (န၀တ-နအဖ) စစ္အစိုးရဟာ တစ္ဖက္က ၁၉၉၀ ျပည့္ ရလဒ္ (Mandate) ကို ဖ်က္သိမ္းေနၿပီး တၿပိဳင္နက္ထဲမွာ တစ္ဖက္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တရားဝင္ျဖစ္လာေအာင္ တည္ေဆာက္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔အထိ ႀကိဳးပမ္းေနၾကဆဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲဖ်က္ဆီးေနပါေစ၊ အဲဒီ (Mandate) ဟာ အတိတ္အရိပ္ပမာ ဆိုသလိုပဲ (နဝတ-နအဖ)စစ္အစိုးရကို ဒီကေန႔အထိ ေျခာက္လွန္႔ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဒီကေန႔ထုတ္ေဝေနတဲ့ ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြထဲက ေဆာင္းပါးေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ အထင္အရွား သိျမင္ႏုိင္ပါတယ္။

အခုသူတို႔က ‘၁၉၉၀ ျပည့္ရလဒ္ကို ေျမျမႇဳပ္သၿဂႋဳလ္လိုက္ၿပီ’၊ ‘အေျခခံဥပေဒသာ (Mandate) အစစ္’၊ ‘အေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳတယ္ဆိုတာ ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္ခြင့္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကုိယ္ပိုင္စီရင္ပိုင္ခြင့္ (Jurisdiction) တစ္ခုသာ ျဖစ္တယ္’ ဆိုၿပီး ေရးသား ေျပာလာေနၾကၿပီ။

ဒီလို သူတုိ႔ေရးသားေဖၚျပေနရတာကိုက ၁၉၉၀ ျပည့္ရလဒ္ (Mandate) ရဲ႕ အသက္ ျပင္းမႈနဲ႔ အင္အားကို အသိအမွတ္မျပဳခ်င္ဘဲ အသိအမွတ္ျပဳေနရတာနဲ႔ သူတို႔ ဒီ ၁၉၉၀ ျပည့္ ရလဒ္ (Mandate)ကို အၿငိႇဳးတႀကီးနဲ႔ ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔ အဆက္မျပတ္ ႀကံစည္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ထုတ္ေဖၚဝန္ခံေနတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ဖ်က္ဆီးဖို႔ႀကံစည္မႈေတြအထဲမွာ ေမလ (၁၀) ရက္နဲ႔ ေမလ (၂၄) ရက္ေန႔မ်ားက က်င္းပခဲ့တဲ့ ဆႏၵခဲ့ယူပြဲရလဒ္ကလည္း တခုအပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ‘မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔ရင္ဆိုင္’ သလို၊ ဒါဟာလည္း ‘ရလဒ္ကို ရလဒ္နဲ႔ ထိပ္တုိက္ ရင္္ဆိုင္’ တုိက္ဖ်က္ဖို႔ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ေမလ (၂၉) ရက္ေန႔က (နအဖ)စစ္အစိုးရက အတည္ျပဳေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ခဲ့တဲ့ (၉၂ ဒသမ ၈၄) ရာခုိင္ႏႈန္းဆိုတာဟာ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူေတြကို အဘက္ဘက္က ဖိႏွိပ္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ နည္းလမ္းေပါင္းစံုသံုးၿပီး အရယူခဲ့တဲ့ ‘ေထာက္ခံမႈ’သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ သမိုင္းမွာ မႀကံဳဖူးခဲ့တဲ့၊ ျပင္းထန္လွတဲ့ နာဂစ္ေလမုန္တုိင္းဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူေတြကို စာနာ ေထာက္ထားျခင္းမရွိဘဲ ‘ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ’ ဆိုတဲ့ စိတ္ယုတ္မာနဲ႔ အရယူ ခဲ့တဲ့ ‘ေထာက္ခံမႈ’ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုုက သူတုိ႔ အခုလို အတင္းအဓမၼလုယူခဲတဲ့ ‘ငေတမာဖို႔ ေထာက္ခံမႈ’ ကို ကုလသမဂၢနဲ႔ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားက အသိအမွတ္မျပဳမွာကို စုိးရိမ္လုိ႔လည္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္ ကလည္း ဘယ္သူ အသိအမွတ္ျပဳျပဳ မျပဳျပဳ ငါတို႔သေဘာနဲ႔ ငါတို႔ရလဒ္ ငါတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ မယ္လို႔ ေျပာခ်င္္တာလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသမိုင္းမွာ အတုအေယာင္ေတြ မ်ားလြန္းလွတယ္။ ‘ေရႊရည္စိမ္ လြတ္လပ္ေရး’၊ ‘ျပည္ေတာ္သာ စီမံကိန္း’၊ ‘ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္’၊ ‘က်ဳိကၠဆံေညာင္ႏွစ္ပင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ’ စသျဖင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုလည္း အတုအေယာင္ ‘က်ဳိကၠဆံေညာင္ႏွစ္ပင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံ’ ကေနဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတစ္ခုကို (နအဖ)စစ္အစိုးရစိတ္ႀကိဳက္ ဖန္တီးလိုက္ၾကၿပီ၊ အဓမၼေထာက္ခံ အတည္ျပဳခဲ့ၾကျပန္ပါၿပီ။

