ပဥၥလက္ ေတာင္တန္း

(၁)

အိပ္ယာထေစါတဲ့

ဥၾသငွက္ဟာ

ေနေရာင္တံစက္ၿမိတ္မွာ

ပိတ္ထားတဲ့ ေလာကတံခါးကို

သီခ်င္းနဲ႔ တြန္းဖြင့္လိုက္တယ္။

ငါ ပုန္းေအာင္းအိပ္စက္ခဲ့ရာ

ေက်ာက္ေတာင္ရဲ႕ထိပ္

ေနေရာင္လြလြ ဖြဖြဆဆ

ရြရြဆိတ္ဆိတ္ ေသြးစဖိတ္က်

ေလာကဆည္းဆာ ကဗ်ာအျဖစ္

ငါ ခ်စ္လိုက္မိ။

Read more »

သုိက္ေစါင့္

က်ီးၿပိဳတယ္

ၿမိဳ႕မွာ

ေက်ာက္ေခတ္ဆန္ဆန္ စည္ကားတယ္

စိတ္ကူးယဥ္ဝါဒကို

တီရွပ္ပြပြမွာ တံဆိတ္႐ုိက္ႏွိပ္ ဝတ္ဆင္တယ္။

ေသာကမ်ား

အေရာင္အေသြးစံု ဆန္းျပားလွခ်ည္ရဲ႕

ကြယ္

ေရေျမာင္းမွာ အမွိဳက္ေတြ ဆို႔ေနပါေပါ့လား

ေနာက္ေဖး အခန္းထဲမွာ

ၾကြက္ေတြ ေခါင္းမီးေတာက္ ေနပါေပါ့လား

ထိုသို႔ေသာ အရပ္မွာ

ဖိနပ္ပါးပါးကေလး ျပတ္ခဲ့

ထိုသို႔ေသာ အရပ္မွာ

ဆံပင္မ်ား အလ်ားရွည္ခဲ့။

ျမက္လို

လဲေလ်ာင္းပ်ပ္ဝပ္ ႐ိုက်ိဳးခဲ့တာပါ

ၿမိဳ႕ကို

ေကာက္႐ိုးပံုေစါင့္ေခြးလို ထိုးထိုးေဟာင္မိတာပါ

ကဗ်ာဆရာျဖစ္လာမွေတာ့

တေစၦမေၾကာက္ေတာ့ဘူးေပါ့ ေမေမရယ္။ ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး

(႐ိုး႐ုိးသားသား သစ္သီး ကဗ်ာစာအုပ္မွ)

ဆုေတာင္း

လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚႏိုင္ေသာ ေနရာ

ဦးေခါင္းကို မတ္မတ္ ေထာင္ထားႏိုင္ေသာ ေနရာ

အသိပညာ လြတ္လပ္ေသာ ေနရာ။

ကမာၻႀကီးအား က်ဥ္းေျမာင္းေသာ

ကိုယ္ပိုင္ အုတ္တံတိုင္းမ်ားျဖင့္ ကာရံလ်က္

အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ခြဲျခားထားျခင္း မရွိေသာ ေနရာ။

စကားလံုးမ်ားသည္ နက္ရွိဳင္းလွစြာေသာ သစၥာတရားမွ

ထြက္ေပၚလာေသာ ေနရာ။

မတြန္႔မဆုတ္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈသည္

ယင္း၏လက္မ်ားကို ၿပီးျပည့္စံုျခင္းဆီသို႔

ဆန္႔တန္းလ်က္ ရွိေသာေနရာ။

ဆင္ျခင္တံုတရား တည္းဟူေသာ

ၾကည္လင္သည့္ စမ္းေရအလ်င္သည္

ေသျခင္းတရား၏ စိုးမိုးရာ

ေျခာက္ေသြ႕ေသာ ကႏၱာသဲျပင္အတြင္း

လမ္းေပ်ာက္သြားျခင္း မရွိေသာေနရာ။

အရွင့္ ေရွ႕ေဆာင္မႈျဖင့္ စိတ္အလ်င္သည္

အၿမဲတေစ ခ်ဲ႕ထြင္လ်က္ရွိေသာ

အေတြးအေခၚႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မႈနယ္ပယ္ဆီသို႔

ဦးတည္ သြားေနေသာ ေနရာ။

ထိုလြတ္လပ္ေသာ နိဗၺာန္ဘံုထဲ၌

တပည့္ေတာ္၏တိုင္းျပည္ ႏိုးၾကားေနရပါလို၏

အရွင္ဘုရား…..။ ။

                                   ရာဘင္ျဒာ နသ္ တဂိုး

ဘာသာျပန္ဆိုသူ ေမာင္သန္႔စင္

(ရာဘင္ျဒာ နသ္ တဂိုးႏွင့္ သူ၏ ကဗ်ာမ်ား စာအုပ္မွ)

