အာဏာအတြက္ အာဃာတမုန္တိုင္း
ေကတီဦး။ ႏုိဝင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၀၈
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ရန္ကုန္တိုင္းနဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္း ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသေတြမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂) ရက္ေန႔က ဆိုးဆိုးရြားရြား၊ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းႀကီးကိုေတာ့ တကမၻာလံုးက သိခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေပါင္းတသိန္းခြဲေလာက္ ေသေက်ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး လူသန္းနဲ႔ခ်ီ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္၊ ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္၊ စီးပြားဥစၥာပစၥည္းေတြ ဆံုး႐ႈံးမႈျဖစ္ခဲ့ၾကရတာမို႔ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအားလံုး အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ၿပီး စိတ္ႏွလံုး ညႇဳိးႏြမ္းခဲ့ၾကရပါတယ္၊။ ဒါကို ကမၻာကသိၾကလို႔လဲ ဝိုင္းဝန္းကူညီခဲ့ၾကတယ္။ ေဖးမခဲ့ၾကတယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္းေတြမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေတြနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီ နာဂစ္မုန္တိုင္းလိုပဲ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္နွလံုးကို အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ေစၿပီး ေၾကကြဲဝမ္းနည္းေစခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ မုန္တိုင္းတခု ျမန္မာျပည္ထဲမွာ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ နိုဝင္ဘာလထဲမွာ တိုက္ခတ္ခဲ့ေသးတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကမၻာႀကီးက ဘယ္ေလာက္သိႏုိင္ခဲ့သလဲဆိုတာ မေျပာနိုင္ပါဘူး။ အဲဒီမုန္တိုင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္မွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဆီက ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြႏိုးၾကားသူေတြအေပၚ အၿငႇဳိးတႀကီး တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ အာဃာတမုန္တိုင္းၾကီးပါပဲ။
ႏိုဝင္ဘာလ တလလံုးလိုလိုပါပဲ။ အေစာပိုင္းမွာ တနွစ္ေက်ာ္ၾကာ အေၾကာင္းမဲ့ ဖမ္းဆီးထားခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့ၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ အမႈေတြကို လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနေတြကို အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာ ေထာင္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ယခင့္ယခင္တုန္းက တရားခံျဖစ္သြားေသာ ေရွ႕ေနဆိုတာ ၾကားသာၾကားဖူးခဲ့ၿပီး မႀကံဳဖူးခဲ့ဘူး။ ျမန္မာစစ္အစိုးရလက္ထက္မွာေတာ့ ဒါဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ။ ေရွ႕ေနေတြကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာဟာ စစ္အစိုးရက နိုင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ စီမံကိန္းခ် ဖိႏွိပ္မႈရဲ႕ အစပါ။
ေရွ႕ေနေတြကို အရင္ဆံုး ျဖဳတ္ထုတ္ ေထာင္ခ်ၿပီးမွ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္း ေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏုိင္နဲ႔ အဖြဲ႔ကို တရား႐ုံးကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳတယ္လို႔ မတရားစြပ္စြဲၿပီး ေထာင္ ၆ လ ခ်ကာ မအူပင္ေထာင္ကို ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျပာင္းေရႊပစ္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ မ်က္ကြယ္၊ မိသားစုေတြရဲ႕ မ်က္ကြယ္၊ တ၇ား႐ုံးမွာမဟုတ္ဘဲ ႀကီးေလးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြကို ခ်မ်တ္ခဲ့တယ္။ ခ်မ်တ္လိုက္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကလဲ တရားလက္လြတ္၊ လူသားခ်င္းမစာမနာ၊ အၾကင္နာတရား ဆိတ္သုဥ္း၊ အမုန္းတရားကို ေရွ႕တန္းတင္၊ ေသခ်င္သလိုသာ ေသၾကေစဆိုတဲ့ သေဘာထားမ်ဳိးနဲ႔ တေယာက္တေယာက္ကို ခ်လိုက္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္က ၆၅ ႏွစ္စီတဲ့။ တကယ္ပဲ အျပစ္ရွိၾကတယ္ ဆိုၾကပါဦးေတာ့၊ ျဖစ္သင့္တာက အမ်ားဆံုးျပစ္ဒဏ္ထဲမွာ အနည္းငယ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေတြ အက်ဳိးဝင္ၿပီး တေပါင္းတစီးထဲသာ က်ခံေစရမွာပါ။ အခုေတာ့ ျပစ္ဒဏ္တိုင္း အတြက္ တသီးတျခားစီ က်ခံေစခဲ့တယ္။ အမႈေတြကလဲ ႀကံဖန္လုပ္ႀကံလီဆယ္ထားတဲ့ အမႈ ေတြ။ ဒါတင္မကပါ။ ၈၈ အုပ္စုတခုလံုးကို ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္ေထာင္မွာမထားေတာ့ဘဲ မိဘ ေဆြမ်ဳိးမ်ားနဲ႔ ေဝးကြာလွတဲ့ ျမန္မာျပည္ အစြန္အဖ်ားက အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီ လူစုခြဲ ပို႔ပစ္ခဲ့ျပန္တယ္။
ထို႔နည္းအတူပါပဲ၊ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဂမၻီရနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္သံဃာေတာ္ေတြကိုလဲ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ် မွတ္ခဲ့ျပန္တယ္။ အရွင္ဂမၻီရကိုခ်မွတ္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္က ၆၈ နွစ္တဲ့။ ဒါဟာ အမ်ားျပည္သူအက်ဳိး အတြက္ ေမတၱာပို႔ခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္တပါးအေပၚ ရက္စက္စြာ ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ပါပဲ။ အျခား ေသာ ထိပ္တန္း နိုင္ငံေရးတက္ႂကြႏုိးၾကားသူ ရာဂဏန္းေလာက္ကိုလဲ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ အသီးသီးနဲ႔အတူ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အစြန္အဖ်ားေဒသေတြဆီကိုပို႔တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကိုပါ ေနာက္ဆက္တြဲ ခ်မွတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ဆက္တိုက္ က်ဴးလြန္ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပို႔တဲ့အခါမွာလဲ မိသားစု ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကုိ လံုးဝ အေၾကာင္းၾကားသိရွိေစျခင္းမရွိ။ သူတို႔ပို႔ခ်င္သလို ပို႔မယ္၊ စီမံ ခ်င္သလို စီမံမယ္၊ တို႔လုပ္ခ်င္သလို လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒလက္လြတ္၊ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳ၊ ထင္ရာစိုင္းၿပီး ႐ိုင္းခ်င္တိုင္း႐ိုင္းေနတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာျဖင့္ သမ႐ိုးက်သေဘာမ်ဳိးကို မေဆာင္ေတာ့ဘဲ အၿငႇိဳးအေတး အာဃာတကို အေျခခံေနတဲ့ သေဘာမ်ဳိး သာျဖစ္လို႔ ဒီလုပ္ရပ္ကို အာဃာတမုန္တိုင္းလို႔ပဲ ေခၚဆိုပါရေစ။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဒီမိုကေရစီလိုလားသူေတြဟာ ဘာအျပစ္မွ လုပ္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုမင္းကိုႏုိင္ဦးေဆာင္တဲ့ ၈၈ အုပ္စုက ေလာင္စာဆီေစ်းတက္လို႔ အမ်ား ျပည္သူေတြရဲ႕ သြားလာ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္စရိတ္စကေတြ တက္သြားတဲ့အခါ ဘတ္စ္ကားခ ႀကီးျမင့္မႈေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး လမ္းမေပၚထြက္ လမ္းေလွ်ာက္႐ံုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္ဂမၻီရနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြကလဲ စားဝတ္ေနေရးေျပလည္ေရး၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားမ်ား လႊတ္ေပးေရးအတြက္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ၾက႐ံုမွ် သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဤမွ်ႀကီးေလးလွတဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားလွစြာေသာ ေထာင္ ဒဏ္ေတြကို ေပးအပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ စဥ္းစား၍မရႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ျပည္သူလူထု အားလံုးက ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ဒီလုပ္ရပ္အေပၚ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္ေတြရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ အေျခခံ အခြင့္အေရးအတြက္ ပါးစပ္နဲ႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾက႐ံုမွ်ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပါးစပ္ပဲပါတဲ့ လူကို ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ငါတို႔ရဲ႕ အာဏာကို မထိပါးနဲ႔၊ ထိပါးလာရင္ ဒီလို ခံရမယ္လို႔ တမင္သက္သက္ အာဏာျပ ထင္တိုင္းက်ဲၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာပါပဲ။ ဒီလို အၿငႇဳိး အေတးေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြသူေတြအေပၚ အာဃာတမုန္တိုင္းဆင္ေနတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရက ၂၀၁၀ ခု ေရြးေကာက္ပြဲကို တရားမွ်တစြာ လုပ္မယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ယံုၾကည္ၾကရမွာ လဲ။ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္ဆိုတာလဲ ျမန္မာနဲ႔ ကမၻာကို လိမ္လည္ဖို႔ ႀကဳိးစားမႈ အစီအစဥ္ႀကီးတရပ္သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားသည္ထက္ ထင္ရွားေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ အင္အားျပင္းျပင္း၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ဖိနွိပ္မႈမုန္တိုင္းအရွိန္ေၾကာင့္ နိုင္ငံေရးသမား မိသားစုေတြ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကရတယ္ဆိုတာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕က နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ အင္းစိန္ေတာရ ေထာင္ဘူးဝကို လာၾကည့္ရင္ သိျမင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အာဃာတမုန္တိုင္းရဲ႕ ဗဟိုခ်က္မျဖစ္တဲ့ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ေရွ႕မွာ ေထာင္ခ်ခံရၿပီးေနာက္ ဘယ္အရပ္ ဘယ္ ေဒသသို႔ အပို႔ခံရမွန္းမသိလို႔ သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အသက္ ၈၀ ဝန္းက်င္ အေမေတြ၊ သမီး ေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အေဖေတြ၊ အေဖေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ သားသမီးေတြ၊ အစ္ကိုေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ ႏွမေလးေတြ၊ ခင္ပြန္းေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ ဇနီးသည္ေတြကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ဇနီးသည္ေတြဆိုရင္ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာနဲ႔။ တခ်ဳိ႕လဲ ရင္ခြင္ပိုက္ကေလးငယ္ကို လက္ဆြဲလို႔။ သူတို႔အားလုံးဟာ မုန္တိုင္းနဲ႔အတူ လြင့္ပါၿပီး ဘယ္ကိုပို႔လို႔ ဘယ္ကိုေရာက္သြားမွန္း မသိရတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြကို နံနက္မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ သတင္းၾကားရႏိုးႏိုးနဲ႔ ေစာင့္စားရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနၾကရတယ္။ ကိုယ့္သား၊ ကိုယ့္သမီး၊ ကိုယ့္အစ္ကို၊ ကိုယ့္ေမာင္၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းကို ျမင္ေတြ႔ရႏိုးႏိုး ေစာင့္စားရင္းနဲ႔ ေထာင္ဘူးဝေရွ႕မွာ ထမင္းထုပ္ကေလး ဆြဲသူ လဲ ဆြဲလို႔။ ေသာက္ေရသန္႔ဗူးေလးကိုင္ရင္း ဟိုအရိပ္ ခိုရေတာ့မလို၊ ဒီအရိပ္မွာ နားရေတာ့မလို။ ၿပီးေတာ့ ဟိုသတင္းက အမွန္လား။ ဒီသတင္းက အတည္လား။ ဘာမွ ေရေရရာရာမရွိလွတဲ့ အေျခအေနၾကားမွာ သိပ္ကို ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၾကပါၿပီ။
