စည္းဝိုင္းထဲက ႏိုင္ငံေရး
တူေမာင္ညိဳ။ ဇြန္လ ၂၉၊ ၂၀၁၀
(နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္ဆာလုပ္တဲ့ “ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း” ကေတာ့ တစ္စတစ္စ အသက္ဝင္လို႔ လာေနပါၿပီ။
မွတ္ပံုတင္ၿပီးတဲ့ ပါတီစုစုေပါင္းကလည္း (၃၃) ပါတီ ရွိလာေနပါၿပီ။ ဒီလိုမွတ္ပံုတင္ၾကတဲ့ပါတီေတြထဲမွာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ဖ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္က ကခ်င္ပါတီေတြကေတာ့ “တည္ေထာင္ခြင့္” လည္းမက်၊ “မွတ္ပံုတင္ခြင့္” လည္း မရေသးပါဘူး။ ဒီပံုအတုိင္းသာဆိုရင္ေတာ့ (နအဖ) စစ္အုပ္စုရဲ႕ “ပါတီစံု” ဆိုတာ ကခ်င္ပါတီေတြ မပါဝင္ရတဲ့ ပါတီစံုလို႔ ေျပာရေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ကယားပါတီ တည္ေထာင္တယ္/ မွတ္ပံုတင္တယ္လို႔လည္း မေတြ႔မိ မၾကားမိပါဘူး။
အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(NLD) ကိုေတာ့ “NLD ပါတီေဟာင္း” ဆိုၿပီး မစၥတာကပ္ကင္းဘဲ လာစဥ္က (နအဖ) ေျပာခြင့္ရ အာဏာပုိင္က ထည့္သြင္းေျပာဆိုသြားတာ ၾကားလုိက္ရပါတယ္။ တည္ေထာင္ခြင့္ေလွ်ာက္မယ့္ဒီခ်ဳပ္ထဲက “အပဲ့” ကို NLD ပါတီသစ္လို႔ ရည္ ရြယ္ခ်င္ပံုပါပဲ။ ဝံသာႏု NLD ပါတီ ဆိုတာလည္း မွတ္ပံုတင္ထားၿပီးပါၿပီ။
ဘယ္သူမွအတိအက်မေျပာႏုိင္တာ တစ္ခုရွိပါေသးတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဘယ္လ/ ဘယ္ေန႔ရက္မွာ က်င္းပမွာလဲ။ ဂ်င္ဝဘ္က (၁၀/၁၀/၁၀) တဲ့။ (တစည) ကေတာ့ “ေအာက္- ႏို- ဒီ” တစ္လလမွာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္တဲ့။ ခန္႔မွန္းေခ်ပဲ ေျပာႏုိင္ၾကတယ္။ ဘယ္သူမွ ေန႔ရက္အတိအက်မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားေရးဦးဝင္းႏုိင္ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၁၁ သုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းဖို႔ေျပာေနတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေန႔ရက္အတိအက်ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏုိင္ေရးထက္ ပိုလို႔အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုရွိပါေသးတယ္။
သမၼတအျဖစ္ဘယ္သူ႔ကိုတင္မလဲ။
ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဘယ္သူလုပ္မလဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကိုယ္တုိင္ ေျဖရမယ့္ေမးခြန္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက သက္တမ္းေစ့႐ုံတင္ မကဘူး၊ အိပ္စပုိင္ယားေတာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကိုင္ထားတဲ့ အာဏာနဲ႔တပ္ကို လက္လႊတ္လိုက္ရင္ ဘာျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဒီအသက္ဒီအရြယ္မွာ “အမ်ားဗိုလ္လူပင္စင္ယူ” ေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မယူဝံ့ပါဘူး။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ လုပ္ခ်င္သူေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေနာက္မွာ တန္းစီေနပါတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီကိစၥဟာ စစ္အုပ္စု ထိပ္သီးအာဏာပုိင္အသုိင္းအထဲက အဆံုးအျဖတ္အက်ဆံုး ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
“နံပတ္ဝမ္း” ဆိုတာ တစ္ေယာက္ထဲဘဲျဖစ္ရမယ္ မဟုတ္လား။ ေရွ႕က နံပတ္ဝမ္းက အုိမင္းလွၿပီ။ ေနာက္မွာ နံပတ္ဝမ္း အေလာင္း အလ်ာေတြ တန္းစီေနၿပီ။ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားေနရတာပါပဲ။ ဘယ္သူဘာျဖစ္လာမလဲဆိုတဲ့ ဒီပြဲရဲ႕အဆံုးအျဖတ္ကို ဘယ္သူမွ တိတိက်က်ေျပာႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အေျဖထြက္လာေတာ့မွသာ ေၾသာ္ ဒီလိုကိုးလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ၾကရမွာပါ။ ဒါကိုေတာ့ ေငြေရာင္ပိတ္ ကားေပၚမွာဆက္လက္ေစာင့္ၾကည့္ဖိုထားခဲ့ၾကပါစုိ႔။
အခုမွတ္ပံုတင္ပါတီေတြ လႈပ္ရွားလာေနၾကတယ္။ လႈပ္ရွားလိုက္ေတာ့ အသံေတြထြက္လာတယ္။ ထြက္လာတ့ဲအသံအမ်ားစုက မတရားဘူး၊ မညီမွ်ဘူး၊ မမွ်တဘူးဆိုတဲ့ အသံေတြပဲျဖစ္တယ္။ သူတို႔က အခုမွ စုကာစဖြဲ႔ကာစ ပါတီေတြဆိုေတာ့ ေငြေၾကး၊ စည္း႐ံုး ဖြဲ႔စည္းေရး၊ သြားေရးလာေရးစတဲ့ ဘက္ေပါင္းစံုမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိေနတယ္။ အမ်ားစုက အမတ္ေလာင္း (၁၀၀) ဝင္ေရြးႏုိင္မယ့္ အေျခအေန မရွိၾကဘူး။
သူတုိ႔ ပထမဆံုးႀကံဳရတာ ရက္ေပါင္း (၉၀) အတြင္း လူ (၁၀၀၀) သုိ႔မဟုတ္ (၅၀၀) ျပည့္မီေအာင္ စုေဆာင္းၾကဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုစုေဆာင္းေရးခရီးစဥ္မွာပဲ (စရဖ)ေထာက္လွမ္းေရး၊ (SB) ေထာက္လွမ္းေရးေတြက မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြ သြားေလရာမွာ လူလံုးျပေနၾကလုိ႔ မထိပ္သာမလန္႔သာျဖစ္ရတာေတြ၊ ရပ္ရြာျပည္သူမ်ားက စိုးရြံ႕ထိပ္လန္႔မႈေတြ ျဖစ္ရတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဝဖန္ေျပာဆိုေနတာ ၾကားေနရပါတယ္။
မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြကတခ်ဳိ႕က “ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ” ကို ၿပိဳင္ဘက္လုိ႔ သေဘာထားေၾကာင္း ေျပာသံလည္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ဒီလိုေျပာဆိုေနၾကတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီဘက္က ျပန္ေျပာသံ မၾကားရေသးပါဘူး။ မတူလို႔/ မမႈေလာက္လို႔ ျပန္မေျပာတာ လားေတာ့ မသိပါဘူး။ စစ္အုပ္စု အေမတူအေဖကြဲ (တစည) အကိုႀကီးက ႀကံ့ဖြံ႔ညီေလးကို ၿပိဳင္ဘက္လို သေဘာထားတယ္ လို႔ေျပာသံလည္း ၾကားရပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ညီေလး ပါတီဖြဲ႔တာက (မဆလ) ကေန (တစည) အျဖစ္ ဘဝေျပာင္းတာထက္ ပိုၿပီးေျဗာင္က်တယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ညီေလးက မွတ္ပံုတင္ပါတီအားလံုးထက္ ေခါင္းေရာ၊ ေျခေရာ၊ လက္ေရာ ကဲတဲ့သာတဲ့ အရွင္ေမြးေန႔ခ်င္းႀကီး လူလြန္မသား ညီေလးျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ႕အေမြခံေျချပဳပါတီျဖစ္တယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီအတြက္ လူ(၁၀၀၀) ရဖို႔ဆိုတာ ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏႊာရတာကမွ ခက္ေနပါလိမ့္ဦးမယ္။
ႀကံ့ဖြ႔ံက သူ႔အဖြဲ႔ဝင္အင္အား ၂၄ သန္း ေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ ထုတ္ေျပာဖူးတယ္။ ဒီပမာဏက တုိင္းျပည္လူဦးေရစုစုေပါင္း (၅၄ သန္းေက်ာ္)ရဲ႕ ၄၄ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔အဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြထဲမွာ ၃၅ ဒသမ ၆၆ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ထဲမွာ ၂၉ ဒသမ ၃၂ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ အလုပ္သမားထဲမွာ ၂၅ ဒသမ ၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္း အသီးသီးရွိတယ္လို႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္မွာ ႀကံ့ဖြံ႔က လုပ္တဲ့သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ႀကံ့ဖြံ႔ဌာနခ်ဳပ္တာဝန္ရွိသူ ေဒၚသိန္းသိန္းေက်ာ္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီစာရင္းက လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ ေက်ာ္က စာရင္းျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြထဲက ႀကံ့ဖြံ႔အင္အားေတြ မပါေသးဘူး။ အေဆာက္အဦး၊ ေငြေၾကး၊ စည္း႐ံုးဖြဲ႔စည္းမႈစတာေတြ မပါေသးဘူး။
