ၾကပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္က ခ်က္ေနသူမ်ား

မင္းသန္႔

က်ေနာ့္ေမြးရပ္ေျမက စင္ကာပူပါ။ အခုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတယ္။ စင္ကာပူသား ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုလို႔ အံ့ၾသသြားသလား။

အဟဲ … က်ေနာ္က လူမွမဟုတ္တာ။ လူမဟုတ္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ အေနၾကာလာေတာ့ လူစိတ္ ဝင္လာတယ္ ေျပာရမယ္။

က်ေနာ့္မွာ အၾကားေတြ၊ အျမင္ေတြ ရွိေနတာကိုး ။ က်ေနာ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ကိုက သူတပါး မၾကားေစခ်င္တာေတြကို အလိုလို ၾကားေနရတယ္။ သူတပါးကို ေျပာခ်င္တာေတြကိုလည္း တဖက္သူ ၾကားသြားေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္တဲ့ အစြမ္း က်ေနာ့္မွာ ရွိေနတယ္ေလ။ က်ေနာ့္နာမည္ 'ပီဖင္းဂိုး' ပါ။ 'မစၥတာ ပီဖင္းဂိုး' ပါ။

အင္တာနက္ဆိုတဲ့ နည္းပညာ ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္စားလာတာနဲ႔အမွ် က်ေနာ့္ရဲ႕ ညီေမာင္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ျမန္မာျပည္အႏွံ႔မွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတို႔ လိုအင္ ျဖည့္စြမ္းဖို႔ ပိုပိုေရာက္လာၾကတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ တိုင္းတပါးမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ သူ႔မိသားစုေတြ ေတြ႔ဆံု စကားေျပာႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ့္မွာ အစြမ္းရွိတယ္။ အစြမ္းကလည္း အေတာ္ထက္ေတာ့ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးက က်ေနာ္တို႔ကို မၾကည္ျဖဴႏိုင္ၾကဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕စြန္တေနရာ ၿမိဳ႕သစ္ဘက္ျခမ္းတခုက အလုပ္ရွင္ဆီမွာ တာဝန္ထမ္းရသူပါ။

Read more »

ႏြားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ

ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ ႏိုင္ငံ့အေရးကို စိတ္ဝင္စား၏။ စိတ္ဝင္စားသည့္အတိုင္းလည္း ကိုယ္တိုင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္လိုေသာ စိတ္လည္းရွိ၏။ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ နစ္နာခ်က္၊ ခံစားမႈမ်ားကို ဟစ္ေၾကးလို၏။ ဟစ္ေႂကြးၾက၏။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဆိုသည္ကို တိတိက်က် မေဝဖန္တတ္ေသာ္လည္း ဤစာလံုး သံုးလံုး၌ အေျဖပါ၏။ နည္းနည္းထပ္ျဖည့္ရလွ်င္ မိမိမွလြဲ၍ အျခားေသာ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား၏ အလိုဆႏၵ၊ သူ႔ကို အထင္မေသး၊ သူ႔လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို မိမိတတ္စြမ္းသေရြ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔၊ တကယ့္ေစတနာသည္ကား မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဟု ကြၽန္ေတာ္ထင္၏။

Read more »

အမ်ားဆုိင္နာမ္

က်ေနာ့္အေၾကာင္း က်ေနာ္ေရးဖုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မစဥ္းစားမိခဲ့ … ေရးလည္းမေရးခ်င္ … ေရးဖုိ႔လည္း လုိမယ္မထင္ခဲ့ …
ကုိယ့္အေၾကာင္း ကုိယ္ေရးရေလာက္ေအာင္လည္း ကုိယ့္သမုိင္းက မခမ္းနား … ကုိယ့္ငါးခ်ဥ္ကုိယ္ခ်ဥ္ဖုိ႔ မတည္ခဲ့ဖူး …
အခုေတာ့ … ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ ဆုိခ်င္ေနမိတယ္ …
အေဖေပါ့ … ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္သြားၿပီတဲ့ …
မထင္မရွား လူႀကဳံစကားနဲ႔ အေဝးႀကီးက အေဖ့အသံကုိ သဲ့သဲ့ၾကားရေတာ့ ဘဝတေလွ်ာက္လုံး အေဖေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့သမွ်ထဲက …
ဒါက … က်ေနာ့္ရင္ထဲ ပုိၿပီးလွပေစခဲ့တယ္ …
အေမ … က်ဳပ္သားမုိ႔လုိ႔ပါတဲ့ …
က်ေနာ္မ်က္ရည္ဝဲရျပန္တယ္ …


ေျပာမယ့္သာေျပာရတယ္ … က်ေနာ့္ အေဖေရာ အေမပါ လူေတာ္လူတတ္အစားထဲကမဟုတ္ …
သုိ႔ေသာ္ … လူညံ့ေတြလည္းမဟုတ္ … လူေတာ္မျဖစ္ခ်င္ေန လူညံ့ေတာ့မျဖစ္ေစနဲ႔ … ဒါ သူတုိ႔လက္သုံးစကား …
အေမ့ရဲ႕ သီးျခားအသုံးအႏႈန္းက … ႐ုိး႐ုိးက်င့္ ျမင့္ျမင့္ႀကံ …
အေဖက … ခပ္ရွင္းရွင္း ခပ္ျပတ္ျပတ္လုပ္ … မလုပ္ခ်င္ရင္ မလုပ္နဲ႔တဲ့ …
ဒါ … အိမ္မွာရွိေနခဲ့တဲ့ တေလ်ာက္လုံး က်ေနာ္ၾကားေနက်စကား … ဘယ္တုန္းကမွ ဒီစကားလုံးေတြရဲ႕အဓိပၸါယ္ကုိ မေလးနက္ခဲ့ဖူး …
လက္ေတြ႕အသုံးခ်ရမယ္လုိ႔လည္း မစဥ္းစားမိခဲ့ …