ကႏၱာရ ဆူးၿခံဳ

အေရးတႀကီး တယ္လီဖံုး လာေနတယ္

ဘယ္ကလဲ? ဘယ္ကလဲ?

ေအာ္…မိုးေခါင္ေရရွားကႏၱာရထဲက

ဆူးၿခံဳပင္ပု ဆီက ဖံုးပါ။

သူ မသက္မသာ ေအာ္ေျပာတယ္

“ဟဲလို ဟဲလို ဟဲလို

က်ေနာ္ မနက္ကတည္းက

ထမင္း မစားရေသးဘူး

ဆာလွၿပီ…↔

သူ႔ ေအာ္သံေၾကာင့္

အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ေၾကာင္က

ဆာလွၿပီ…ဆာလွၿပီ..လိုက္ေအာ္တယ္။

တိုင္ကပ္နာရီအိုဟာ

တဒင္ဒင္ ညည္းျငဴၿပီး

အေဝးေျပးကားေတြက

တေဝါေဝါ မိုင္ကုန္ ထြက္ခြါသြားေပါ့။

မိုးေခါင္ေရရွားေဒသ

ကႏၱာရထဲက အသံ

“အစာ မစားရတာ ၾကာၿပီ

ဆာလွၿပီ…↔

ဖံုးထဲက ေအာ္သံေပါ့။ ။

ထြန္းေဝျမင့္

(သစၥာနီရဲ႕ အႏွစ္စိမ္း ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္ စာအုပ္မွ)

လူသတ္ပြဲ

ဒါဟာျဖင့္

ေမလရဲ႕တေန႔မွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ဒါဟာျဖင့္

၁၉၈၀ ေမလရဲ႕တေန႔မွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ဒါဟာျဖင့္

၁၉၈၀ ေမလရဲ႕တေန႔ ညေနခင္းအခ်ိန္ “ကြမ္ဂ်ဴးၿမိဳ႕” မွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

Read more »

မိသားစု

အဆင္မေျပမႈက ဝင္႐ိုးစြန္းခ်င္းတူၾကတယ္

လက္ေတြ ့ဘဝမွာ ဟာသမရွိဘူး

ထမင္းကိုစားရတာ

ဟာမိုနီမျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းလို လည္ပင္းမွာ တစ္္̗ လို ့

ေန႔လည္စာ ၿပီးေပမယ့္

ညစာဆိုတာ မေမွ်ာ္လင့္ရဲတဲ့ အိပ္မက္ေပါ့

လူမႈဆက္ဆံေရးေတြမွာ

အိပ္ကပ္ေလး က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕တဲ့ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ

ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အပမ္းေျဖဖို႔ ႐ုပ္ရွင္႐ုံမရွိဘူး

အပ်င္းေျပေလွ်ာက္လည္ဖို႔ ့ေခတ္မီပန္းၿခံ မရွိဘူး

ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ဖို႔ အားလပ္ခ်ိန္မရွိဘူး

မိသားစုဆိုတာ

အကုန္တက္ အကုန္ဆင္း

ကစားေနရတဲ့ ေဘာလံုး အသင္းတစ္သင္း။ ။

ညီခ(လမ္းမေတာ္)

ရနံ႔သစ္မဂၢဇင္း၊ ၂၀၀၆၊ ဧၿပီ

၂၀၁၀ ေႏြေခြး

မမခင္

ေႏြေခါင္ေခါင္

ပူေလာင္ေလာင္

ေဟာင္တဲ့ေခြး

ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေ၇း။


မမခင္
(8.5.10)

႐ိုးမေပၚမွာ အိပ္ပါေစ

ေမာင္လြမ္းဏီ

ေကာဇာသကၠရာဇ္ ခြန္ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္
ခရစ္သကၠရာဇ္ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္
႐ိုးမဆြယ္မွာ ေနကြယ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္လား။

