ဖတ္မိမွတ္မိသမွ် ဥပေဒအပိုင္းအစမ်ား (၆)
ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖၚျပထားသည့္အတုိင္း စုံစမ္းေထာက္လွမ္းရန္ အခြင့္ေပးျခင္းခံရေသာ ရဲအရာရွိ (သုိ႔မဟုတ္) တရား႐ုံးမွ သင့္သည္ထင္ျမင္ေသာ တစုံတဦးသည္ ၎တုိ႔စုံစမ္းေထာက္လွမ္းသည့္ ေတြ႔ရွိခ်က္ကို တရား႐ုံးေတာ္သုိ႔ ျပန္လည္တင္ျပေသာအခါတြင္ တရား႐ုံးသည္ ယခုအဆင့္တြင္မွသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၀၄(၁) အရလည္းေကာင္း၊ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္ (၄၂၉) အရလည္းေကာင္း ျပစ္မႈတစုံတရာကို အေရးယူသည့္ ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ အမႈကို အေရးယူေဆာင္ရြက္ရန္ လုံေလာက္သည့္ အေၾကာင္းရွိသည္ဟု ထင္ျမင္လွ်င္၊ ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒ ဒုတိယဇယားတြင္ ျပဌာန္းထားသည့္အတိုင္း သမၼန္စာထုတ္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားလွ်င္ သမၼန္စာထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားပါက ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) သည္ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားေလသည္။ ထုိသို႔ တရား႐ုံးမွ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးလုိက္သည့္ အခါတြင္မွသာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု စြပ္စြဲျခင္းခံရသူတုိ႔ကို ဝရမ္းျပသ ဖမ္းဆီးခြင့္ရွိေပသည္။
သုိ႔ရာတြင္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒက ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ရမည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္မွန္ေသာ္လည္း တရားသူႀကီးက ၎၏ ဆင္ျခင္တုံတရားအရ အမႈအသီးသီး၏ အေၾကာင္းျခင္းရာအေျခအေနတို႔ကို ေထာက္၍ စြပ္စြဲခံရသူကို တရား႐ုံးေတာ္သို႔ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမျပဳဘဲ လာေရာက္အမႈရင္ဆုိင္ႏိုင္ရန္ ဖမ္းဝရမ္းအစား သမၼန္စာကိုလည္း ထုတ္ဆင့္ေပးႏိုင္ေပသည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔အမႈကို ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ေတာင္ပိုင္းတရား႐ုံးတြင္ ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆုိေသာအခါတြင္ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအးမွ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထား တရားစြဲဆိုေနသည့္အခ်ိန္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကိုလည္း လက္ထိပ္တန္းလန္းျဖင့္ တရား႐ုံး တရားသူႀကီးေရွ႕ေမွာက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ထားသည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္၊ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္အဆင့္ဆင့္ကို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ေပၚေပါက္လ်က္ရွိေပသည္။
အမွန္အတုိင္းဝန္ခံရပါလွ်င္ ထုိအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္ေနျဖင့္ အထက္ေဖၚျပပါ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိထားျခင္းမရွိေသးေပ။ ယခုမွသာ ျပန္လည္ေလ့လာဖတ္႐ႈ သိရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။ အမႈတခုကို တရား႐ုံးတစ္႐ုံးသို႔ စြဲဆုိတင္ပို႔ စစ္ေဆးၾကေသာအခါတြင္ ဥပေဒျပႆနာႏွင့္ အေၾကာင္းျခင္းရာ ျပႆနာဟူ၍ ျပႆနာႏွစ္ရပ္ကို ရင္ဆုိင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကို အမႈစတင္မစစ္ေဆးမီ တရား႐ုံးအခ်ဳပ္တြင္ ခုခံကာကြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းအျဖစ္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးခြင့္ ရေသာအခါတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္သည္ အေၾကာင္းျခင္းရာျပႆနာမ်ားကိုသာ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးမိသည္။
ကိုတင္ဝင္းအေနျဖင့္ တရားစြဲဆိုသည့္ ကဗ်ာမ်ားသည္ ၎ကိုယ္တိုင္ ေရးသားသည္မွန္ေသာ္လည္း အမ်ားျပည္သူသို႔ ထုတ္ေဖၚျဖန္႔ခ်ီျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ မိခင္ပါတီျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ က်င္းပေပးေလ့ရွိေသာ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးအခါသမယ အခမ္းအနားပြဲမ်ားတြင္ နံရံကပ္စာေစာင္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ေပးပို႔ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ရည္ရြယ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းကဗ်ာစာရြက္ႏွစ္ရြက္ ကိုညီညီမင္းေနအိမ္ ေရာက္ရွိေနရသည္မွာလည္း ကိုညီညီမင္းအေနျဖင့္ ကိုတင္ဝင္းေရးသားေသာ ကဗ်ာစာသားမ်ားကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လြန္းအားႀကီးသျဖင့္သာ သိမ္းဆည္းထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းတုိ႔ကို အဓိကထား ခုခံကာကြယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးျဖစ္ေလသည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ဖမ္းဆီးခံရပုံခ်င္း မတူညီသကဲ့သို႔ စစ္ေၾကာေရးလုပ္သည့္ ေနရာမွာလည္း မတူညီေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။ ကိုညီညီမင္းကို ရန္ကုန္တုိင္းရဲ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ (ရန္ကုန္တိုင္းစုေပါင္းတရား႐ုံးအေပၚထပ္) ထ.