ဒါေၾကာင့္ စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီအေရၿခံဳထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္သာ ျဖစ္တယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ရွိေနသေရြ႕ စစ္မွန္္တဲ့ ဒီမိုကေရစီနိဒါန္းသစ္ လာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီရွိပါတယ္လုိ႔ ေျပာဆိုလာရင္လည္း လိမ္ညာေျပာဆိုတာပဲျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီပါပဲလုိ႔ ေျပာလာရင္လည္း အဲဒီလိုေျပာတဲ့ ဒီမိုကေရစီဟာ ဒီမိုကေရစီအတုသာ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။

အတုကို တုိက္ဖ်က္ၿပီး အစစ္နဲ႔ အစားထုိးၾကရမည္သာ။

ယင္းအတုကို တုိက္ဖ်က္ၿပီး အစစ္နဲ႔ အစားထုိးၾကရမည့္ တုိက္ပြဲသည္ ရွည္ၾကာလိမ့္ မည္၊ ခက္ခဲလိမ့္မည္၊ ျပင္းထန္လိမ့္မည္။

တစ္ကုိယ္ေတာ္၊ တစ္ပြဲထိုး၊ တစ္ဇြတ္ထိုး၊ ကမူးရွဴးထိုးလုပ္၍ မရႏုိင္ပါ။

ျပင္ဆင္မႈေကာင္းေကာင္းရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ အခါအခြင့္ေကာင္းတြင္ (နအဖ)စစ္အစိုးရ၏ ခ်က္ေကာင္းကို ထိထိမိမိ ထိုးႏွက္ႏုိင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အေျခခံအက်ဆံုး လိုအပ္ခ်က္မွာ လူထု လူတန္းစား အလႊာအသီးသီးအၾကားတြင္ ေကာင္းစြာ ျပင္ဆင္စည္း႐ံုးထားရွိဖို႔ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းသုိ႔ ျပင္ဆင္မႈေကာင္းေကာင္းမရွိဘဲ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းေနၾကလွ်င္ ပိုးသာကုန္မည္၊ လူမႈေတာ္လွန္ေရးေစာင္းႀကိဳးကို ပုိင္ႏုိင္ကၽြမ္းက်င္စြာ တီးခတ္ႏုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အကုန္အစင္ တုိက္ဖ်က္ပစ္ႏုိင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္တြင္းျပည္ပ အင္အားစုအားလံုး ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ စည္းစည္းလံုးလံုး လုပ္ၾကရေအာင္။ ။