လဇူလိုင္ကို
မင္း မပိုင္ေတာ့ဘူးလို ့
ငါ မေျပာႏိုင္ဘူး
မင္းက ရဲဝံ့သူႀကီး တေယာက္ပါ။

ငုယင္ဗန္ထ႐ြဳိင္း
သမိုင္းပံုရိပ္၊ အိပ္မက္ရွည္လ်ား
တံတားေအာက္မွာ မင္းရပ္ေစာင့္တယ္။

ငွက္ဖ်ားအဆိပ္၊ ႀကိတ္မွိတ္အာခံ
တိတ္ဆိတ္ညယံ၊ ေႏြမီးလွွ်ံ၌
ေမာင္းျပန္တိုက္ခၽြတ္ေနဆဲလား။

ေဒါင္းအိုးေဝ မီးက်ည္
႐ိုးမေပၚက ၾကယ္နီ
ဒီလႈိင္းေတြ ျမင့္သစ္တဲ့ ရာသီ
ငါ့ဆီလာခဲ့အုန္းေလကြာ။

ကြမ္းတယာညက္၊ အရက္တလံုး
ျပည္ဖံုးကားခ်၊ ေသတမ္းကဗ်ာ
ေဖြရွာထုဆစ္ေနစဥ္မွာ၊

သင့္ရဲေဘာ္တို ့၊ ကဗ်ာအလံ
တဝက္ထူလႊင့္ေနၿပီေကာ။     ။

× × × × ×

(ရဲေဘာ္ေရးေဖာ္ ၿငိမ္းလူသို ့ …)
ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၉ - ၄- ၂၀၁၀

အမွတ္ရတဲ့ စာမ်က္ႏွာ

ၿငိမ္းလူ

အေကြ႕

အေပ်ာ္စီးသေဘၤာေပၚက

လူေတြကို သေရာ္တာလား

Read more »

၂၀၁၀ အခ်စ္

အေျပာင္းအလဲတဲ့

ခ်စ္သူေရ

မင္းနဲ႔ငါ

သက္ဆုံးတိုင္မေျပာင္းလဲေၾကးေနာ္ ...........

ကမၻာပူေႏြး

ေရခဲေပ်ာ္ရ

သစ္ေျခာက္က်ဳိးက်

ဗ်ဳိင္းအုပ္လန္႔ပ်ံ

စသည္ .. စသည္ျဖင့္ ...

ညီလာခံ။

မီးဖိုေပၚ

ဒယ္တင္ၿပီးမွ

ဆီရွာမရတဲ့

တို႔ ... လူေတြဘ၀နဲ႔မ်ား.. ကြာပါ့..။

ဆရာ-ေနေဇာ္ႏိုင္ရဲ႕

သံလမ္းမဲ့ရထားမဟုတ္

လက္မွတ္ကုန္သြား

လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းခဲ့

ရထားထြက္မဲ့

ခရီးမွာ

စီးနင္းသူမ်ားလုိ႔တဲ့ ........

ကဆုန္မွာ အတာကူးမွာမို႔

ေျပာင္းလဲဖု႔ိရွိသတဲ့ ...

သိၾကားမင္းက

ကြ်ဲစီးဆင္းမွာေနာ္

တို႔ .. တိုင္းျပည္လုပ္

သႀကၤန္စာေရာင္းသူ႔ေအာ္သံ ..။

တ႐ုတ္ေတြ ဒီတခါညံ့တယ္

က်ားႏွစ္မဟုတ္

မ်က္မျမင္ပုဏၰားေတြ

ဆင္စမ္းမဲ့ .. ဆင္ႏွစ္

ဟိုမွာၾကည့္စမ္း

ဓမၼနဲ႔လုပ္အား

ေပါင္းစပ္ထား .. စိမ္းစိုေနပါေရာ့လား

ေဟာ ... ဟုိမွာေတာ့

၂၀၁၀ ....

အေျပာင္းအလဲကို

အၿမီးမွာခ်ည္ထားတဲ့

ေႁမြတေကာင္

ပတ္ၾကားအက္ထဲဝင္သြားလို႔

ရွာဖို႔ႀကိဳးစားေနသူေတြနဲ႔

စည္ကားလို႔ေနာ္

ၿပီးေတာ့ .. သူတို႔က ..

မဲျပာအိုးထဲ

က်သြားတဲ့

ေျမေခြးေတြအေဖာ္ျပဳလို႔

ခ်စ္သူေရ

မင္းနဲ႔ငါေတာ့

မေျပာင္းလဲေၾကးေနာ္ ...