လ.ရ (ႏိုင္) မွ ဖမ္းဆီးစစ္ေၾကာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုညီညီမင္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားလည္း လုပ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ကိုတင္ဝင္းကိုမူ ၿမိဳ႕နယ္ရဲအခ်ဳပ္တြင္သာ ထားရွိျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ရသည့္ ပထမဆုံးအမႈျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္။ တရားခြင္တြင္ ကိုယ္စားလွယ္လႊဲစာတင္သည့္ အခ်ိန္ကတည္းကပင္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနေပသည္။ ၎အမႈစစ္ေဆးမည္ကို လာေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဝင္မ်ားကလည္း တရား႐ုံးအေပါက္ဝတြင္ ေစာင့္ဆုိင္းၾကည့္႐ႈေနၾကျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္ပုံအနက္ဝတ္ ေခါင္းေပါင္းေဆာင္းထားေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ တရားခြင္ေရွ႕တြင္ ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ဆိုသည့္အတုိင္း တရားခြင္မွ ထြက္ေျပးခ်င္သည့္ စိတ္ကို မနဲမ်ဳိသိပ္ထားရေပသည္။
ပထမဆုံး ႐ုံးခ်ိန္းရက္တြင္ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအး လာေရာက္အစစ္ခံမည္ဆုိေသာ္လည္း ၿမိဳ႕နယ္ဥပေဒအရာရွိက အမႈတြဲ မေလ့လာရေသးဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္လည္း အမႈတြဲေလ့လာခ်င္ပါေသးသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္လည္းေကာင္း တရား႐ုံးသို႔ တင္ျပၾကရာ တရား႐ုံးမွ အမႈမစစ္ေဆးေသးဘဲ ေနာက္တပတ္သို႔ ႐ုံးခ်ိန္းခ်ိန္းဆိုလိုက္ေလသည္။
×××××
(ဆက္လက္ေရးသားပါအုံးမည္)
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလွ်က္-
ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
(၂၂.၇.၂၀၀၉)
ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖၚျပထားသည့္အတုိင္း စုံစမ္းေထာက္လွမ္းရန္ အခြင့္ေပးျခင္းခံရေသာ ရဲအရာရွိ (သုိ႔မဟုတ္) တရား႐ုံးမွ သင့္သည္ထင္ျမင္ေသာ တစုံတဦးသည္ ၎တုိ႔စုံစမ္းေထာက္လွမ္းသည့္ ေတြ႔ရွိခ်က္ကို တရား႐ုံးေတာ္သုိ႔ ျပန္လည္တင္ျပေသာအခါတြင္ တရား႐ုံးသည္ ယခုအဆင့္တြင္မွသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထုံးဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၀၄(၁) အရလည္းေကာင္း၊ တရား႐ုံးမ်ားလက္စြဲ အပိုဒ္ (၄၂၉) အရလည္းေကာင္း ျပစ္မႈတစုံတရာကို အေရးယူသည့္ ရာဇဝတ္တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္ အမႈကို အေရးယူေဆာင္ရြက္ရန္ လုံေလာက္သည့္ အေၾကာင္းရွိသည္ဟု ထင္ျမင္လွ်င္၊ ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒ ဒုတိယဇယားတြင္ ျပဌာန္းထားသည့္အတိုင္း သမၼန္စာထုတ္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားလွ်င္ သမၼန္စာထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားပါက ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) သည္ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားေလသည္။ ထုိသို႔ တရား႐ုံးမွ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ဆင့္ေပးလုိက္သည့္ အခါတြင္မွသာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု စြပ္စြဲျခင္းခံရသူတုိ႔ကို ဝရမ္းျပသ ဖမ္းဆီးခြင့္ရွိေပသည္။
သုိ႔ရာတြင္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထုံးဥပေဒက ဝရမ္းထုတ္ဆင့္ရမည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္မွန္ေသာ္လည္း တရားသူႀကီးက ၎၏ ဆင္ျခင္တုံတရားအရ အမႈအသီးသီး၏ အေၾကာင္းျခင္းရာအေျခအေနတို႔ကို ေထာက္၍ စြပ္စြဲခံရသူကို တရား႐ုံးေတာ္သို႔ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမျပဳဘဲ လာေရာက္အမႈရင္ဆုိင္ႏိုင္ရန္ ဖမ္းဝရမ္းအစား သမၼန္စာကိုလည္း ထုတ္ဆင့္ေပးႏိုင္ေပသည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔အမႈကို ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ေတာင္ပိုင္းတရား႐ုံးတြင္ ျပစ္မႈဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆုိေသာအခါတြင္ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအးမွ ဦးတုိက္ေလွ်ာက္ထား တရားစြဲဆိုေနသည့္အခ်ိန္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကိုလည္း လက္ထိပ္တန္းလန္းျဖင့္ တရား႐ုံး တရားသူႀကီးေရွ႕ေမွာက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ထားသည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္၊ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္အဆင့္ဆင့္ကို လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ေပၚေပါက္လ်က္ရွိေပသည္။
