အျခားတစ္ဖက္ကေန ရွာၾကည့္ပါဦး

၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို (နအဖ)သတင္းစာေတြက “ဒိတ္ေအာက္သြားၿပီ”လို႔ ေရးသည္။ ယခု (ကို)ေအာင္သူၿငိမ္းက “ခံစစ္ေသ”လို႔ ေရးသည္။ မာနယ္ပေလာက်ဆံုးသြားတာကိုပင္ သင္ခန္းစာယူဖို႔ ေျပာေနသည္။ ေရးတဲ့သူသာကြဲသည္၊ အာေဘာ္က အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ အႏွစ္သာရက ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို စြန္႔လႊတ္ခုိင္းၾကတာျဖစ္သည္။

ဒိတ္ေအာက္တယ္လို႔ေျပာေျပာ၊ ခံစစ္ေသလို႔ပဲဆိုဆို ယခုလိုေျပာေနေရးေနၾကရတာကပင္ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္၏ အသက္ဓါတ္နဲ႔ သန္စြမ္းခုိင္မာမႈကို အသိအမွတ္ျပဳေနရတာပဲမဟုတ္ပါလား။ ေျပာေနၾကသလိုသာ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ဖ်က္သိမ္းႏုိင္ခဲ့ရင္ (နဝတ-နအဖ)စစ္အစုိးရ လက္ခေမာင္းခတ္ေနခဲ့မွာ ၾကာလွေပါ့။ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေမလ (၂၇) ရက္ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ကိုဖ်က္သိမ္းဖို႔ (နဝတ-နအဖ)စစ္အစုိးရက မီးကုန္ယမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာပါ။ ဘာျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။ တည္ရွိေနတဲ့ ျပႆနာေျပလည္မသြားတဲ့အျပင္ ျပႆနာသစ္ေတြသာ တရစ္ၿပီးတရစ္ ထပ္တက္လာခဲ့တယ္မဟုတ္ပါလား။ နက္႐ႈိင္းက်ယ္ျပန္႔လာေနခဲ့တယ္မဟုတ္ပါလား။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ျပႆနာအားလံုးကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္ပါ့မလား။

“၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္သာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး၏ ဗဟုိခ်က္မ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံျပႆနာမ်ား ေျပလည္သြားဖြယ္ရာ လမ္းေၾကာင္းအျဖစ္ မျမင္မိေသးပါ” ဟု ေအာင္သူၿငိမ္းက ဖြင့္ဟဝန္ခံထားသည္။

ဘာေၾကာင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုမွ တဖက္သတ္ စြန္႔လႊတ္ခုိင္းေနၾကရတာလဲ။ လမ္းျပေျမပံုကို စြန္႔လႊတ္ပါလို႔ ေျပာၾကပါလား။ (NLD) က အေလ်ာ့မေပးလို႔၊ အေလ်ာ့ေပးလိုက္ရင္ ျပႆနာေျပလည္သြားလိမ့္မယ္လို႔ စဥ္းစားတာဟာ မူမဲ့တဲ့ စဥ္းစားနည္းျဖစ္သည္။ အညံ့ခံအေလ်ာ့ေပးျခင္းျဖစ္သည္။

ျပႆနာမွန္သမွ် ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး စားပြဲဝိုင္းေပၚတြင္ တင္ၿပီး အေပးအယူ အေလ်ာ့အတင္း ျပဳလုပ္ၾကရမည္သာျဖစ္သည္။ စားပြဲဝိုင္းေပၚမေရာက္ခင္ ႀကိဳတင္အေလ်ာ့ေပးခုိင္းေနျခင္း၊ စြန္႔လႊတ္ခုိင္းေနျခင္းမ်ားမွာ တရားမွ်တမႈမရွိပါ။ နည္းလမ္းမက်ပါ။ ပိတ္ ၄ ပိတ္ စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္းေၾကညာလွ်င္ ေတြ႔မည္ဟုေျပာျခင္းမွာ အက်ပ္ကိုင္ျခင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာကိုလွည့္စားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