ဒီအေျခအေနအမွန္ကို ကမၻာတဝွမ္းက ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ သိႏုိင္ၾကားႏိုင္သလဲေတာ့ မသိနိုင္ပါ။ ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕က အင္းစိန္ေတာရမွာေတာ့ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ အာဃာတမုန္တိုင္းႀကီးဟာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း၊ ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆက္လက္တိုက္ခတ္ေနဆဲပါ။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ရန္ကုန္တိုင္းနဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္း ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသေတြမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂) ရက္ေန႔က ဆိုးဆိုးရြားရြား၊ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းႀကီးကိုေတာ့ တကမၻာလံုးက သိခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေပါင္းတသိန္းခြဲေလာက္ ေသေက်ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး လူသန္းနဲ႔ခ်ီ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္၊ ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္၊ စီးပြားဥစၥာပစၥည္းေတြ ဆံုး႐ႈံးမႈျဖစ္ခဲ့ၾကရတာမို႔ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအားလံုး အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ၿပီး စိတ္ႏွလံုး ညႇဳိးႏြမ္းခဲ့ၾကရပါတယ္၊။ ဒါကို ကမၻာကသိၾကလို႔လဲ ဝိုင္းဝန္းကူညီခဲ့ၾကတယ္။ ေဖးမခဲ့ၾကတယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္းေတြမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေတြနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီ နာဂစ္မုန္တိုင္းလိုပဲ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္နွလံုးကို အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ေစၿပီး ေၾကကြဲဝမ္းနည္းေစခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္ မုန္တိုင္းတခု ျမန္မာျပည္ထဲမွာ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ နိုဝင္ဘာလထဲမွာ တိုက္ခတ္ခဲ့ေသးတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကမၻာႀကီးက ဘယ္ေလာက္သိႏုိင္ခဲ့သလဲဆိုတာ မေျပာနိုင္ပါဘူး။ အဲဒီမုန္တိုင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္မွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဆီက ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြႏိုးၾကားသူေတြအေပၚ အၿငႇဳိးတႀကီး တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ အာဃာတမုန္တိုင္းၾကီးပါပဲ။
ႏိုဝင္ဘာလ တလလံုးလိုလိုပါပဲ။ အေစာပိုင္းမွာ တနွစ္ေက်ာ္ၾကာ အေၾကာင္းမဲ့ ဖမ္းဆီးထားခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့ၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ အမႈေတြကို လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနေတြကို အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာ ေထာင္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ယခင့္ယခင္တုန္းက တရားခံျဖစ္သြားေသာ ေရွ႕ေနဆိုတာ ၾကားသာၾကားဖူးခဲ့ၿပီး မႀကံဳဖူးခဲ့ဘူး။ ျမန္မာစစ္အစိုးရလက္ထက္မွာေတာ့ ဒါဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ။ ေရွ႕ေနေတြကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာဟာ စစ္အစိုးရက နိုင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ စီမံကိန္းခ် ဖိႏွိပ္မႈရဲ႕ အစပါ။
ေရွ႕ေနေတြကို အရင္ဆံုး ျဖဳတ္ထုတ္ ေထာင္ခ်ၿပီးမွ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္း ေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏုိင္နဲ႔ အဖြဲ႔ကို တရား႐ုံးကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳတယ္လို႔ မတရားစြပ္စြဲၿပီး ေထာင္ ၆ လ ခ်ကာ မအူပင္ေထာင္ကို ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျပာင္းေရႊပစ္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ မ်က္ကြယ္၊ မိသားစုေတြရဲ႕ မ်က္ကြယ္၊ တ၇ား႐ုံးမွာမဟုတ္ဘဲ ႀကီးေလးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြကို ခ်မ်တ္ခဲ့တယ္။ ခ်မ်တ္လိုက္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကလဲ တရားလက္လြတ္၊ လူသားခ်င္းမစာမနာ၊ အၾကင္နာတရား