အမွန္အတုိင္းဝန္ခံရပါလွ်င္ ထုိအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္ေနျဖင့္ အထက္ေဖၚျပပါ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိထားျခင္းမရွိေသးေပ။ ယခုမွသာ ျပန္လည္ေလ့လာဖတ္႐ႈ သိရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။ အမႈတခုကို တရား႐ုံးတစ္႐ုံးသို႔ စြဲဆုိတင္ပို႔ စစ္ေဆးၾကေသာအခါတြင္ ဥပေဒျပႆနာႏွင့္ အေၾကာင္းျခင္းရာ ျပႆနာဟူ၍ ျပႆနာႏွစ္ရပ္ကို ရင္ဆုိင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတုိ႔ကို အမႈစတင္မစစ္ေဆးမီ တရား႐ုံးအခ်ဳပ္တြင္ ခုခံကာကြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းအျဖစ္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးခြင့္ ရေသာအခါတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္သည္ အေၾကာင္းျခင္းရာျပႆနာမ်ားကိုသာ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးမိသည္။
ကိုတင္ဝင္းအေနျဖင့္ တရားစြဲဆိုသည့္ ကဗ်ာမ်ားသည္ ၎ကိုယ္တိုင္ ေရးသားသည္မွန္ေသာ္လည္း အမ်ားျပည္သူသို႔ ထုတ္ေဖၚျဖန္႔ခ်ီျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ မိခင္ပါတီျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ က်င္းပေပးေလ့ရွိေသာ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးအခါသမယ အခမ္းအနားပြဲမ်ားတြင္ နံရံကပ္စာေစာင္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ေပးပို႔ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ရည္ရြယ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းကဗ်ာစာရြက္ႏွစ္ရြက္ ကိုညီညီမင္းေနအိမ္ ေရာက္ရွိေနရသည္မွာလည္း ကိုညီညီမင္းအေနျဖင့္ ကိုတင္ဝင္းေရးသားေသာ ကဗ်ာစာသားမ်ားကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လြန္းအားႀကီးသျဖင့္သာ သိမ္းဆည္းထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းတုိ႔ကို အဓိကထား ခုခံကာကြယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးျဖစ္ေလသည္။
ကိုတင္ဝင္းႏွင့္ ကိုညီညီမင္းတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ဖမ္းဆီးခံရပုံခ်င္း မတူညီသကဲ့သို႔ စစ္ေၾကာေရးလုပ္သည့္ ေနရာမွာလည္း မတူညီေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။ ကိုညီညီမင္းကို ရန္ကုန္တုိင္းရဲ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ (ရန္ကုန္တိုင္းစုေပါင္းတရား႐ုံးအေပၚထပ္) ထ.လ.ရ (ႏိုင္) မွ ဖမ္းဆီးစစ္ေၾကာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုညီညီမင္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားလည္း လုပ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ကိုတင္ဝင္းကိုမူ ၿမိဳ႕နယ္ရဲအခ်ဳပ္တြင္သာ ထားရွိျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ရသည့္ ပထမဆုံးအမႈျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္။ တရားခြင္တြင္ ကိုယ္စားလွယ္လႊဲစာတင္သည့္ အခ်ိန္ကတည္းကပင္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနေပသည္။ ၎အမႈစစ္ေဆးမည္ကို လာေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဝင္မ်ားကလည္း တရား႐ုံးအေပါက္ဝတြင္ ေစာင့္ဆုိင္းၾကည့္႐ႈေနၾကျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္ပုံအနက္ဝတ္ ေခါင္းေပါင္းေဆာင္းထားေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ တရားခြင္ေရွ႕တြင္ ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ဆိုသည့္အတုိင္း တရားခြင္မွ ထြက္ေျပးခ်င္သည့္ စိတ္ကို မနဲမ်ဳိသိပ္ထားရေပသည္။
ပထမဆုံး ႐ုံးခ်ိန္းရက္တြင္ တရားလုိ ဒုရဲမွဴး တင္ေမာင္ေအး လာေရာက္အစစ္ခံမည္ဆုိေသာ္လည္း ၿမိဳ႕နယ္ဥပေဒအရာရွိက အမႈတြဲ မေလ့လာရေသးဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္လည္း အမႈတြဲေလ့လာခ်င္ပါေသးသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္လည္းေကာင္း တရား႐ုံးသို႔ တင္ျပၾကရာ တရား႐ုံးမွ အမႈမစစ္ေဆးေသးဘဲ ေနာက္တပတ္သို႔ ႐ုံးခ်ိန္းခ်ိန္းဆိုလိုက္ေလသည္။
(ဆက္လက္ေရးသားပါအုံးမည္)
စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလွ်က္-
ေစာေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
(၂၂.၇.၂၀၀၉)
No comments:
Post a Comment