ဒီေလာက္အထိ ကိုးကားျပရတာက ဒီကေန႔ မွတ္ပံုတင္ၾကတဲ့ပါတီေတြနဲ႔ (နအဖ) စစ္အုပ္စုတုိက္႐ုိက္အေျချပဳ အေမြခံႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ အေနအထားဟာ မိုးနဲ႔ေျမလို ကြာလွတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေစခ်င္လို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာကလည္း စစ္အုပ္စု စိတ္တုိင္းက် ေရးဆြဲအတည္ျပဳထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒစည္းဝိုင္းထဲမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြဆိုတာေတြကလည္း (နအဖ) စိတ္ႀကိဳက္ဖြဲ႔စည္းျပဌာန္းေပးထားတာေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလိုမတရားတဲ့ တစ္ဘက္သတ္က်လြန္းလွတဲ့ အေျခအေန အခ်က္အလက္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြအႏုိင္ရဖို႔ဆိုတာ ေဝးလြန္းလွပါတယ္။ မွတ္ပံုတင္ပါတီတစ္ခုက ေျပာေနသလို “လူထုတိုက္ပြဲပံုစံနဲဲ႔ ျဖတ္သန္းရမယ္” ဆိုတာေလာက္နဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။
ဒါ့အျပင္မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြရဲ႕ “သက္ေန” နဲ႔ ကံၾကမၼာဟာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒနဲ႔ သိန္းစိုးေကာ္မရွင္ရဲ႕ လက္ဝယ္မွာရွိေနတဲ့ အခ်က္ပါဘဲ။
မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြရဲ႕ “ျဖစ္- တည္- ပ်က္” ကို သိန္းစုိးေကာ္မရွင္က ျပဳျပင္စီရင္ဖန္တီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္မရွင္က “ျဖစ္” ဆိုရင္ “ျဖစ္” ရမယ္။ “တည္” ဆိုရင္ “တည္” ရမယ္။ “ပ်က္” ဆိုရင္ “ပ်က္” ရလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူေတြက ျငင္းပယ္လြန္ဆန္ဝံ့မွာလဲ။ “ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ အၿပီးအျပတ္ျဖစ္ရမည္” (Final & Conclusive) အာဏာကုန္ ေပးအပ္ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္တန္တိတ္။ ဘယ္သူအတန္႔တက္ဝံ့သလဲ။
ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ လက္ရွိအေနအထားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မရွင္းလင္းတာေတြ တရားမွ်တမႈမရွိတဲ့၊ တစ္ဖက္သတ္က်တဲ့ အေနအထားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြက ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္ျပန္တာ၊ မီဒီယာေတြမွာ ေျပာဆိုတာေတြၾကားေနရေပမယ့္ သိန္းစိုးေကာ္မရွင္က ဘာမွ် အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးတာမရွိပါဘူး။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ မစခင္ကပဲ မညီမွ်မႈေတြ၊ မတရားမႈေတြ၊ အႏုိင္ထက္က်င့္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတယ္ဆိုတာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္သက္သက္၊ သံသယသက္သက္မွ် မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြရဲ႕ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ေနပါၿပီ။
မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြေတာင္းဆိုေနတဲ့ လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ေလထဲမွာပဲ လြင့္ပ်ယ္သြားပါလိမ့္မယ္။
လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ျပန္လည္သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၅ ရပ္ ျပင္ဆင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ကို သမာသမတ္ရွိသူမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ခြန္ထြန္းဦး၊ စုိင္းညြန္႔လြင္၊ မင္းကိုႏုိင္၊ ကိုကိုႀကီးအပါအဝင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးလႊတ္ေပးေရးဆိုတဲ့ အဆင့္က စတင္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုအေျခခံေတြ အခ်က္အလက္ေတြ မရွိဘဲ။ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေငြကုန္လူပမ္းၿပီး ျပည္သူမ်က္မုန္းက်ိဳးတာပဲ အဖတ္တင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ (နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္္ဆာအတုိင္းသာ တစ္သေဝမတိမ္း ဆက္သြားၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီပဲ အႏုိင္ရပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာလည္း အရပ္ဝတ္လဲထားတဲ့ စစ္သားနဲ႔ ယူနီေဖာင္းဝတ္ထားတဲ့စစ္သားေတြရဲ႕ စကားေျပာဆိုင္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေနရာအခ်ိဳ႕မွာ အေရြးခ်ယ္ခံရမယ့္ မွတ္ပံုတင္ပါတီမ်ားက လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအဖို႔ကေတာ့ နတ္ကရာ ၾကည့္ေမာေနရမယ့္ကိန္းပဲ ဆိုက္ပါလိမ့္မယ္။
(နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္ဆာေအာက္မွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေရးေတာ့လုပ္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုလုပ္တဲ့ေနရမွာ စစ္အုပ္စု စိတ္တိုင္းက်ဆြဲေပးထားတဲ့ စည္းဝိုင္းထဲက ႏုိင္ငံေရးသာလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွျဖစ္လာႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီစည္းဝိုင္းထဲမွာ တဝဲလည္လည္ပဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အရပ္ဝတ္လဲထားတဲ့စစ္သားနဲ႔ ယူနီေဖာင္းဝတ္ထားတဲ့ စစ္သားအျပန္ အလွန္စကားမ်ားတာကို ထိုင္နားေထာင္ေနရပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ (နအဖ) စစ္အုပ္စုစိတ္တုိင္းၾက ေရးဆြဲထားတဲ့ စည္းဝိုင္းကိုေဖာက္ထြက္ရပါလိမ့္မယ္။ (နအဖ) စစ္အုပ္စုေရးဆြဲထားတဲ့ စည္းဝိုင္းထဲ ပိုမိုက်ယ္ဝန္းတဲ့၊ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈပိုမိုရွိၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစု အားလုံးပါဝင္ႏိုင္မယ့္၊ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္မယ့္ စည္းဝိုင္းသစ္ကို ေရးဆြဲဖန္တီးရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းကသာလွ်င္ ယေန႔ကာလအတြက္ အဓိကက်တဲ့ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ တိုက္ဖ်က္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႕က ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ “မစားေကာင္းတဲ့အသီး” ၊ “ဘဝပ်က္သြားမယ္” ဆိုၿပီး ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ေၾကာက္အား ပုိ႐ံုတင္မကဘူး၊ အျခားတက္ႂကြလႈပ္ရွားလိုသူေတြကိုပါ တဖက္လွည့္နဲ႔ တားျမစ္ေခ်ာက္လွန္႔တတ္ၾကပါေသးတယ္။ (နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္ဆာလုပ္ေပးတဲ့ စည္းဝိုင္းထဲကႏုိင္ငံေရးပဲ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ အႏၱရာယ္ခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းႏုိင္မယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာဝံ့သလဲ။
ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခ သဲေသာင္ေျမေပၚမွာ အပန္းေျဖလမ္းေလွ်ာက္တာမွ မဟုတ္တာ။
(နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္ဆာလုပ္တဲ့ “ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း” ကေတာ့ တစ္စတစ္စ အသက္ဝင္လို႔ လာေနပါၿပီ။
မွတ္ပံုတင္ၿပီးတဲ့ ပါတီစုစုေပါင္းကလည္း (၃၃) ပါတီ ရွိလာေနပါၿပီ။ ဒီလိုမွတ္ပံုတင္ၾကတဲ့ပါတီေတြထဲမွာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ဖ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္က ကခ်င္ပါတီေတြကေတာ့ “တည္ေထာင္ခြင့္” လည္းမက်၊ “မွတ္ပံုတင္ခြင့္” လည္း မရေသးပါဘူး။ ဒီပံုအတုိင္းသာဆိုရင္ေတာ့ (နအဖ) စစ္အုပ္စုရဲ႕ “ပါတီစံု” ဆိုတာ ကခ်င္ပါတီေတြ မပါဝင္ရတဲ့ ပါတီစံုလို႔ ေျပာရေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ကယားပါတီ တည္ေထာင္တယ္/ မွတ္ပံုတင္တယ္လို႔လည္း မေတြ႔မိ မၾကားမိပါဘူး။
အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(NLD) ကိုေတာ့ “NLD ပါတီေဟာင္း” ဆိုၿပီး မစၥတာကပ္ကင္းဘဲ လာစဥ္က (နအဖ) ေျပာခြင့္ရ အာဏာပုိင္က ထည့္သြင္းေျပာဆိုသြားတာ ၾကားလုိက္ရပါတယ္။ တည္ေထာင္ခြင့္ေလွ်ာက္မယ့္ဒီခ်ဳပ္ထဲက “အပဲ့” ကို NLD ပါတီသစ္လို႔ ရည္ ရြယ္ခ်င္ပံုပါပဲ။ ဝံသာႏု NLD ပါတီ ဆိုတာလည္း မွတ္ပံုတင္ထားၿပီးပါၿပီ။
ဘယ္သူမွအတိအက်မေျပာႏုိင္တာ တစ္ခုရွိပါေသးတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဘယ္လ/ ဘယ္ေန႔ရက္မွာ က်င္းပမွာလဲ။ ဂ်င္ဝဘ္က (၁၀/၁၀/၁၀) တဲ့။ (တစည) ကေတာ့ “ေအာက္- ႏို- ဒီ” တစ္လလမွာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္တဲ့။ ခန္႔မွန္းေခ်ပဲ ေျပာႏုိင္ၾကတယ္။ ဘယ္သူမွ ေန႔ရက္အတိအက်မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားေရးဦးဝင္းႏုိင္ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၁၁ သုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းဖို႔ေျပာေနတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေန႔ရက္အတိအက်ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏုိင္ေရးထက္ ပိုလို႔အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုရွိပါေသးတယ္။
သမၼတအျဖစ္ဘယ္သူ႔ကိုတင္မလဲ။
ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဘယ္သူလုပ္မလဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကိုယ္တုိင္ ေျဖရမယ့္ေမးခြန္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက သက္တမ္းေစ့႐ုံတင္ မကဘူး၊ အိပ္စပုိင္ယားေတာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကိုင္ထားတဲ့ အာဏာနဲ႔တပ္ကို လက္လႊတ္လိုက္ရင္ ဘာျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဒီအသက္ဒီအရြယ္မွာ “အမ်ားဗိုလ္လူပင္စင္ယူ” ေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မယူဝံ့ပါဘူး။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ လုပ္ခ်င္သူေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေနာက္မွာ တန္းစီေနပါတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီကိစၥဟာ စစ္အုပ္စု ထိပ္သီးအာဏာပုိင္အသုိင္းအထဲက အဆံုးအျဖတ္အက်ဆံုး ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
“နံပတ္ဝမ္း” ဆိုတာ တစ္ေယာက္ထဲဘဲျဖစ္ရမယ္ မဟုတ္လား။ ေရွ႕က နံပတ္ဝမ္းက အုိမင္းလွၿပီ။ ေနာက္မွာ နံပတ္ဝမ္း အေလာင္း အလ်ာေတြ တန္းစီေနၿပီ။ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားေနရတာပါပဲ။ ဘယ္သူဘာျဖစ္လာမလဲဆိုတဲ့ ဒီပြဲရဲ႕အဆံုးအျဖတ္ကို ဘယ္သူမွ တိတိက်က်ေျပာႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အေျဖထြက္လာေတာ့မွသာ ေၾသာ္ ဒီလိုကိုးလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ၾကရမွာပါ။ ဒါကိုေတာ့ ေငြေရာင္ပိတ္ ကားေပၚမွာဆက္လက္ေစာင့္ၾကည့္ဖိုထားခဲ့ၾကပါစုိ႔။
အခုမွတ္ပံုတင္ပါတီေတြ လႈပ္ရွားလာေနၾကတယ္။ လႈပ္ရွားလိုက္ေတာ့ အသံေတြထြက္လာတယ္။ ထြက္လာတ့ဲအသံအမ်ားစုက မတရားဘူး၊ မညီမွ်ဘူး၊ မမွ်တဘူးဆိုတဲ့ အသံေတြပဲျဖစ္တယ္။ သူတို႔က အခုမွ စုကာစဖြဲ႔ကာစ ပါတီေတြဆိုေတာ့ ေငြေၾကး၊ စည္း႐ံုး ဖြဲ႔စည္းေရး၊ သြားေရးလာေရးစတဲ့ ဘက္ေပါင္းစံုမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိေနတယ္။ အမ်ားစုက အမတ္ေလာင္း (၁၀၀) ဝင္ေရြးႏုိင္မယ့္ အေျခအေန မရွိၾကဘူး။
သူတုိ႔ ပထမဆံုးႀကံဳရတာ ရက္ေပါင္း (၉၀) အတြင္း လူ (၁၀၀၀) သုိ႔မဟုတ္ (၅၀၀) ျပည့္မီေအာင္ စုေဆာင္းၾကဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုစုေဆာင္းေရးခရီးစဥ္မွာပဲ (စရဖ)ေထာက္လွမ္းေရး၊ (SB) ေထာက္လွမ္းေရးေတြက မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြ သြားေလရာမွာ လူလံုးျပေနၾကလုိ႔ မထိပ္သာမလန္႔သာျဖစ္ရတာေတြ၊ ရပ္ရြာျပည္သူမ်ားက စိုးရြံ႕ထိပ္လန္႔မႈေတြ ျဖစ္ရတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဝဖန္ေျပာဆိုေနတာ ၾကားေနရပါတယ္။
မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြကတခ်ဳိ႕က “ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ” ကို ၿပိဳင္ဘက္လုိ႔ သေဘာထားေၾကာင္း ေျပာသံလည္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ဒီလိုေျပာဆိုေနၾကတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီဘက္က ျပန္ေျပာသံ မၾကားရေသးပါဘူး။ မတူလို႔/ မမႈေလာက္လို႔ ျပန္မေျပာတာ လားေတာ့ မသိပါဘူး။ စစ္အုပ္စု အေမတူအေဖကြဲ (တစည) အကိုႀကီးက ႀကံ့ဖြံ႔ညီေလးကို ၿပိဳင္ဘက္လို သေဘာထားတယ္ လို႔ေျပာသံလည္း ၾကားရပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ညီေလး ပါတီဖြဲ႔တာက (မဆလ) ကေန (တစည) အျဖစ္ ဘဝေျပာင္းတာထက္ ပိုၿပီးေျဗာင္က်တယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ညီေလးက မွတ္ပံုတင္ပါတီအားလံုးထက္ ေခါင္းေရာ၊ ေျခေရာ၊ လက္ေရာ ကဲတဲ့သာတဲ့ အရွင္ေမြးေန႔ခ်င္းႀကီး လူလြန္မသား ညီေလးျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ႕အေမြခံေျချပဳပါတီျဖစ္တယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီအတြက္ လူ(၁၀၀၀) ရဖို႔ဆိုတာ ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏႊာရတာကမွ ခက္ေနပါလိမ့္ဦးမယ္။
ႀကံ့ဖြ႔ံက သူ႔အဖြဲ႔ဝင္အင္အား ၂၄ သန္း ေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ ထုတ္ေျပာဖူးတယ္။ ဒီပမာဏက တုိင္းျပည္လူဦးေရစုစုေပါင္း (၅၄ သန္းေက်ာ္)ရဲ႕ ၄၄ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔အဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြထဲမွာ ၃၅ ဒသမ ၆၆ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ထဲမွာ ၂၉ ဒသမ ၃၂ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ အလုပ္သမားထဲမွာ ၂၅ ဒသမ ၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္း အသီးသီးရွိတယ္လို႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္မွာ ႀကံ့ဖြံ႔က လုပ္တဲ့သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ႀကံ့ဖြံ႔ဌာနခ်ဳပ္တာဝန္ရွိသူ ေဒၚသိန္းသိန္းေက်ာ္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီစာရင္းက လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ ေက်ာ္က စာရင္းျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြထဲက ႀကံ့ဖြံ႔အင္အားေတြ မပါေသးဘူး။ အေဆာက္အဦး၊ ေငြေၾကး၊ စည္း႐ံုးဖြဲ႔စည္းမႈစတာေတြ မပါေသးဘူး။