မာနယ္ပေလာစခန္းနဲ႔ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဟာ အႏွစ္သာရအရ မတူညီတဲ့ ကိစၥ ၂ ရပ္၊ အေျခအေန ၂ ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါကို မ်ဥ္းၿပိဳင္ထားၿပီး သံုးသပ္လို႔မရပါ၊ ေကာက္ခ်က္ဆြဲလို႔မရႏုိင္ပါ။ မာနယ္ပေလာသည္ စစ္ေရးအေျခခံစခန္းတခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဆံုးရံႈးသြားတဲ့ မာနယ္ပေလာစခန္း ျပန္ေပးပါလို႔ ဘယ္သူကမွ ေတာင္းဆိုတာမၾကားမိပါ။ ထို႔အတူ ႏုိင္ငံတကာကလည္း ျပန္ေပးပါလို႔ ေျပာသံမၾကားပါ။ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဆိုသည္မွာ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုုးရ၏ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားအရ က်င္းပေပးခဲ့သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွ ရရွိလာသည့္ တရားဝင္ရလဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဟာ (NLD) တဖြဲ႔ထဲနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ေနတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ လူထုဆီက တစံုတရာ မဲအေရအတြက္ရခဲ့တဲ့ ပါတီေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ပါသည္။ (NLD) ကို လူထုမဲေတြ စုပံုေပးခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ေမးစရာလိုေသးလို႔လား။

(NLD) ကို အားမလိုအားမရ ျဖစ္ရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဆိုတာကို လက္ခံပါသည္။

ဘယ္လိုပဲ အရည္ဆန္ၿပီး ေျပာင္းေရႊ႕ေနပါေစ ႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုး ႏုိင္ငံေရးအာဏာသည္ (န၀တ-နအဖ) စစ္အစုိးရလက္ထဲတြင္သာ ရွိေနပါသည္။ ဘယ္ကိုမွ် ေျပာင္းေ႐ႊ႕မသြားပါ။ ယင္းအာဏာျဖင့္ အတိုက္အခံဟူသမွ်၊ လႈပ္ရွားမႈမွန္သမွ်ကုိ ဖိႏွိပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေခ်မႈန္းေနျခင္းျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတိုက္ပြဲ အဓိကမ်က္ႏွာစာသည္ ၁၉၉၀ မတိုင္ခင္က ေတာတြင္းမွာ (လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲ) တည္ရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၉၀ ေမလ (၂၇) ရက္ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္လာပါသည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္သည္ (န၀တ-နအဖ) စစ္အစိုးရအဖို႔ အဓိကထား တိုက္ဖ်က္ပစ္ရမည့္ အခ်က္အခ်ာကိစၥ ျဖစ္လာပါသည္။ သုိ႔အတြက္ (န၀တ-နအဖ) စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္တုိက္ဖ်က္ေရးကို အဓိကထား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ဒီကေန႔အထိ လုပ္ေဆာင္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။

သို႔ပါ၍ က်ေနာ္တို႔အေနျဖင့္ (နအဖ) စစ္အစိုးရနဲ႔ ႏွစ္ကိုယ္တစ္္စိတ္လုပ္ၿပီး ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ဖ်က္သိမ္းေရးဘက္တြင္ ပါဝင္မလား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ (NLD) ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈဘက္မွ တစိတ္တည္းတဝမ္းတည္းေနၿပီး ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ခုခံကာကြယ္မလားဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ၾကရပါလိမ့္မည္။ ယင္းကသာ “ရပ္တည္ခ်က္ျပႆနာ” ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းရပ္တည္ခ်က္ရွိမွသာ ၂၀၁၀ ကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

အခုေတာ့ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ခံစစ္ေသလို႔ ျမင္ေနသည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ပါလားလို႔ မတိုက္တြန္းရဲဘူး။ အားလံုးစုဆံုႏုိင္မယ့္ ဗဟုိခ်က္ကလည္း ေပ်ာက္ေနသည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း ေျပလည္ေရးလမ္းေၾကာင္းအျဖစ္ မျမင္မိေသးပါဟုဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ခက္ေနၿပီ။ မိုးေမွာင္က်ၿပီး ထြက္လမ္းဘယ္မျမင္ဆိုသလို ျဖစ္ေနၿပီ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၂၀၁၀ ကို ျဖတ္သန္းႏုိင္ဖို႔ “ေအာလ္တာေနးတစ္”တစ္ခုေတာ့ အျခားတစ္ဖက္ကေန ရွာၾကည့္ပါဦး။

x x x x x

တူေမာင္ညိဳ
(၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁၉ ရက္ )