ေ႐ႊဂံုတိုင္ကို အားမျဖည့္ဘဲ ေမွ်ာ္ၿမဲေမွ်ာ္ေနရင္ ေမွ်ာ္သူေမာမယ္

တူေမာင္ညိဳ

အေၾကာင္းမျပန္ဘူး၊ အေၾကာင္းမျပန္ဘူးနဲ႔ (နအဖ) ဥကၠ႒ထံ ႏုိဝင္ဘာ (၁၁) ရက္ ေန႔စြဲျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေပးစာကို ဒီဇင္ဘာ(၉) ရက္ေန႔ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ “ခ်မ္းျမေအး” ရဲ႕ “စိတ္ရင္းေစတနာ မွန္ၿပီး ႐ိုးသားမယ္ဆိုရင္” ေဆာင္းပါးကေနတဆင့္ ေၾကာင္းျပန္လိုက္ပါၿပီ။

ပထမဆံုးေျပာခ်င္တာက ေဆာင္းပါးရွင္ “ခ်မ္းျမေအး” ဟာ “ေနမ်ဳိးေဝ” ေလနဲ႔ အေတာ္ႀကီးတူေနတာပါပဲ။ ဒီ့မတိုင္ခင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ “ႏိုဝင္ဘာ (၁၁) ေပးစာ” နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အင္တာနက္ကေနတဆင့္ ေနမ်ိဳးေဝ ေရးတာကို ဖတ္လိုက္ရလို႔ပါ။ ေလကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ အထက္စီးကေန ေျပာတဲ့ “အခ်ဳိးျပင္” ဆိုတဲ့ ေလေပါ့။


“အႂကြင္းမ့ဲ ကၽြန္ဇာတ္သြင္းေရး ေက်ာင္းေတာ္သားအဖြဲ႔” ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး ေတာင္းဆိုမႈဟာ အေမရိကန္အလိုက် သေဘာေဆာင္ၿပီး မဟာဗ်ဴဟာမေျပာင္း၊ နည္းဗ်ဴဟာေျပာင္းကစားျခင္းသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူပါတယ္တဲ့။

ျမန္မာႏို္င္ငံရဲ႕ ပကတိအရွိတရား (Reality) “လမ္းစဥ္ (၇) ရပ္ ေအာင္ျမင္ေရး” ကို အေျခမခံဘဲ အေနာက္ဒီမိုကေရစီပုံစံကို ဇြတ္အတင္း ပုံေဖာ္လွ်င္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ ေနာက္ဆက္တဲြ ဒုကၡဆိုးက်ဳိးမ်ား ေပၚေပါက္လာမည့္ အေနအထား၊ အေမရိကန္အစိုးရႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ သေဘာထားအဖုံဖုံကို ျပည္သူမ်ား သိရွိေအာင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔မွ ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးသြားမယ္တဲ့။

ဒုတိယေျပာခ်င္တာကေတာ့ (နအဖ) စစ္အစုိးရဟာ “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး” နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဖိတ္ေခၚတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ (NLD) က ကမ္းလွမ္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ား ပန္ၾကားတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဆိုျပဳတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ပယ္ခ်လိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို ပယ္ခ်တဲ့အခါတိုင္းမွာလည္း တုိက္႐ိုက္ျပန္ၾကားတာမလုပ္ဘဲ သူတို႔ေမြးထားတဲ့ ေမ်ာက္ေတြကတဆင့္ ျပန္ၾကားေလ့ရွိတာပါပဲ။

ဘယ္လိုပဲျပန္ၾကားသည္ျဖစ္ပါေစ အႏွစ္သာရကေတာ့ ကမ္းလွမ္းအဆိုျပဳသူေတြကို တစ္ဖက္သတ္ အျပစ္ပံုခ်တာေတြ လုပ္ၿပီး၊ ဆင္ေျခလိမ္ေတြ ေတာင္စဥ္ေရမရျပၿပီး “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး” ကို ပယ္ခ်တာပါပဲ။

ေျပာရရင္ (NLD)က ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ (နအဖ) စစ္အစုိးရမွာ Political Will မရွိဘူးဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ဒက္ထိကြက္တိပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ခက္ေနျပန္တာက အဲဒီလိုအကဲျဖတ္ခဲ့တဲ့ (NLD) ကိုယ္တိုင္ကပဲ “ေ႐ႊဂံုတုိင္ေၾကညာစာတမ္း” ကို အသက္ဝင္လႈပ္႐ွား အားပါလာေအာင္ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္တာ ဒီကေန႔အထိ မေတြ႔ရေသးဘဲ “လာႏုိးငယ္ေမွ်ာ္ေန”တာျဖစ္ပါတယ္။

အခုလည္း ကပ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက တရားဝင္ မျပန္ၾကားေသးဘူး” လို႔ ေျပာလို႔ရတာပဲမဟုတ္ပါလား။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကေတာ့ တရားဝင္ျပန္ၾကားလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔မထင္ပါ။ အေၾကာင္းျပန္မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။

ဆက္ဆံေရးဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ကို တၿပိဳင္နက္ ပြဲထြက္ခုိင္းထားတာကလည္း ျပည္တြင္းျပည္ပက “ေမာင္ေမာင္မေခၚခင္ ဗ်ာထူးခ်င္သူေတြ” ကို ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ေအာင္နဲ႔ လွည္းစားဖို႔၊ အခ်ိန္ဆြဲဖို႔သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ရက္ကိုလစားၿပီး ႏွစ္တို႔ရွည္လ်ားခဲ့ပါၿပီ။ ၂၀၁၀ ကို ေရာက္ဖို႔ ရက္ပိုင္းပဲလိုပါေတာ့တယ္။

(နအဖ) စစ္အစုိးရလိုခ်င္တာက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ဖယ္ရွားေရးကိစၥသက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ တည္ရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ႏုိင္ငံေရးအရ တန္းတူရည္တူ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။

တကယ္ေဆြးေႏြးရမယ့္ ျပႆနာေတြက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး ႁခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆံုး ျပန္လႊတ္ေပးေရးနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ၂၀၀၈ ျပန္လည္သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြကို (နအဖ) စစ္အစိုးရ မတို႔ဝံ့၊ မထိဝံ့တာကလည္း ထင္ရွားတဲ့ သာဓကတစ္ခုပဲ မဟုတ္ပါလား။

အခုေတာ့ (နအဖ)စစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္စာပါ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ အႏွစ္သာရကိစၥေတြကို မေျပာဘဲ စာေပးပံုေပးနည္းကို ရမယ္ရွာၿပီး ယိုးမယ္ဖြဲ႔ေနပါတယ္။ မလာခ်င္လို႔သာလွ်င္ ခရီးေဝးေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ (နအဖ)စစ္အစုိးရနဲ႔ ျပည္သူဟာ မိဘနဲ႔သားသမီးမဟုတ္ပါဘူး။

(နအဖ) စစ္အစုိးရဟာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ ဖိႏွိပ္အုပ္စုိးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ပီပီျပင္ျပင္ က်င့္သံုးေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္အစုိးရျဖစ္ပါတယ္။

(နအဖ) စစ္အစိုးရဟာ ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ ခိုးသူ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူ ဆိုတဲ့ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးထဲက အသင္းဝင္စာရင္းဝင္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။ စစ္အုပ္စု၊ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱယား၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အကုန္အစင္ တုိက္ဖ်က္ပစ္ရမည္သာျဖစ္ပါတယ္။
× × × × ×

တူေမာင္ညိဳ
(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၉ ရက္)