ဒီေလာက္အထိ ကိုးကားျပရတာက ဒီကေန႔ မွတ္ပံုတင္ၾကတဲ့ပါတီေတြနဲ႔ (နအဖ) စစ္အုပ္စုတုိက္႐ုိက္အေျချပဳ အေမြခံႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ အေနအထားဟာ မိုးနဲ႔ေျမလို ကြာလွတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေစခ်င္လို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာကလည္း စစ္အုပ္စု စိတ္တုိင္းက် ေရးဆြဲအတည္ျပဳထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒစည္းဝိုင္းထဲမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြဆိုတာေတြကလည္း (နအဖ) စိတ္ႀကိဳက္ဖြဲ႔စည္းျပဌာန္းေပးထားတာေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလိုမတရားတဲ့ တစ္ဘက္သတ္က်လြန္းလွတဲ့ အေျခအေန အခ်က္အလက္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြအႏုိင္ရဖို႔ဆိုတာ ေဝးလြန္းလွပါတယ္။ မွတ္ပံုတင္ပါတီတစ္ခုက ေျပာေနသလို “လူထုတိုက္ပြဲပံုစံနဲဲ႔ ျဖတ္သန္းရမယ္” ဆိုတာေလာက္နဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။
ဒါ့အျပင္မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြရဲ႕ “သက္ေန” နဲ႔ ကံၾကမၼာဟာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒနဲ႔ သိန္းစိုးေကာ္မရွင္ရဲ႕ လက္ဝယ္မွာရွိေနတဲ့ အခ်က္ပါဘဲ။
မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြရဲ႕ “ျဖစ္- တည္- ပ်က္” ကို သိန္းစုိးေကာ္မရွင္က ျပဳျပင္စီရင္ဖန္တီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္မရွင္က “ျဖစ္” ဆိုရင္ “ျဖစ္” ရမယ္။ “တည္” ဆိုရင္ “တည္” ရမယ္။ “ပ်က္” ဆိုရင္ “ပ်က္” ရလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူေတြက ျငင္းပယ္လြန္ဆန္ဝံ့မွာလဲ။ “ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ အၿပီးအျပတ္ျဖစ္ရမည္” (Final & Conclusive) အာဏာကုန္ ေပးအပ္ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္တန္တိတ္။ ဘယ္သူအတန္႔တက္ဝံ့သလဲ။
ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ လက္ရွိအေနအထားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မရွင္းလင္းတာေတြ တရားမွ်တမႈမရွိတဲ့၊ တစ္ဖက္သတ္က်တဲ့ အေနအထားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြက ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္ျပန္တာ၊ မီဒီယာေတြမွာ ေျပာဆိုတာေတြၾကားေနရေပမယ့္ သိန္းစိုးေကာ္မရွင္က ဘာမွ် အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးတာမရွိပါဘူး။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ မစခင္ကပဲ မညီမွ်မႈေတြ၊ မတရားမႈေတြ၊ အႏုိင္ထက္က်င့္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတယ္ဆိုတာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္သက္သက္၊ သံသယသက္သက္မွ် မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြရဲ႕ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ေနပါၿပီ။
မွတ္ပံုတင္ပါတီေတြေတာင္းဆိုေနတဲ့ လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ေလထဲမွာပဲ လြင့္ပ်ယ္သြားပါလိမ့္မယ္။