ႏႈတ္မဆက္ခဲ့ဘူး …
အေဖေျပာသလုိ … က်ေနာ္ယုံၾကည္ရာလမ္းကုိ ႐ြက္ဆက္လႊင့္ခဲ့တယ္ …
မုန္တုိင္းထန္ထန္ … လႈိင္းၾကမ္းၾကမ္း … ႐ြက္က်ဳိးက်ဳိး … အ႐ုိးေၾကေၾက … ေသခ်င္ ေသပါေစစမ္း …
႐ုိး႐ုိးသားသား ဝန္ခံရရင္္ … သံတုိင္ေနာက္မွာ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာမရွိေစခ်င္တာ သက္သက္ပဲ …
အထင္မလြဲနဲ႔ … မတရားတာကုိ ေခါင္းငုံ႔မခံခ်င္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ … မတရားမႈကုိ ပူးေပါင္းဖုိ႔ ျငင္းဆန္႐ုံကေလးေၾကာင့္ …
ေျပးေျပး မင္းလြတ္ေအာင္ေျပး … အဲဒီညက ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ အဲဒီစာသားသက္သက္ကုိပဲ နာနာက်င္က်င္ ေအာ္ၿငီးခဲ့ေသးတာ မွတ္မိေနဆဲ …

က်ေနာ္ကပဲ သြားေလရာ ကံေကာင္းတတ္သလား …
လမ္းမေတြေပၚမွာ ဆုိးၾက မုိက္ၾက ႐ုိက္ၾကတုန္းကလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မခံခဲ့ရဖူး …
စိတ္ထင္တုိင္း ေထာင္တံတုိင္းေနာက္ထည့္ပစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ … မည္းမည္းျမင္ရာ ေသနတ္ဒင္နဲ႕မိတ္ဆက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ …
တကၠသုိလ္နံရံမွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကုိ ေပၚတင္ကပ္တယ္ … မတရားတာမွန္သမွ်ကုိ ျငင္းဆန္တယ္ …
ေတာ္လွန္တဲ့ အေတြးအေခၚမွန္သမွ်ကုိ ကုိးကြယ္တယ္ …
က်ေနာ္ကပဲ ကံေကာင္းလြန္းသလား … သင္းတုိ႔ကပဲ မမႈေလာက္ဘူးထင္လုိ႔ ပစ္ထားသလား … ထားေတာ့ …
ဘဝက ထင္ထားသေလာက္ မၾကမ္းတမ္း …
က်ေနာ္ကပဲ ေရာက္ေလရာ ကံေကာင္းတတ္သလား …
အႏုိင္က်င့္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ သဲ့သဲ့ကေလးသာပါတဲ့ က်ေနာ္ … ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ … ေ႐ႊပင္မွာနားခြင့္ရခဲ့တယ္ …
ေ႐ႊပင္မွာနားရ႐ုံနဲ႔ အရွင္ေမြးေန႔ခ်င္းႀကီး ေ႐ႊေက်းျဖစ္႐ုိးမရွိ … ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ … ေ႐ႊရည္စိမ္ …

အေမ … က်ေနာ္ကန္ေတာ့လုိက္ပါတယ္ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ …
အေမ့စကားလုံးနည္းနည္းကေလးက ကမၻာႀကီးထက္က်ယ္တယ္ … ဝန္ပိေပမယ့္ ပီတိေတြက အၿမိဳင္အဆုိင္ …
အေဖ … က်ေနာ္ကန္ေတာ့လုိက္ပါတယ္ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ …
အေဖ က်ေနာ့္ကုိလြမ္းေကာင္းလြမ္းမယ္ … က်ေနာ္ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မလြမ္းေတာ့ဘူး …
က်ေနာ္က ေ႐ႊေက်းျဖစ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ေလ …

ဒီေကာင္ေတာ္ေတာ္ဟုတ္သြားၿပီတဲ့ … က်ဳပ္သားမုိ႔လုိ႔ပါတဲ့ …
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ က်ေနာ္က ဒီအခ်ိန္အထိ ဘာေက်းဇူးမွ မဆပ္ႏုိင္ေသး …
က်ေနာ့္လုပ္ရပ္ … က်ေနာ့္ရပ္တည္ခ်က္ကသာ အေဖနဲ႔ အေမ့အတြက္ ပီတိေသာမနႆ ျဖစ္စရာ …
အခုမွပဲ က်ေနာ္သိတယ္ … မတရားမႈကုိ မုန္းတီးတဲ့စိတ္က အေဖနဲ႔ အေမ့ဆီမွာ နဂုိကတည္းက ကိန္းေအာင္းေနၿပီးသားဆုိတာ …

အေသခ်ာဆုံးတစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ္လည္း ကမၼဝါစာဖတ္႐ုံနဲ႔ မေၾကာက္တတ္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးထဲက တေစၧတစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္ …….။