၂၀၁၀ ပဲျဖစ္ျဖစ္

လြန္သြားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ... ။ ။

× × ×

ၿငိမ္းလူ

အနီ အစိမ္း
ထူပိန္း႐ိုးမ
အလွေဗဒ
ေလာကအလွ ဆင္ပါေလ။ ။

ေမာင္လြမ္းဏီ
(႐ုိးမ ၃ တည္ေထာင္ျခင္း (၁၂) ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားတြင္ ရြတ္ဆုိေသာ ကဗ်ာျဖစ္သည္)

က်န္စစ္သား … ငါ့ကို ခိုးၿပီ

ရဲရင့္သက္ဇြဲ

၁။
ေန႔ေတြ ညေတြ
ေနေတြ လေတြ
တေရြ႕ေရြ႕တိုက္စား
လိႈက္စားလာတဲ့ ေဝဒနာမွာ
ဘာကို ယံုလို ့
ဘာေတြ ပံုအပ္ရမွာတဲ့လဲ ။


၂။
ဘယ္လိုေခတ္ဆိုးႀကီးပါလိမ့္
ေဟာဒီ အေမွာင္ထုထဲမွာပဲ
အေၾကာက္တရားနဲ ့ေခ်ာက္ခ်ားေနၾကေတာ့မွာလား
အေၾကာက္တရားနဲ ့ ေဖာက္ျပားသြားေတာ့မွာလား။
ဇာတ္တူသားစားတဲ့ လူတန္းစားတရပ္
အျမစ္ျဖတ္ဖို ့လိုၿပီ ။

မာယာမ်ားတဲ့ ကစားပြဲထဲ
ကံစမ္းမဲမ်ား ပါေလမလား
အေရာင္ေျပာင္းလြယ္တဲ့
ဦးေဆြးဆံေျမ႕ အမႈထမ္းလိုသူမ်ားရဲ႕
အလိုရမၼက္ဟာ
ၿပိဳကြဲပ်က္စီးျခင္းနဲ ့ အဆံုးသတ္ရလိမ့္မယ္။

၃။
ကံကိုယံုၿပီး ဆူးပံုမနင္းနဲ ့
ဆူးစူးတာပဲ ခံရမယ္။
အသက္ကို ဉာဏ္ေစာင့္တယ္
ေအာင္ပြဲနဲ ့အနာဂတ္ကို အမွန္တရားေစာင့္တယ္
အဲဒီၾကားက မင္းေစာလူးရဲ႕
က်န္စစ္သား ... ငါ့ကို ခိုးၿပီ ဆိုစကား
မင္းတို႔ႏႈတ္ဖ်ားက ထြက္က်လာရင္
မင္းတို႔ထိုက္နဲ ့ မင္းတို႔ကံ
ေခြးေသဝက္ေသ က်န္ခဲ့ေပေတာ့
အဖန္ဖန္အခါခါ ကၽြန္ျပဳခံၾကေပေတာ့။

၄။
အယုတ္ အလတ္ အျမတ္ မေရြး
သမိုင္းေပးတာဝန္အေရးကို
ကိုယ့္အေရးလိုေတြး
ႏွစ္ေထာင့္ရွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို
ဖ်က္သိမ္းေပး
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို
ဖ်က္သိမ္းေပး
ဖ်က္သိမ္းေပး ဖ်က္သိမ္းေပး အရာမ်ားစြာ
ေရႊဂံုတိုင္ ေၾကညာစာတမ္းသာ
တတိုင္းျပည္လံုးရဲ႕ အသက္ျဖစ္တယ္။ ။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာ ၁၄

အေမ ေလးဆယ့္ေျခာက္

လင္ကြန္းရဲ႕အေမ
သခင္ေအာင္ဆန္းရဲ႕အေမ
ထူးအိမ္သင္းရဲ႕အေမ
ေနဇာမ်ဳိးဝင္းရဲ႕အေမ
အေမေတြဆိုတာက ဘယ္လိုသားကိုမဆို
တိုင္းျပည္ဖ်က္ဖို႔ ေမြးခဲ့တာမဟုတ္
တိုင္းျပည္ေကာင္းဖို႔ ေမြးခဲ့ၾကတာပဲျဖစ္တယ္။