လြတ္လပ္ၿပီးတရားမွ်တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ျပန္လည္သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၅ ရပ္ ျပင္ဆင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ကို သမာသမတ္ရွိသူမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ခြန္ထြန္းဦး၊ စုိင္းညြန္႔လြင္၊ မင္းကိုႏုိင္၊ ကိုကိုႀကီးအပါအဝင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးလႊတ္ေပးေရးဆိုတဲ့ အဆင့္က စတင္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုအေျခခံေတြ အခ်က္အလက္ေတြ မရွိဘဲ။ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေငြကုန္လူပမ္းၿပီး ျပည္သူမ်က္မုန္းက်ိဳးတာပဲ အဖတ္တင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ (နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္္ဆာအတုိင္းသာ တစ္သေဝမတိမ္း ဆက္သြားၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီပဲ အႏုိင္ရပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာလည္း အရပ္ဝတ္လဲထားတဲ့ စစ္သားနဲ႔ ယူနီေဖာင္းဝတ္ထားတဲ့စစ္သားေတြရဲ႕ စကားေျပာဆိုင္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေနရာအခ်ိဳ႕မွာ အေရြးခ်ယ္ခံရမယ့္ မွတ္ပံုတင္ပါတီမ်ားက လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအဖို႔ကေတာ့ နတ္ကရာ ၾကည့္ေမာေနရမယ့္ကိန္းပဲ ဆိုက္ပါလိမ့္မယ္။
(နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္ဆာေအာက္မွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေရးေတာ့လုပ္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုလုပ္တဲ့ေနရမွာ စစ္အုပ္စု စိတ္တိုင္းက်ဆြဲေပးထားတဲ့ စည္းဝိုင္းထဲက ႏုိင္ငံေရးသာလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွျဖစ္လာႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီစည္းဝိုင္းထဲမွာ တဝဲလည္လည္ပဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အရပ္ဝတ္လဲထားတဲ့စစ္သားနဲ႔ ယူနီေဖာင္းဝတ္ထားတဲ့ စစ္သားအျပန္ အလွန္စကားမ်ားတာကို ထိုင္နားေထာင္ေနရပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ (နအဖ) စစ္အုပ္စုစိတ္တုိင္းၾက ေရးဆြဲထားတဲ့ စည္းဝိုင္းကိုေဖာက္ထြက္ရပါလိမ့္မယ္။ (နအဖ) စစ္အုပ္စုေရးဆြဲထားတဲ့ စည္းဝိုင္းထဲ ပိုမိုက်ယ္ဝန္းတဲ့၊ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈပိုမိုရွိၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစု အားလုံးပါဝင္ႏိုင္မယ့္၊ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္မယ့္ စည္းဝိုင္းသစ္ကို ေရးဆြဲဖန္တီးရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းကသာလွ်င္ ယေန႔ကာလအတြက္ အဓိကက်တဲ့ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ တိုက္ဖ်က္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႕က ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ “မစားေကာင္းတဲ့အသီး” ၊ “ဘဝပ်က္သြားမယ္” ဆိုၿပီး ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ေၾကာက္အား ပုိ႐ံုတင္မကဘူး၊ အျခားတက္ႂကြလႈပ္ရွားလိုသူေတြကိုပါ တဖက္လွည့္နဲ႔ တားျမစ္ေခ်ာက္လွန္႔တတ္ၾကပါေသးတယ္။ (နအဖ) စစ္အုပ္စု စပြန္ဆာလုပ္ေပးတဲ့ စည္းဝိုင္းထဲကႏုိင္ငံေရးပဲ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ အႏၱရာယ္ခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းႏုိင္မယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာဝံ့သလဲ။
ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခ သဲေသာင္ေျမေပၚမွာ အပန္းေျဖလမ္းေလွ်ာက္တာမွ မဟုတ္တာ။
(တူေမာင္ညိဳ)
၂၀၁၀ ဇြန္
No comments:
Post a Comment