ဆိတ္သုဥ္း၊ အမုန္းတရားကို ေရွ႕တန္းတင္၊ ေသခ်င္သလိုသာ ေသၾကေစဆိုတဲ့ သေဘာထားမ်ဳိးနဲ႔ တေယာက္တေယာက္ကို ခ်လိုက္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္က ၆၅ ႏွစ္စီတဲ့။ တကယ္ပဲ အျပစ္ရွိၾကတယ္ ဆိုၾကပါဦးေတာ့၊ ျဖစ္သင့္တာက အမ်ားဆံုးျပစ္ဒဏ္ထဲမွာ အနည္းငယ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေတြ အက်ဳိးဝင္ၿပီး တေပါင္းတစီးထဲသာ က်ခံေစရမွာပါ။ အခုေတာ့ ျပစ္ဒဏ္တိုင္း အတြက္ တသီးတျခားစီ က်ခံေစခဲ့တယ္။ အမႈေတြကလဲ ႀကံဖန္လုပ္ႀကံလီဆယ္ထားတဲ့ အမႈ ေတြ။ ဒါတင္မကပါ။ ၈၈ အုပ္စုတခုလံုးကို ရန္ကုန္၊ အင္းစိန္ေထာင္မွာမထားေတာ့ဘဲ မိဘ ေဆြမ်ဳိးမ်ားနဲ႔ ေဝးကြာလွတဲ့ ျမန္မာျပည္ အစြန္အဖ်ားက အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီ လူစုခြဲ ပို႔ပစ္ခဲ့ျပန္တယ္။
ထို႔နည္းအတူပါပဲ၊ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဂမၻီရနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္သံဃာေတာ္ေတြကိုလဲ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ် မွတ္ခဲ့ျပန္တယ္။ အရွင္ဂမၻီရကိုခ်မွတ္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္က ၆၈ နွစ္တဲ့။ ဒါဟာ အမ်ားျပည္သူအက်ဳိး အတြက္ ေမတၱာပို႔ခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္တပါးအေပၚ ရက္စက္စြာ ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ပါပဲ။ အျခား ေသာ ထိပ္တန္း နိုင္ငံေရးတက္ႂကြႏုိးၾကားသူ ရာဂဏန္းေလာက္ကိုလဲ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ အသီးသီးနဲ႔အတူ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အစြန္အဖ်ားေဒသေတြဆီကိုပို႔တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကိုပါ ေနာက္ဆက္တြဲ ခ်မွတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ဆက္တိုက္ က်ဴးလြန္ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပို႔တဲ့အခါမွာလဲ မိသားစု ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကုိ လံုးဝ အေၾကာင္းၾကားသိရွိေစျခင္းမရွိ။ သူတို႔ပို႔ခ်င္သလို ပို႔မယ္၊ စီမံ ခ်င္သလို စီမံမယ္၊ တို႔လုပ္ခ်င္သလို လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒလက္လြတ္၊ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳ၊ ထင္ရာစိုင္းၿပီး ႐ိုင္းခ်င္တိုင္း႐ိုင္းေနတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာျဖင့္ သမ႐ိုးက်သေဘာမ်ဳိးကို မေဆာင္ေတာ့ဘဲ အၿငႇိဳးအေတး အာဃာတကို အေျခခံေနတဲ့ သေဘာမ်ဳိး သာျဖစ္လို႔ ဒီလုပ္ရပ္ကို အာဃာတမုန္တိုင္းလို႔ပဲ ေခၚဆိုပါရေစ။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဒီမိုကေရစီလိုလားသူေတြဟာ ဘာအျပစ္မွ လုပ္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုမင္းကိုႏုိင္ဦးေဆာင္တဲ့ ၈၈ အုပ္စုက ေလာင္စာဆီေစ်းတက္လို႔ အမ်ား ျပည္သူေတြရဲ႕ သြားလာ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္စရိတ္စကေတြ တက္သြားတဲ့အခါ ဘတ္စ္ကားခ ႀကီးျမင့္မႈေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး လမ္းမေပၚထြက္ လမ္းေလွ်ာက္႐ံုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္ဂမၻီရနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြကလဲ စားဝတ္ေနေရးေျပလည္ေရး၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားမ်ား လႊတ္ေပးေရးအတြက္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ၾက႐ံုမွ် သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဤမွ်ႀကီးေလးလွတဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားလွစြာေသာ ေထာင္ ဒဏ္ေတြကို ေပးအပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ စဥ္းစား၍မရႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ျပည္သူလူထု အားလံုးက ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ဒီလုပ္ရပ္အေပၚ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္ေတြရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ အေျခခံ အခြင့္အေရးအတြက္ ပါးစပ္နဲ႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾက႐ံုမွ်ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပါးစပ္ပဲပါတဲ့ လူကို ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြက ငါတို႔ရဲ႕ အာဏာကို မထိပါးနဲ႔၊ ထိပါးလာရင္ ဒီလို ခံရမယ္လို႔ တမင္သက္သက္ အာဏာျပ ထင္တိုင္းက်ဲၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာပါပဲ။ ဒီလို အၿငႇဳိး အေတးေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြသူေတြအေပၚ အာဃာတမုန္တိုင္းဆင္ေနတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရက ၂၀၁၀ ခု ေရြးေကာက္ပြဲကို တရားမွ်တစြာ လုပ္မယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ယံုၾကည္ၾကရမွာ လဲ။ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္ဆိုတာလဲ ျမန္မာနဲ႔ ကမၻာကို လိမ္လည္ဖို႔ ႀကဳိးစားမႈ အစီအစဥ္ႀကီးတရပ္သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားသည္ထက္ ထင္ရွားေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ အင္အားျပင္းျပင္း၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ဖိနွိပ္မႈမုန္တိုင္းအရွိန္ေၾကာင့္ နိုင္ငံေရးသမား မိသားစုေတြ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကရတယ္ဆိုတာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕က နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ အင္းစိန္ေတာရ ေထာင္ဘူးဝကို လာၾကည့္ရင္ သိျမင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အာဃာတမုန္တိုင္းရဲ႕ ဗဟိုခ်က္မျဖစ္တဲ့ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ေရွ႕မွာ ေထာင္ခ်ခံရၿပီးေနာက္ ဘယ္အရပ္ ဘယ္ ေဒသသို႔ အပို႔ခံရမွန္းမသိလို႔ သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အသက္ ၈၀ ဝန္းက်င္ အေမေတြ၊ သမီး ေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အေဖေတြ၊ အေဖေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ သားသမီးေတြ၊ အစ္ကိုေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ ႏွမေလးေတြ၊ ခင္ပြန္းေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ ဇနီးသည္ေတြကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ဇနီးသည္ေတြဆိုရင္ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာနဲ႔။ တခ်ဳိ႕လဲ ရင္ခြင္ပိုက္ကေလးငယ္ကို လက္ဆြဲလို႔။ သူတို႔အားလုံးဟာ မုန္တိုင္းနဲ႔အတူ လြင့္ပါၿပီး ဘယ္ကိုပို႔လို႔ ဘယ္ကိုေရာက္သြားမွန္း မသိရတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြကို နံနက္မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ သတင္းၾကားရႏိုးႏိုးနဲ႔ ေစာင့္စားရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနၾကရတယ္။ ကိုယ့္သား၊ ကိုယ့္သမီး၊ ကိုယ့္အစ္ကို၊ ကိုယ့္ေမာင္၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းကို ျမင္ေတြ႔ရႏိုးႏိုး ေစာင့္စားရင္းနဲ႔ ေထာင္ဘူးဝေရွ႕မွာ ထမင္းထုပ္ကေလး ဆြဲသူ လဲ ဆြဲလို႔။ ေသာက္ေရသန္႔ဗူးေလးကိုင္ရင္း ဟိုအရိပ္ ခိုရေတာ့မလို၊ ဒီအရိပ္မွာ နားရေတာ့မလို။ ၿပီးေတာ့ ဟိုသတင္းက အမွန္လား။ ဒီသတင္းက အတည္လား။ ဘာမွ ေရေရရာရာမရွိလွတဲ့ အေျခအေနၾကားမွာ သိပ္ကို ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၾကပါၿပီ။
ဒီအေျခအေနအမွန္ကို ကမၻာတဝွမ္းက ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ သိႏုိင္ၾကားႏိုင္သလဲေတာ့ မသိနိုင္ပါ။ ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕က အင္းစိန္ေတာရမွာေတာ့ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ အာဃာတမုန္တိုင္းႀကီးဟာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း၊ ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆက္လက္တိုက္ခတ္ေနဆဲပါ။
No comments:
Post a Comment