အရပ္သားရဲ႕အေမ
ဘုရားသားရဲ႕အေမ
တိုင္းရင္းသားရဲ႕အေမ
ေက်ာင္းသားရဲ႕အေမ
ရဲသားရဲ႕အေမ
သံလမ္းလုပ္သားရဲ႕အေမ
လယ္သမားရဲ႕အေမ
စစ္သားရဲ႕အေမ
သားအားလံုးရဲ႕အေမ
အေမတိုင္းက သားအတြက္ဆို
ရင္ဘတ္တျခမ္း အပုတ္ခံမယ္
ေကာင္းကင္က ၾကယ္တစ္လံုးကို သားနံမည္ထိုးဖို႔
ေခါင္းထဲက ဦးေႏွာက္ကိုထုတ္ၿပီး အသံုးခ်မယ္
သားအတြက္ဆို အေမဟာ
အရဲရင့္ဆံုးနဲ႔ အေၾကာက္တတ္ဆံုး “သူရဲေကာင္းျဖစ္တယ္”။

ဒါေပမဲ့ အေမရယ္
တစ္ခုေတာ့ အႀကံေပးခ်င္တယ္
သားေတြကို “ဆရာေကာင္း” ေ႐ြးေပးေစခ်င္တယ္
ဆရာမေကာင္းရင္
တိုင္းျပည္မွာ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ၊ ပညာ၊ ဥစၥာ ေညာင္းရမယ္
အေမ့မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနတယ္၊ ျမင္တယ္၊ ျမင္ရမယ္
အေမနဲ႔သား ရင္တစ္ခြင္မွာ ေအာင္ျမင္သြားပါေစ
ေမတၱာေတြပြား လြတ္လပ္ျခင္းတရားနဲ႔ ေပါင္းဆံုၾကပါေစ။ ။

× × ×


ေဒၚလွလွဝင္း (ခ) ေဒၚယမင္း ေမြးေန႔သို႔ …
ေစာေဝ
(ရမည္းသင္းေထာင္သား)
(20-Aug-2009)

ေခတ္တေခတ္ကို ထုဆစ္သူမ်ား

ရဲရင့္သက္ဇြဲ

ေဟာဒီ ဘဒၵကမၻာမွာ
အေျပာင္းလဲေတြက
ျမန္ဆန္လြန္းတယ္
တဖက္သက္ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ အေျခခံဥပေဒထဲက
အခြင့္အေရးကို ေခ်ာင္းေနတဲ့
သတၱဝါတို႔ရဲ႕ စိတ္အေျပာင္းအလဲက
ပိုျမန္လြန္းတယ္
ပိုၿပီး ရြ႔ံစရာေကာင္းတယ္…….။


ေတာမီးေလာင္တာ
ၾကာခဲ့ပါၿပီ
ေတာေၾကာင္ေတြမွာေတာ့
ျမင္ျမင္သမွ်ျဖတ္ဆီးဖို႔
ေယာက္ယက္ခတ္ေနပံုမ်ား
အသိေခါက္ခက္အဝင္နက္ေနရွာတဲ့
သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔
ဖ်က္ဆီးမဲ့ေဘးဟာ
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္နဲ႔အတူေရာက္လာမယ္ဆိုတာ
မသိရွာၾကဘူး……..။

ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြထဲ
ေမ်ာပါမေနခ်င္
ငါတို႔ရဲ႕လိုအင္ဆႏၵ
ငါတို႔တုိင္းျပည္စစ္ကၽြန္ဘဝ
လြတ္ေျမာက္ေရးသာ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ……။

ေသျခင္းတရားရဲ႕
အေငြ႔အသက္ေတြလႊမ္းၿခံဳေနတဲ့
အခန္းငယ္ေတြထဲက
ငါတို႔ရဲ႕သူရဲေကာင္းမ်ား
ေခတ္တေခတ္ကို
ထုဆစ္သူမ်ားျဖစ္တယ္ ……။

တပ္ဦးက ငါတို႔ သူရဲေကာင္း ရဲေဘာ္မ်ား
ေခတ္တေခတ္ကို
ထုဆစ္သူမ်ားျဖစ္တယ္။
ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ရဲ႕
စုတ္ခ်က္ ၾကမ္းၾကမ္းထဲမွာ
ကမၻာမေၾကတဲ့ တမ္းျခင္းေတြနဲ႔
ကမၻာမေၾကတဲ့ လြမ္းျခင္းေတြနဲ႔
ေခတ္တေခတ္ကို ထုဆစ္ေနဦးမယ္ … ။ ။

× × × × ×

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၁.၁၁.၂၀၀၉

ၿမဳိ႕ျပေဝဒနာ

ရဲရင့္သက္ဇြဲ

ကမၻာဦးရဲ႕ ေန႔လိုပဲ
အ႐ိုင္းဆန္ အ႐ိုးခံ ဖြဲ႕ေတးသီ
ေဝးကြာမႈရဲ႕ အတြင္းဆီမွာ
တေယာက္ရဲ႕ဒဏ္ရာ
အျပစ္အနာအဆာမ်ားကို
တေယာက္က
ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ လႊမ္းၿခံဳ
ဒီကမၻာမွာ လံုၿခံဳမယ္ထင္ခဲ့ၾက ………။

တယ္လီဖုန္းခြက္ထဲက
လွ်ံထြက္လာတဲ့ အသံဟာ
ဗံုးတလံုးလို ဝုန္းကနဲေပါက္ကြဲ
စိမ္းကားေသာ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားၾကားထဲ
စိမ္းလန္းေသာစကားမ်ား ေလာင္ကၽြမ္းပ်က္သုဥ္း
ေၾကကြဲျခင္းရာသီေတြရဲ႕ အခင္းအက်င္းအဆံုးမွာ
တမ္းတျခင္းက အာသာငမ္းငမ္း ……။

အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္
ဘယ္အရပ္မွာ ငါရပ္ရမလဲ
ကာလယႏၱရားႀကီးရဲ ့ ဝါးမ်ဳိမႈထဲ
ဘဝက တစ … တစ
က်ဳိးပဲ့ ေၾကမြ
ကံဇာတ္ဆရာအလိုက်ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး …..။
တေရြ႕ေရြ႕ ဆုတ္ခြါသြားတဲ့
ေႏြေႏွာင္းရက္မ်ားရဲ႕ ေနရာမွာ
ေဆာင္းေမွ်ာ္ရက္မ်ား အစားထိုးဝင္လာၾကၿပီ
ၿမဳိ႕ျပရဲဲ႕ ေဆာင္းခိုငွက္ေတြမွာေတာ့
အသိုက္အၿမံဳကို စြန္႔ခြာခဲ့ၾကေပါ့ …..။
× × × × ×

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
(ႏိုဝင္ဘာ ၃ ၊ ၂၀၀၉)

အမွန္တရားတို႔ ေမွာက္က်သြားခဲ့ၿပီးေနာက္

ဒီလမ္း ဒီစခန္းမွာ
ဘယ္သူက သူရဲေကာင္းလဲ
ဘယ္သူက ဗီလိန္လဲ
ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို
ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို
စြဲခ်က္တင္ရမွာတဲ့လဲ
႐ုိက္ခ်က္ကျပင္းတယ္။


ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကေနတဲ့
ေဟာဒီေျမဟာ
တို႔ပိုင္တဲ့ေျမ
အဲဒီေျမမွာ
လူသားျခင္းစာနာမႈ ဆိုတဲ့စကား
လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားတတ္သူတို႔ရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ား
ေဝါဟာရအသစ္မ်ားလား
ငါတို႔မွာ နာက်ည္းေၾကကြဲရေပါ့။

တကယ္ေတာ့
သူတို႔ သူမကို
အေသသတ္ခဲ့ၾကတယ္
သူမကို တခါသတ္တိုင္း
သူတို႔ ႏုိင္ငံတကာအလယ္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေသရတယ္။
တရားမွ်တမႈတို႔ ပ်က္သုဥ္းလာတဲ့အခါ
ကမၻာေျမဟာ နာက်င္ ဆြံ႕အ
ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ရေတာ့မဟုတ္ဘူး။

ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း
ဇာတ္သိမ္းက ဇာတ္နာလြန္းလွတယ္
အားႀကီးသူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္က်ဳိးၾကည့္မႈမွာ
တရားစီရင္ေရးကို ေစာင့္ေ႐ွာက္တဲ့
နတ္သမီးခမ်ာ
အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေရတိမ္နစ္ရရွာတယ္၊
ဆႏၵျပ၊ အစည္းအေဝး၊ ဆင္ဖိုစီယမ္၊ ကြန္းဖရန္႔စ္
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြၾကားမွာ
အျငင္းပြားစရာေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္။
တိုင္းျပည္ကေတာ့ ရင္ဘတ္စည္တီး
ေခတ္ႀကီးကေတာ့
အမွန္တရားတို႔ ေမွာက္က်သြားတဲ့အခါ
ေဝသာလီျပည္ ဘီလူးစီးသလိုပ။ ။

ေမွ်ာ္တလင့္လင့္

တိတ္ဆိတ္မႈ အရိပ္ေအာက္မွာ
ဆူညံတဲ့ ေၾကကြဲမႈေတြရွိတယ္
၀င္ကစြပ္ေကာင္တို႔ရဲ ့လွည့္စားမႈမွာ
ေဆာင္းညမ်ား မအိပ္ႏိုင္ မစားႏိုင္ရွာ
၀ဋ္နာ ကံနာ တခုလို
လေရာင္ေအာက္မွာ ။

အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ လက္ခံခဲ့ရတဲ့ ေ၀ဒနာ
နံ႐ိုးအၿပိဳင္းၿပိဳင္းမွာ တူညီတဲ့
ယံုၾကည္မႈေတြရွိတယ္
ေဟရာကလိုက္တပ္စ္ရဲ႕အာေဘာ္
(ျမစ္တျမစ္ထဲကို လူတေယာက္ႏွစ္ခါမဆင္းႏိုင္)
ငါ့ကို နဲနဲ ေအာ္ခြင့္ေပးပါ ။

ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ၾကၿပီး
ဘယ္လို ရွင္သန္ဖူးပြင့္ခဲ့ၾကရတယ္ဆိုတာ
ပုခံုးေပၚကတာ၀န္ေတြကို ၾကည့္လိုက္႐ံုနဲ႔
ေခတ္တခုလံုး ဆလိုက္ထိုးျပသလိုမ်ိဳး
တကြက္ၿပီး တကြက္
ငါ့မွာ ရင္သပ္႐ႈေမာ။

ေဆာင္းညမ်ားထဲမွာ
ေစြးေစြးနီတဲ့ေသြးမ်ား
ရဲရဲရင့္ရင့္ စီးဆင္းၾက
ရဲရဲရင့္ရင့္ သမိုင္းမွတ္တိုင္ စိုက္ထူၾက
စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားသြားသူမ်ားရဲ႕
နာနာၾကည္းၾကည္း ေရရြတ္သံမ်ား
ပဲ့တင္လိႈင္းခတ္ လႈပ္ရွား
ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေဆာင္းညမ်ားမွာ
ဘယ္သူေရ၊ ဘယ္၀ါေရ
ကယ္ပါ ကူပါ ငါ မေျပာလိုေတာ့ပါ
ဇြန္ပန္း႐ံုအနီး လွည္းဘီးနစ္ေနတာ
ရာစုတ၀က္တိုင္ခဲ့ေပါ့။ ။

ငါတုိ႔ဟာ အ႐ုိင္းအစုိင္းလား ...

အလိမ္အေကာက္ေပါင္းမ်ားစြာ ...
ေနေရာင္ လေရာင္ေအာက္ တလက္လက္
အေယာင္ေဆာင္ ညင္သာ

ေန႔မ်ား ညမ်ား ...
မီးလွ်ံအမုန္းေတြေအာက္ တေနရာ ...
ၾကင္နာျခင္း ယုယျခင္းေအာက္ တေနရာ ...
ဘဝ ဘဝခ်င္းထပ္ မေလာင္းဖုိ႔
ဆဲေရး ၿငီးတြား ေကာင္းခ်ီးေပးသံမ်ား
ေခါက္႐ုိးက်ဳိး ဆူညံ ...
သမုိင္းတေလ်ာက္ ဖုံးကြယ္မႈေအာက္က
ခက္ထန္မာေၾကာ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ
ငါတုိ႔ရဲ႕ သူရဲေကာင္းမ်ား စီးဆင္းခဲ့ရေပါ့ ...
မ်က္စိတဆုံးရဲ႕ မ်က္ကြယ္ရာ ေနရာ ...
မုိးကုတ္စက္ဝုိင္း သက္ေသမျပဳေတာ့တဲ့ ေနရာ ...
ငါ့ရင္ကုိခြဲ အေလးျပဳပါ၏ ...

ေမေမ ေရ .............
က်ေနာ္ ဆက္လက္စီးဆင္းပါရေစ ........


× × × × ×